Τετάρτη 15 Απριλίου 2020

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΑ



ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΑ 
          Πεντηκοστιανές κινήσεις

          Το κίνημα των Πεντηκοστιανών έχει τις ρίζες του στον Μεθοδισμό, ευσεβιστική ομάδα που εμφανίστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα στην Αγγλία και στη συνέχεια εξαπλώθηκε στην Αμερική. Στην Ελλάδα εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1920 και γνώρισε ιδιαίτερη ανάπτυξη στη δεκαετία του 1960. Σήμερα δραστηριοποιούνται περισσότερες από είκοσι Πεντηκοστιανές ομάδες, άλλες είναι αντιτριαδικές, και άλλες “χαρισματικές’ και υπερδογματικές. Η πιο δραστήρια και πολυπληθέστερη είναι η “Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής”. Ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1966 από τον ιατρό Λεωνίδα Φέγγο και προέρχεται από τη λεγόμενη “Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής”, που ιδρύθηκε από Έλληνες Πεντηκοστιανούς τη δεκαετία του 1930.

          Τα κύρια χαρακτηριστικά των πεντηκοστιανών αυτών ομάδων είναι:

          Η μικρή ιστορική τους πορεία. Δεν έχουν, επομένως καμία σχέση και σύνδεση με την ιδρυθείσα από τον Κύριο Εκκλησία ούτε στην πίστη ούτε στη λατρεία, ούτε πολύ περισσότερο στην “αποστολική διαδοχή”.

          Κάθε μία από αυτές τις ομάδες διεκδικεί για τον εαυτό της τον μόνο τίτλο της μόνης αληθινής Εκκλησίας του Χριστού.

          Χαρακτηρίζονται για το έντονο φονταμενταλιστικό  πνεύμα τους που εκδηλώνεται τόσο στην διδασκαλία όσο και στην συμπεριφορά προς τους έξω, αλλά και προς τους οπαδούς, που τους επιβάλλουν αυστηρή πειθαρχία.

          Υποστηρίζουν ότι η Ορθόδοξη  Εκκλησία αποστάτησε τέσσερες αιώνες μετά τους Αποστόλους και την χαρακτήρισαν “πόρνη” και “θυγατέρα της Βαβυλώνας”.

          Βασικές διδασκαλίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όπως είναι Ιερωσύνη, η Θεία Ευχαριστία, η περί των Αγίων και των εικόνων, καθώς και η εσχατολογία, απορρίπτονται ή αλλοιώνεται ο χαρακτήρας τους.

          Το Βάπτισμα το διαχωρίζουν σε δυο πράξεις: βάπτισμα στο ύδωρ και βάπτισμα με Άγιο Πνεύμα. Το δεύτερο θεωρείται απαραίτητο να ακολουθήσει το βάπτισμα στο ύδωρ και μάλιστα να συνοδεύεται από τη “γλωσσολαλιά’, που αποτελεί απόδειξη  ότι έλαβε το “Βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος”. Ο νηπιοβαπτισμός απορρίπτεται.

          Πολλές Πεντηκοστιανές  ομάδες χρησιμοποιούν το “Σύμβολο της Πίστεως” Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως, παρόλο που απορρίπτουν τις Οικουμενικές Συνόδους και τους θεοφόρους Πατέρες. Δέχονται και χρησιμοποιούν το κείμενο της Αγίας Γραφής και τον Κανόνα των βιβλίων της Καινής Διαθήκης.

          Δίνουν μεγάλη έμφαση στις λεγόμενες “εμπειρίες”, στα “χαρίσματα”  και ειδικά στη “γλωσσολαλιά” και στο “Βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος’. Με τους τρόπους αυτούς αλλά και με τις εσχατολογικές  διδασκαλίες και “προφητείες” (ιδιαιτέρως με τη διδασκαλία περί “αρπαγής”) εγκλωβίζουν τους οπαδούς  τους ή προσελκύουν νέους.

          Η σωτηρία κατά τους Πεντηκοστιανές ομάδες είναι μια πράξη στιγμιαία  και αυτόματη και εξασφαλίζεται μόλις ο πιστός δεχθεί τον Χριστό “σαν προσωπικό Σωτήρα αναγνωρίζοντας  τις αμαρτίες του”.

          Σε επόμενη ανάρτηση θα διατυπωθούν οι θέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας  για τα παραπάνω θέματα.

          “ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ”, τ. 465-466

Δεν υπάρχουν σχόλια: