Αγαπητέ /ή ενορίτη/ισσα
Επιθυμούμε να σε ενημερώσουμε και να σου υπενθυμίσουμε μερικές ξεχασμένες ή αγνοημένες αλήθειες γύρω από το σπουδαίο θέμα των σχέσεών μας με την Ενοριακή μας ζωή.
Λόγοι ποιμαντικής ευθύνης και αγάπης, μας επιβάλλουν να απευθυνθούμε σε εσάς τα πιστά παιδιά της εκκλησίας και της Ενορίας μας και με πολλή ταπείνωση, χωρίς διάθεση υπεροπτική να σας προσκαλέσουμε σε μια συνειδητή συμμετοχή σας στην πνευματική, λατρευτική και φιλανθρωπική ζωή της Ενορίας.
Και πρώτα-πρώτα ας δούμε : τι σημαίνει Ενορία?
Η έννοια της Ενορίας εκφράζει την ουσία της Χριστιανικής μας ζωής. Η πείρα διδάσκει, ότι κάθε προσπάθεια για την αναγέννηση της Εκκλησιαστικής ζωής αρχίζει από την Ενορία.
Ενορία είναι η εκκλησιαστική κοινότητα σε ένα τόπο. Δεν είναι κομμάτι της Εκκλησίας, αλλά πλήρης και τελεία. Υπάρχει λαός του Θεού, ιερωσύνη και θυσιαστήριο και διατελεί υπό τον επίσκοπο.
Κάθε χριστιανός που ανήκει στην ενορία πρέπει να έχει συνείδηση, ότι ανήκει στην Εκκλησία και μέσω της Ενορίας του βρίσκεται σε οργανική σχέση με την εκκλησία.
Στην Ενορία ο πιστός βαπτίζεται και γράφεται το όνομά του στα ιερά βιβλία της Εκκλησίας. Αυτή η εγγραφή είναι μια ιερή πράξη γιατί προεγραφόμαστε στα βιβλία του θεού και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μην διαγραφούμε απ’ αυτά.
Καταλαβαίνει κανείς τώρα τι δεσμοί μας δένουν με την Ενορία μας και τον Ενοριακό μας ναό!
Είμαστε όλοι αδελφοί. Είμαστε όλοι ένα σώμα. Το σώμα του Χριστού και κοινωνούμε από το ίδιο ποτήριο που μας ενώνει με το Χριστό και μεταξύ μας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να ξεκόβουμε από την Ενορία μας για κανένα λόγο. Ιδιαίτερα ο τακτικός εκκλησιασμός μας, η Θ. Λειτουργία και οι ιερές ακολουθίες σε κάθε Ι. Ναό γίνονται για όσους ζούν «εν την Ενορία ταύτη».
Το ν’ ανήκουμε σε μια Ενορία που τιμάται στο όνομα του Χριστού, ή της Θεοτόκου, ή των Αγίων είναι μεγάλη ευλογία γιατί σ’ αυτή την συγκεκριμένη Ενορία ζούμε το μυστήριο της Εκκλησίας «συν πάσι τοις αγίοις».
· Αλήθεια, ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι τα γνωρίζουμε όλα αυτά?
· Έχουμε συναίσθηση της ευθύνης μας?
· Ξέρουμε τι σημαίνει «Είμαι Ενορίτης»?
Ενορίτης σημαίνει, ότι έχω την τιμή και τη δωρεά από το Θεό να είμαι μέλος της Εκκλησίας του.
Είμαι Ενορίτης σημαίνει, ότι ενδιαφέρομαι να γνωρίσω όσο το δυνατό τι ζητεί ο Θεός από μένα, για τους αδελφούς μου Χριστιανούς.
Ότι αγωνίζομαι με τη χάρη του Θεού να γίνομαι διαρκώς καλύτερος πιστός και άξιος μέλος της Εκκλησίας και της Ενορίας μας.
Ότι δεν είμαι θεατής, αλλά δίνω το παρόν όπου χρειάζεται, υποβάλλοντας τον εαυτό μου σε θυσίες από αγάπη προς τον Χριστό προς κάθε συνάνθρωπο.
Ότι συνηθίζω να βλέπω τον κάθε άνθρωπο όχι υπό το πρίσμα του συμφέροντος και της ιδιοτέλειας και των συναλλαγών, αλλά με το πρίσμα του αδελφού και συνενορίτου.
Αγαπητοί,
Καλούμαστε όλοι ανεξαιρέτως παλαιοί και νέοι ενορίτες να σταθούμε άξιοι συνεχιστές της εν Χριστώ ζωής και του καλού παραδείγματος, αγωνιζόμενοι, συναγωνιζόμενοι και αγιαζόμενοι καθημερινά για την πνευματική μας οικοδομή και την πνευματική πρόοδο της Ενορίας μας για το κατά Θεόν καλό όλων των ανθρώπων και πιστών και ζωντανά ενοριακά μέλη της εκκλησίας.
Σας προτρέπουμε και σας παρακαλούμε να στραφήτε προς την Ενορία μας, να γνωρισθούμε εν Χριστώ και να συνεργαστούμε, να μιλήσουμε, να επικοινωνήσουμε, να βρεθούμε στην κοινή πνευματική πορεία που προέρχεται από την ίδια πίστη μας στον Ιησού Χριστό.
Η θύρα του Ι. Ναού είναι πάντοτε ανοιχτή και ευπρόσδεκτη για τον κάθε ένα από τους Ενορίτες μας.
Ξεπεράστε τους δισταγμούς και τις προκαταλήψεις, που τυχόν έχετε.
Πάρτε την απόφαση, έστω και τώρα τη νέα εκκλησιαστική περίοδο να ανανεώσετε τη σχέση σας με την Ενορία σας.
- Αρχίστε να εκκλησιάζεστε ανελλιπώς
- Να συμμετέχετε στα μυστήρια της Εκκλησίας
- Να γίνετε συμμέτοχοι σε κάθε πνευματική και κοινωνικοί προσπάθεια της Ενορίας μας
- Οδηγείστε τα παιδιά σας στις ενοριακές Χριστιανικές συντροφιές για να κατηχούνται υπεύθυνα και ορθόδοξα.
- Συνειδητοποιείστε το ρόλο της Ενοριακής ζωής στην υπόθεση της σωτηρίας.
- Να κάνετε κέντρο της ζωής σας τον Ι. Ναό και την Ενοριακή ζωή.
Με πολλή χαρά θα αναμένουμε την παρουσία σας κάτω από τους θόλους του Ι. Ναού σε κάθε λατρευτική ευκαιρία για να κάνουμε τη ζωή μας ένα διαρκές πνευματικό πανηγύρι χαράς και ευλογίας.
Με πολλές ευχές
Οι εφημέριοι της Ενορίας σας
10 σχόλια:
Πολύ καλή η προσπάθεια για την ενεργοποίηση τηε Ενορίας....
¨Ολοι θέλουμε παρότρυνση....
Πιστεύω ότι οι εφημέριοι της αγ. Βαρβάρας κινούνται πολύ επίκαιρα ......
Να τους δίνει ο Θεός δύναμη., και μακάρι η Ενορία της αγ. Βαρβάρας να γίνει παράδειγμα προς μίμηση από όλες τις ενορίες....
Και κάτι άλλο.
Πληροφορήθηκα πριν από λίγο καιρό ότι η ενορία της αγ. Βαρβάρας που είναι σε πληθυσμό 2.000 άνθρωποι(τι έσοδα να έχει), ότι δίδει καθημερινά φαγητό σε 15 συνανθρώπους μας οι οποίοι δεν έχουν τα προς το ζην....
Και ερωτώ σαν απλός άνθρωπος:καλά, η αγ. Βαρβάρα με μόνο έσοδο ένα κεράκι που ανάβει ο πιστός λαός, βγάζει κάποιοα χρήματα και τα μοιράζει σε φαγητό, οι άλλες κεντρικές εκκλησίες(Παντάνασσα, Παντοκράτορας), γιατί δεν κάμουν το ίδιο, που έχουν χιλιάδες ευρω το μήνα έσοδα?
Αυτό βέβαια είναι ανάλογα με το συμβούλιο και με τους ιερείς...
για αυτί είπα προηγουμένως ότι η αγ. Βαρβάρα πρέπει να αποτελέσει τρανό παράδειγμα προσφοράς και αγά[ης προς τους πάσχοντες.
ευχαριστώ για την φιλοξενία....
Τάκης Κ.
ΠΟΛΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ........
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ....
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ..
ΘΑ ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ...
ΑΓ. Τ.
Αγαπητοί μου, Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σας σχόλια.
Ο Θεός να δίνει δύναμη σε όλους μας.
Καλή πνευματική σπορά!
π. Γερασιμάγγελε είναι ωραία τα διαγγέλματα περί της ενορίας όμως θέλω να σου θέσω ένα ερώτημα. Οι διπλανοί μου μένουν κάτω υπό άθλιες συνθήκες σε κτίριο που είναι για κατεδάφιση. Ο νάος έχει υπέροχο πνευματικό κέντρο γιατί δεν τους φιλοξενεί εκεί η ενορία για να ζήσουν ανθρώπινα. Δεν υπάρχουν μόνο οι θόλοι του ναού αλλά και το υπέροχο νεοκλασικό που είναι μόνο για ομιλίες και για καφέδες. Μπορεό αυτοί να μην ήλθαν να σας πουν τον πόνο τυους εσείς μόνο όσους έρχονται εκεί βοηθάτε αυτούς που δεν έρχονται γιατί δεν τους αναζητάτε. Δεν φτάνει μόνο ο λόγος του Θεού οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από στέγη και από άρτο.
ποιος είναι ο σκοπός της λειτουργίας του πνευματικού κέντρου?
Εγώ νομίζω πως σκοπός του Πνευματικού Κέντρου κάθε ενορίας είναι η ευαισθητοποίηση του καθενός απο εμάς τους ενορίτες. 'Ετσι θα νιώσουμε την ανάγκη του άστεγου, τον πόνο του λυπημ'ενου, το άγχοςς του νέου, την θλίψη της χήρας και του ορφανού και καθένας μας θα πρέπει να βοηθήσει όλες τις περιπτώσεις.
κ.μαρία
Θέλω να ευχαριστήσω τον ανώνυμο επισκέπτη της ιστοσελίδας μας γιατί μας δίνεται η ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε κάποια πράγματα που είναι παρεξηγημένα.
Στην επιφύλαξη του σχολιαστή μας για τη χρησιμότητα ή όχι του Πνευματικού μας Κέντρου απαντούμε ως εξής:
Ο σκοπός του πνευματικού μας κέντρου είναι πολλαπλώς χρήσιμος:
Αναπτύσσονται ποικίλες δραστηριότητες
Λειτουργούν Κατηχητικά Σχολεία
Λειτουργούν Κύκλοι μελέτης Αγίας Γραφής ανδρών και γυναικών
Πραγματοποιούνται ομιλίες
Γίνονται συνάξεις αλληλογνωριμίας
Ψυχαγωγούνται οι νέοι της ενορίας μας
Λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη
Καλλιεργούνται πνευματικά οι ενορίτες μας
Γίνονται διάφορες εκδηλώσεις κ.α.
Όλα αυτά που συνιστούν βασική επιδίωξη κάθε πνευματικού κέντρου, για να πραγματοποιηθούν χρειάζεται ένας ειδικός χώρος, δηλ. το πνευματικό κέντρο.
Το έργο της εκκλησίας δεν έχει μόνο λειτουργικό σκοπό, αλλά και πνευματικό, κοινωνικό, φιλανθρωπικό, κατηχητικό. Δηλ. υπηρετεί όλες τις ανάγκες του ανθρώπου.
Όσο δε αφορά στην πρόνοια και ευαισθησία του Ι. Ναού απέναντι στους αναξιοπαθούντες φαίνεται πως δεν γνωρίζετε καλά τα πράγματα. Το φιλανθρωπικό έργο της ενορίας μας είναι και γνωστό και ικανοποιητικό στο βαθμό βέβαια των δυνατοτήτων μας.
Για το θέμα της στέγης, η πρότασή σας φαίνεται κάπως εξωπραγματική. Διότι δεν είναι μόνο ένας που έχει κάποιο ακατάλληλο σπίτι για διαμονή.
Υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις που δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Ενορίας, αλλά της Κρατικής Πρόνοιας.
Σκοπός της Εκκλησίας είναι πρωτίστως η θεραπεία των πνευματικών αναγκών των πιστών, η σωτηρία των ανθρώπων και αν υπάρχει δυνατότητα καλύπτει και κάποιες υλικές-βιοτικές ανάγκες. Η Εκκλησία δεν σκοπεύει να υποκαταστήσει το υπουργείο Πρόνοιας.
Εξάλλου ο ενοριακός ναός μας δεν διαθέτει περιουσιακά στοιχεία για να ανοιχθεί σε ένα τέτοιο έργο. Μακάρι να υπήρχαν δυνατότητες για να στηρίξουν μια σοβαρή φιλανθρωπική προσπάθεια.
Αν θέλετε δε να μάθετε τι γίνεται στην ενορία μας ας έρθετε τον Νοέμβριο που έχουμε την «ημέρα των πτωχών» και εκεί θα πληροφορηθείτε, όσα δεν γνωρίζετε, στον γενικό απολογισμό του φιλανθρωπικού έργου. Πάντως αν θέλετε να συμμετάσχετε στην προσπάθεια, σας καλούμε να προσέλθετε να συνεργαστούμε έμπρακτα και όχι με συμπαθητικά λόγια για τον πάσχοντα πλησίον που δεν κοστίζουν και τίποτα.
Ακόμη, το δελτίο πνευματικής οικοδομής που κυκλοφόρησε δεν είναι διακήρυξη ή διάγγελμα, όπως το χαρακτηρίσατε, αλλά ένα ενοριακό έντυπο με σκοπό την ενημέρωση σε βασικά πράγματα προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε την ενοριακή μας ταυτότητα.
Να κάνω ένα σχόλιο στην τελευταία ανάρτση.
Κάπου λέτε"...Διότι δεν είναι μόνο ένας που έχετε κάποιο ακατάλληλο σπίτι για διαμονή..."
Αυτό μου φαίνεται σκανδαλιστικό και υποκριτικό.
Δηλ. εσείς γίνεσται "μάνα" που λέει στο παιδί της που λιμοκτονεί: έχω μία φέτα ψωμί να σου δώσω, αλλά αφού δεν έχω να σε χορτάσω στην κόβω κι αυτή.....Νομίζω ότι πρέπει να το κοιτάξετε αυτό...Κατά τα άλλα συμφωνώ με όσα γράφετε...
Είσται από τις λίγες ενορίες που κάνει τέτοιο φιλανθρωπικό έργο...Αλλά σε αυτό το σημείο σφάλετε...Καλύτερα να μην λέγατε τίποτα...Αυτό δεν είναι δικαιολογία....
Την ευχή σας...
Πάνος.
Αγαπητέ,
σαφώς και δεν εννοούσαμε αυτό. Αλλά το Κέντρο είναι για την εξυπήρέτησηση ό λ ω ν των ενοριτών. Εμείς προσπαθούμε, μέσω επιδότησης ενοικίου , να δώσουμε στέγη και τροφή σε όσους περισσότερους μπορούμε. Το κέντρο εξυπηρετεί άλλους σκοπούς, το ίδιο χρήσιμους, για την λειτουργία της Ενορίας.
Ανώνυμε,
Εγώ νομίζω οτι ο ναός της Αγ.Βαρβάρας πολύ καλά έκανε και αγόρασε το Πνευματικό Κέντρο για όλους τους άλλους λόγους που ειπώθηκαν, αλλά και για τον επιπρόσθετο λόγο οτι ο Ναός επένδυσε σε υπέροχο νεοκλασσικό κτιρίο, ξόδεψε χρήματα για να το επαναφέρει στην αρχική του μορφή και το έσωσε από την κατάρρευση και την καταστροφή, ίσως και από γκρέμισμα και την ανέγερση πολυκατοικίας. Δηλ. και πολιτιστικά η Εκκλησία συνέβαλε στην διατήρηση της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Τα νεοκλασσικά κτίρια στην Αθήνα έχουαν αρχίσει να αφανίζονται και την θέση τους να παίρνουν εμπορικά κέντρα (βλέπε "Καθημερινη της Κυριακής" 19.10.08).
Άρα η Αγ.Βαρβάρα έσωσε ένα υπέροχο διατηρητέο νεοκλαασικό και το προσέφερε στον λαό.
Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.
Το σχόλιο σου μου θυμίζει τα λόγια του Ιούδα, όταν είδε να αγοράζεται πολύτιμο μύρο και να αλείφονται τα πόδια του Χριστού και απόρησε γιατί η αντίστοιχη αξία του μύρου δεν δόθηκε στους φτωχούς.
Δημοσίευση σχολίου