Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Kίνδυνος για την ορθόδοξη κληρονομιά της περιοχής η αποδοχή της υποψηφιότητας του Κοσσυφοπεδίου


Η Ιερά Σύνοδος των Επισκόπων της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (SPC) απέστειλε επιστολή στην Γενική διευθύντρια της UNESCO Ιρίνα Μπόκοβα, προειδοποιώντας ότι η αποδοχή της υποψηφιότητας του Κοσσυφοπεδίου από τον διεθνή οργανισμό θα έθετε σε κίνδυνο την ορθόδοξη χριστιανική πολιτιστική κληρονομιά, αλλά και τα θρησκευτικά δικαιώματα των Σέρβων της Επαρχίας αυτής, αναφέρει σχετικό δημοσίευμα. Στην επιστολή που υπογράφεται από τον Σέρβο Πατριάρχη Ειρηναίο, η Σύνοδος επισημαίνει ότι ο ΟΑΣΕ έχει τεκμηριώσει την συστηματική μεταπολεμική καταστροφή τουλάχιστον 392 Σερβικών Ορθόδοξων νεκροταφείων στο Κόσοβο και τα Μετόχια , τα οποία είναι ακόμα σε άθλια κατάσταση. Οι πιο σημαντικές τοποθεσίες της Σερβικής Ορθόδοξης εκκλησίας εξακολουθούν να προστατεύονται από την αστυνομία, ενώ το Μοναστήρι της Ντετσάνι βρίσκεται υπό ισχυρή προστασία της KFOR, την ίδια στιγμή που χιλιάδες εξόριστοι Σέρβοι δεν μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Αυτό δείχνει σαφώς ότι η Σερβική Ορθόδοξη κληρονομιά στο Κοσσυφοπέδιο εξακολουθεί να ευρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο, αποκλειστικά από τους αλβανόφωνους εξτρεμιστές του UCK , οι οποίοι εμπνέονται από τα «ιδεώδη» του λεγόμενου Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου, και σήμερα, δυστυχώς, ακόμη περισσότερο και από τον φανατισμό του ριζοσπαστικού Ισλάμ, προειδοποιεί η Σύνοδος.

Οι Σέρβοι Μητροπολίτες τονίζουν επίσης την ανεπαρκή θεσμική προστασία της σερβικής χριστιανικής κληρονομιάς στο Κοσσυφοπέδιο , και την έλλειψη επαρκούς προστασίας της ιδιοκτησίας σε ολόκληρη την επαρχία. Υπό αυτές τις συνθήκες, η είσοδος του Κοσσυφοπεδίου στην UNESCO δεν θα είναι μόνο «μια παράλογη και βιαστική απόφαση», αλλά θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για την πολιτιστική καταπίεση και την μακροπρόθεσμη καταστροφή της χριστιανικής πνευματικής και πολιτιστικής ταυτότητας, τονίζει η Σύνοδος . Η σύνοδος πιστεύει ότι το θέμα της Σερβικής Ορθόδοξης πολιτιστικής κληρονομιάς στο Κοσσυφοπέδιο πρέπει να συμπεριληφθεί στο διάλογο των Βρυξελλών για την εξομάλυνση των σχέσεων Βελιγραδίου-Πρίστινας , ως ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα στις διεθνείς σχέσεις και στο πολυεθνικό μέλλον της Επαρχίας αυτής. Αυτά κάνουν σύμφωνα με ιστοσελίδα, οι παρεμβάσεις τύπου του ΝΑΤΟ σε μια περιοχή που σύμφωνα με τον πρώην Βρετανό Πρωθυπουργό Ουίνστον Τσώρτσιλ , «παράγεται περισσότερο ιστορία από αυτήν που δύναται να καταναλωθεί». Οι Αλβανοί με την συνδρομή των Τζιχαντιστών ετοιμάζουν μια νέα «γενοκτονία» επί του σερβικού πληθυσμού κάτω από τα «απαθή βλέμματα» της ΕΕ και της δύσης.

Η «μέθοδος των γονάτων!»

Στις πολύ δύσκολες περιστάσεις της ζωής μας όπου η ανάγκη για προσευχή μοιάζει με φωτιά που μας καίει μέσα μας, καλό είναι να προσπίπτουμε νοερά ενώπιον του Κυρίου μας γονατιστοί. Να εφαρμόζουμε τη λεγόμενη «μέθοδο των γονάτων» κατά τους αγιορείτες πατέρες.
 Τότε οποιαδήποτε μορφή προσευχής κάνουμε γίνεται φλογερή, ζέουσα και ο Κύριος συγκινείται και ικανοποιεί το αίτημά μας αλλά στο χρόνο που Εκείνος γνωρίζει και με τρόπο που ίσως εμείς να μην κατανοήσουμε.  Για τους ασθενείς και υπερήλικες μπορεί να εφαρμοστεί η «μέθοδος των πνευματικών γονάτων». Έχει και η ψυχή μας γόνατα! Είναι η ταπείνωση, η αυτομεμψία, η ευγνωμοσύνη και η ευχαριστία. Είναι αρετές και ενέργειες στις οποίες και ένας κατάκοιτος μπορεί να προβεί.

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Ο Κρητικός παπάς που τόλμησε να λειτουργήσει στην Αγία Σοφία 466 χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης


Τον Ιανουάριο του 1919, στην Κωνσταντινούπολη, έλαβε χώρα ένα γεγονός, το οποίο οι περισσότεροι Έλληνες αγνοούν. 466 χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους, ο ναός της Αγίας Σοφίας που μέχρι τότε λειτουργούσε ως τζαμί, μετετράπη για λίγη ώρα ξανά σε ελληνικό χριστιανικό ναό και τελέστηκε Θεία Λειτουργία. Πρωταγωνιστής αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος της εθνικής μας ζωής, ήταν ο παπα-Λευτέρης Νουφράκης από τις Αλώνες Ρεθύμνου, ο οποίος υπηρετούσε ως στρατιωτικός ιερέας στη Β’ Ελληνική Μεραρχία, μια από τις δύο Μεραρχίες που συμμετείχαν στις αρχές του 1919 στο «συμμαχικό» εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία. Η Μεραρχία αυτή στο δρόμο προς την Ουκρανία στάθμευσε για λίγο στην Κωνσταντινούπολη, την Πόλη των ονείρων του ελληνικού λαού, η οποία βρισκόταν τότε υπό «συμμαχική επικυριαρχία», ύστερα από το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μια ομάδα Ελλήνων αξιωματικών με επικεφαλής το γενναίο Κρητικό και μαζί του τον ταξίαρχο Φραντζή, τον ταγματάρχη Λιαρομάτη, τον λοχαγό Σταματίου και τον υπολοχαγό Νικολάου αγνάντευαν από το πλοίο την πόλη και την Αγια-Σοφιά, κρύβοντας βαθιά μέσα στην καρδιά τους το μεγάλο μυστικό τους, τη μεγάλη απόφαση που είχαν πάρει το περασμένο βράδυ, ύστερα από πρόταση και έντονη επιμονή του λιονταρόψυχου Κρητικού παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Να βγουν δηλαδή στην πόλη και να λειτουργήσουν στην Αγια-Σοφιά. Όλοι τους ήταν διστακτικοί, όταν άκουσαν τον παπα-Λευτέρη να τους προτείνει το μεγάλο εγχείρημα. Ήξεραν ότι τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Η Αγια-Σοφιά, ήταν ακόμη τζαμί, σίγουρα κάποιοι φύλακες θα ήταν εκεί, κάποιοι άλλοι θα πήγαιναν για προσευχή, δεν ήταν δύσκολο από τη μια στιγμή στην άλλη να γεμίσει η εκκλησία. Ύστερα ήταν και οι ανώτεροί τους που δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι αυτή την ενέργεια, η οποία σίγουρα θα προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων από τους «συμμάχους» για την «προκλητικότητά» της. Ίσως μάλιστα να δημιουργείτο και διπλωματικό επεισόδιο που θα έφερνε σε δύσκολη θέση την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο. Όμως ο παπα-Λευτέρης έχει πάρει την απόφασή του, ήταν αποφασιστικός και κατηγορηματικός.
- Αν δεν έρθετε εσείς, θα πάω μοναχός μου! Μόνο ένα ψάλτη θέλω. Εσύ, Κωνσταντίνε (Λιαρομάτη), θα μου κάνεις τον ψάλτη;
- Εντάξει, παππούλη, του απάντησε ο Ταγματάρχης, που πήρε και αυτός την ίδια απόφαση, κι όλα πια είχαν μπει στο δρόμο τους.
Τελικά, μαζί τους πήγαν και οι άλλοι.
Το πλοίο που μετέφερε τη Μεραρχία είχε αγκυροβολήσει στ’ ανοιχτά, γι αυτό επιβιβάστηκαν σε μια βάρκα στην οποία κωπηλατούσε ένας Ρωμιός της Πόλης και σε λίγο αποβιβάστηκαν στην προκυμαία. Ο Κοσμάς, ο ντόπιος βαρκάρης, έδεσε τη βάρκα και τους οδήγησε από τον συντομότερο δρόμο στην Αγια-Σοφιά. Η πόρτα ήταν ανοιχτή λες και τους περίμενε. Ο Τούρκος φύλακας κάτι πήγε να πει στη γλώσσα του, όμως τον καθήλωσε στη θέση του και τον άφησε άφωνο ένα άγριο κι αποφασιστικό βλέμμα του ταξίαρχου Φραντζή. Όλοι μπήκαν μέσα σε ευλάβεια και προχώρησαν κάνοντας το σταυρό τους. Ο παπα-Λευτέρης ψιθύρισε με μεγάλη συγκίνηση: «Εισελεύσομαι εις τον οίκον σου, προσκυνήσω προς Ναόν Αγίον σου εν φόβω.».

Προχωρεί γρήγορα, δεν χρονοτριβεί. Εντοπίζει το χώρο στον οποίο βρισκόταν το Ιερό και η Αγία Τράπεζα. Βρίσκει ένα τραπεζάκι, το τοποθετεί σ’ αυτή τη θέση, ανοίγει την τσάντα του, βγάζει όλα τα απαραίτητα για τη Θεία Λειτουργία, βάζει το πετραχήλι του και αρχίζει.
- Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
- Αμήν, αποκρίνεται ο ταγματάρχης Λιαρομάτης και η θεία λειτουργία στην Αγια-Σοφιά έχει αρχίσει.
Οι αξιωματικοί μοιάζουν να τα ‘χουν χαμένα, όλα έγιναν τόσο ξαφνικά και φαίνονται απίστευτα. Η Θεία Λειτουργία προχωρεί κανονικά. Η Αγια-Σοφιά ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια ξαναλειτουργείται! Ο παπα-Λευτέρης συνεχίζει. Όλα γίνονται ιεροπρεπώς, σύμφωνα με το τυπικό της Εκκλησίας. Ακούγονται τα «Ειρηνικά», το «Κύριε ελέησον», «ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού.», που γράφτηκε από τον ίδιο τον Ιουστινιανό με την προσταγή και την φροντίδα του οποίου χτίστηκε και η Αγια-Σοφιά. Ακολουθεί η «Μικρή Είσοδος», το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ.», ο «Απόστολος» από τον ταξίαρχο Φραντζή και το «Ευαγγελικό Ανάγνωσμα» από τον παπα-Λευτέρη. Χρέη νεωκόρου εκτελεί ο υπολοχαγός Νικολάου. Στο μεταξύ η Αγια-Σοφιά αρχίζει να γεμίζει με Τούρκους. Ο παπα-Νουφράκης δεν πτοείται και συνεχίζει. Οι άλλοι κοιτάζουν σαστισμένοι πότε τον ατρόμητο παπά και πότε τους Τούρκους που μέχρι εκείνη τη στιγμή παρακολουθούν σιωπηλοί μη μπορώντας ίσως να πιστέψουν στα μάτια τους, γιατί αυτό που γινόταν εκείνη την ώρα μέσα στην Αγια-Σοφιά, ήταν πραγματικά κάτι το απίστευτο. Μετά το «Ευαγγέλιο» ακολουθεί το «Χερουβικό» από τον ταγματάρχη Λιαρομάτη, ενώ ο παπα-Λευτέρης τοποθετεί το αντιμήνσιο πάνω στο τραπεζάκι, για να κάνει την «Προσκομιδή». Οι Τούρκοι συνεχώς πληθαίνουν. Οι ώρες είναι δύσκολες, αλλά και ανεπανάληπτες, επικές. Ο παπα-Νουφράκης συνεχίζει. Βγάζει από την τσάντα ένα μικρό «Άγιο Ποτήριο», ένα δισκάριο, ένα μαχαιράκι, ένα μικρό πρόσφορο κι ένα μικρό μπουκαλάκι με νάμα. Με ιερή συγκίνηση και κατάνυξη κάνει την προσκομιδή, ενώ ο Λιαρομάτης συνεχίζει να ψάλει το «Χερουβικό». Όταν ολοκλήρωσε την «Προσκομιδή», στρέφεται στον υπολοχαγό Νικολάου, του λέει ν’ ανάψει το κερί για να ακολουθήσει η «Μεγάλη Είσοδος». Ο νεαρός υπολοχαγός προχωρεί μπροστά με το αναμμένο κερί και ακολουθεί ο παπάς βροντοφωνάζοντας: «Πάααντων ημών μνησθείη Κύριος ο Θεός.».
Στη συνέχεια ακολουθούν οι «Αιτήσεις» και το «Πιστεύω», το οποίο είπε ο Φραντζής. Στο μεταξύ η Αγια-Σοφιά, έχει γεμίσει με Τούρκους κι ανάμεσά τους υπάρχουν και πολλοί Έλληνες της Πόλης, που βρέθηκαν εκεί αυτή την ώρα και παρακολουθούν με συγκίνηση τη λειτουργία, χωρίς να τολμούν να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους «δια τον φόβον των Ιουδαίων», δηλαδή των Τούρκων. Μόνο κάποιες στιγμές δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυα που τρέχουν από τα μάτια τους και για να μην προδοθούν φροντίζουν και τα σκουπίζουν πριν γίνουν «πύρινο» ποτάμι και τότε ποιός θα μπορούσε να τα συγκρατήσει. Η Λειτουργία στο μεταξύ φτάνει στο ιερότερο σημείο της, την «Αναφορά». Ο παπα-Λευτέρης με πάλλουσα από τη συγκίνηση φωνή λέει: «Τα σα εκ των Σω, Σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα».

Όλοι οι αξιωματικοί γονατίζουν και η φωνή του ταγματάρχη Λιαρομάτη ακούγεται να ψέλνει το «Σε υμνούμεν, Σε ευλογούμεν, Σοι ευχαριστούμεν Κύριε και δεόμεθά Σου ο Θεός ημών». Σε λίγη ώρα η αναίμακτη θυσία του κυρίου μας έχει τελειώσει στην Αγια-Σοφιά, ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια! Ακολουθεί το «Άξιον Εστί», το «Πάτερ ημών», το «Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» και όλοι οι αξιωματικοί πλησιάζουν και κοινωνούν τα «Άχραντα Μυστήρια». Ο παπα-Λευτέρης λέει γρήγορα τις ευχές και ενώ ο Λιαρομάτης ψέλνει το «Ειη το όνομα Κυρίου ευλογημένον.» καταλύει το υπόλοιπον της Θείας Κοινωνίας και απευθυνόμενος στον υπολοχαγό Νικολάου του λέει: «Μάζεψέ τα γρήγορα όλα και βάλ’ τα μέσα στην τσάντα». Ύστερα κάνει την «Απόλυση».
Η Θεία Λειτουργία στην Αγια-Σοφιά, έχει ολοκληρωθεί. Ένα όνειρο δεκάδων γενεών Ελλήνων έχει γίνει πραγματικότητα. Ο παπα-Νουφράκης και οι τέσσερις αξιωματικοί είναι έτοιμοι να αποχωρήσουν και να επιστρέψουν στο πλοίο. Η Εκκλησία όμως είναι γεμάτη Τούρκους, οι οποίοι έχουν αρχίσει να γίνονται άγριοι, επιθετικοί συνειδητοποιώντας τι ακριβώς είχε συμβεί. Η ζωή τους κινδυνεύει άμεσα. Όμως δε διστάζουν, πλησιάζει ο ένας τον άλλο, γίνονται «ένα σώμα», μια γροθιά και προχωρούν προς την έξοδο. Οι Τούρκοι είναι έτοιμοι να τους επιτεθούν, όταν ένας Τούρκος αξιωματούχος παρουσιάζεται με την ακολουθία του και τους λέει: «Ντουρούν χέμεν..»
(Αφήστε τους να περάσουν). Το είπε με μίσος. Θα ήθελε να βάψει τα χέρια του στο αίμα τους, όμως εκείνη τη στιγμή έτσι έπρεπε να γίνει, αυτό επέβαλαν τα συμφέροντα της πατρίδας του, δεν ήταν χρήσιμο γι αυτούς να σκοτώσουν τώρα πέντε Ρωμιούς αξιωματικούς μέσα στην Αγια-Σοφιά. Δεν ξεχνά ότι στ’ ανοιχτά της Πόλης βρίσκονται δύο ετοιμοπόλεμες ελληνικές Μεραρχίες κι ακόμη ότι η Κωνσταντινούπολη βρίσκεται ουσιαστικά υπό την επικυριαρχία των νικητών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στους οποίους βέβαια δεν συμπεριλαμβάνονται οι Τούρκοι. Στο άκουσμα αυτών των λόγων οι Τούρκοι υποχωρούν. Ο παπα-Νουφράκης και οι άλλοι αξιωματικοί βγαίνουν από την Αγια-Σοφιά και κατευθυνόμενοι προς την προκυμαία, όπου τους περιμένει η βάρκα. Ένας μεγαλόσωμος Τούρκος τους ακολουθεί, σηκώνει ένα ξύλο και ορμά για να χτυπήσει τον παπα-Νουφράκη. Διαισθάνεται, ξέρει ότι αυτός ο παπάς είναι ο εμπνευστής, ο δημιουργός αυτού του γεγονότος. Ο ηρωικός παπάς σκύβει για να προφυλαχθεί, αλλά ο Τούρκος καταφέρνει και τον χτυπά στον ώμο. Λυγίζει το σώμα του από τον αβάσταχτο πόνο, όμως μαζεύει τις δυνάμεις του, ανασηκώνεται και συνεχίζει να προχωρεί. Στο μεταξύ ο ταγματάρχης Λιαρομάτης και ο λοχαγός Σταματίου αφοπλίζουν τον Τούρκο, που είναι έτοιμος για να δώσει το πιο δυνατό κι ίσως το τελειωτικό χτύπημα στον παπά. Ήδη, πλησιάζουν στη βάρκα. Μπαίνουν όλοι μέσα. Ο Κοσμάς μαζεύει τα σχοινιά και αρχίζει γρήγορα να κωπηλατεί. Σε λίγο βρίσκονται πάνω στο ελληνικό πολεμικό πλοίο ασφαλείς και θριαμβευτές.
Ακολούθησε διπλωματικό επεισόδιο και οι «σύμμαχοι» διαμαρτυρήθηκαν έντονα στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος αναγκάστηκε να επιπλήξει τον παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Όμως κρυφά επικοινώνησε μαζί του και επαίνεσε και συνεχάρη τον πατριώτη ιερέα, που «έστω και για λίγη ώρα ζωντάνεψε μέσα στην Αγια-Σοφιά τα πιο ιερά όνειρα του Έθνους μας».


Αυτό ήταν σε γενικές γραμμές το ιστορικό της Θείας Λειτουργίας που έγινε ύστερα από 446 χρόνια στην Αγια-Σοφιά από τον ηρωικό παπα-Λευτέρη Νουφράκη.Σήμερα δεν υπάρχει καμία προτομή του στο χωριό του, στην πόλη του Ρεθύμνου, στον περίβολο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης ή σε κάποια πλατεία της πρωτεύουσας της Ελλάδας. Κανένας δρόμος, έστω και ο πιο ασήμαντος, δε φέρει το όνομά του. Καμία αναφορά δε γίνεται στη ζωή και στη δράση του στα πλαίσια της τοπικής ή της εθνικής μας ιστορίας. Τίποτε απ’ όλα δεν έχει γίνει! Όχι γι αυτόν. Αυτός το χρέος του το έκαμε χωρίς να αποβλέπει σε κανενός είδους ανταπόδοση. Αλλά για μας, για μας που έχουμε ανάγκη από τέτοια ηρωικά πρότυπα, από ισχυρά στηρίγματα, για να, μπορέσουμε να κρατήσουμε και να διασώσουμε ό,τι είναι δυνατόν από την ταυτότητά μας, από τα ιδανικά του γένους μας, από την ίδια την ψυχή μας.

Αγίου Εφραίμ του Σύρου: Ο τωρινός καιρός είναι καιρός για μετάνοια

Αδελφοί, ο τωρινός καιρός είναι καιρός για μετάνοια. Μακάριος λοιπόν είναι εκείνος, πού δεν έπεσε καθόλου στα δίχτυα του εχθρού.
Μακάριος είναι για μένα κι εκείνος πού έπεσε στα δίχτυα του, αλλά κατόρθωσε να τα σκίσει και να του ξεφύγει όσο βρίσκεται στην παρούσα ζωή. Αυτός, ζώντας ακόμα σωματικά, μπόρεσε να ξεφύγει από τον πόλεμο και να σωθεί, όπως ξεγλιστράει το ψάρι από το δίχτυ.Γιατί το ψάρι, και να πιαστεί, αν σκίσει το δίχτυ και ορμήσει προς το βυθό, όσο βέβαια είναι ακόμα στο νερό, σώζεται. Αν όμως το τραβήξουν στη στεριά, τότε πιά δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του. Έτσι κι εμείς.Όσο είμαστε σ΄ αυτή τη ζωή, έχουμε πάρει τη δύναμη και την εξουσία από το Θεό να σπάσουμε μόνοι μας τις αλυσίδες των θελημάτων του εχθρού, να πετάξουμε το φορτίο των αμαρτιών μας με τη μετάνοια και να σωθούμε, κερδίζοντας τη βασιλεία των ουρανών.Αν όμως μας προφτάσει το φοβερό εκείνο πρόσταγμα, αν η ψυχή χωριστεί από το σώμα και το σώμα μπει στον τάφο, τότε δεν μπορούμε πιά να βοηθήσουμε τον εαυτό μας – όπως ακριβώς συμβαίνει και με το ψάρι, πού το τράβηξαν απ΄ το νερό και το έκλεισαν μέσα σε δοχείο. Αδελφέ, μην πεις, «Σήμερα αμαρτάνω και αύριο μετανοώ», γιατί δεν έχεις σιγουριά.

Στον Κύριο ανήκει η φροντίδα για το αύριο.

Μαθήματα από τον Καποδίστρια


Ο θεμελιωτής της νέας Ελλάδος σεβόταν την Ιστορία και την εθνική ταυτότητα του λαού μας
Οι εκλογές τέλειωσαν. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι άξιος συγχαρητηρίων, διότι επέτυχε σημαντική εκλογική νίκη, και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης είναι άξιος επαίνου, διότι με προσωπικό και τίμιο αγώνα βοήθησε στη συσπείρωση των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας. Σήμερα δεν θα σχολιάσω τις εκλογές. Θα επιχειρήσω να τιμήσω τη μνήμη του πρώτου κυβερνήτη μας, του Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο πριν από 184 χρόνια, στις 27 Σεπτεμβρίου 1831.
Ο Κερκυραίος πολιτικός, ιατρός και διπλωμάτης ήταν πρωτίστως ευλαβής ορθόδοξος χριστιανός. Είχε πάντα μαζί του την εικόνα της Παναγίας Πλατυτέρας από την ομώνυμη μονή της Κέρκυρας, στην οποία τώρα βρίσκεται ο τάφος του. Πίστευε στη βοήθεια της Θείας Πρόνοιας και το έγραφε στις επιστολές του.
Ο θεμελιωτής της νέας Ελλάδος σεβόταν την Ιστορία και την εθνική ταυτότητα του λαού μας. Οταν έγραφε στους Ευρωπαίους, τόνιζε ότι τα θεμελιώδη στοιχεία της ελληνικότητας είναι η ορθόδοξη πίστη και η διαχρονική ελληνική γλώσσα.
Ο Καποδίστριας παραχωρούσε τον μισθό του στο δημόσιο ταμείο και πούλησε προσωπικά του κτήματα στην Κέρκυρα για να βοηθήσει το πάμπτωχο νεοσύστατο κράτος.
Ηταν εργατικότατος και κοιμόταν λίγες ώρες για να αναλωθεί υπέρ πατρίδος. Οι πρώτοι γραφείς-δημόσιοι υπάλληλοι τους οποίους προσέλαβε στην Αίγινα δεν έκαναν ούτε διάλειμμα για φαγητό. Ετρωγαν κολλύρια (κουλούρια) κατά την ώρα της εργασίας, η οποία τέλειωνε αργά το βράδυ.
Εφήρμοσε την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Διατήρησε τις καλές σχέσεις με τη Ρωσία, της οποίας είχε διατελέσει υπουργός Εξωτερικών, αλλά φρόντισε να έχει τη στήριξη και των Αγγλων και των Γάλλων για να επεκτείνει τα ασφυκτικά σύνορα που προβλέπονταν για τη μικρή Ελλάδα. Για την επέκταση των συνόρων από τη Λαμία προς τον Παγασητικό δημιούργησε αξιόμαχη στρατιωτική δύναμη.
Αξιοποίησε τις καλές σχέσεις που είχε αναπτύξει με τη Γαλλία για να εκδιώξει τον Ιμπραήμ και τους Αιγυπτίους από την Πελοπόννησο. Το καθήκον αυτό ανέλαβε το γαλλικό ιππικό υπό τον στρατηγό Μεζόν.
Εδωσε έμφαση στην παιδεία. Ιδρυσε αλληλοδιδακτικά σχολεία με βάση παιδαγωγικά πρότυπα που έλαβε από την Ελβετία. Διακήρυττε ότι η αγωγή των νέων πρέπει να είναι βασισμένη στα κείμενα της Εκκλησίας και των αρχαίων συγγραφέων. Ο ίδιος δώριζε στα ορφανά ορθόδοξα προσευχητάρια και τον Πλούταρχο. Λίαν επίκαιρη είναι η άποψή του για τις σχέσεις Ευρώπης και Τούρκων. Εγραφε σε ξένους διπλωμάτες ότι δεν είναι δυνατόν να συνυπάρξει η (τότε) Οθωμανική Αυτοκρατορία με τους Ευρωπαίους, αν δεν εγγυηθεί την προστασία των χριστιανών και τη διάκριση μεταξύ ενόχων και αθώων. Οι μαζικές σφαγές των Ελλήνων και των Αρμενίων κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα δικαιώνουν τον Καποδίστρια. Διδάγματα εσαεί.




Κωνσταντίνος Χολέβας

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Ο βαθύς μας πολιτισμός

H απόλυτη υποκρισία της ανθρωπιστικής Δύσης. Ο αναλώσιμος ανατολίτης παρίας πεθαίνει αβοήθητος. Ο μοχλός της καλής ακτιβιστικής αγάπης των ανώτερων ευρωπαίων βρίσκει θερμούς ζωοδότες.Μην μπερδεύεστε. Οι δεύτεροι δεν είναι καν φιλόζωοι. Εχουν κι αυτοί μια στάση ζωής πού τους δίνει ύπαρξη στο κοινωνικό στερέωμα. Ουαί! Αμα η καρδιά σου είναι τόσο στενόχωρη πού να μην χωράει όλα τα ζωντανά πλάσματα στην γη, η οικολογία σου είναι σατανική και η αγάπη σου δαιμονικός εγωισμός.

Η πρώτη φωτογραφία ικανοποιεί την τιμωρητική ηθική των πολιτισμένων λαών. Ας έμενε στην χώρα του,σου λέει.Η δεύτερη καταδεικνύει την επιλεκτική μας ευαισθησία. Γιατί έχουμε βαθύ πολιτισμό και είμαστε καλοί ανθρώποι.Ο καθένας μπορεί να έχει την ηθική του. Είναι ηθικό δικαίωμα του.Ο καθένας έχει το δικαίωμα να επιλέγει τρόπο ζωής και να περνάει για μορφωμένος και μεγάλος ανθρωπιστής. Όμως, αλλοίμονο γιατί το αίμα βοά από την γη χυμένο. Τους ανθρώπους μπορείς να τους εμπαίζεις όχι τον Θεό όμως. Ενώπιον του θρόνου Κυρίου Σαβαώθ εγείρεται χείρα καταγγελίας και δείχνει προς τον κόσμο μας!




iereasanatolikisekklisias.blogspot.gr

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Ιερώνυμος κατά Αναγνωστοπούλου για την απαλλαγή από τα θρησκευτικά: «Να μην ακούμε ανοησίες»


Δεν είναι απόφαση του υπουργείου, αλλά κάποιας κυρίας που έχει ορισμένες ιδέες στο μυαλό της, δήλωσε δηκτικά ο αρχιεπίσκοπος Τη δήλωση της αναπληρώτριας υπουργού Παιδείας κυρίας Σίας Αναγνωστοπούλου, ότι θα μπορούν να απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών όσοι μαθητές το επιθυμούν, σχολίασε καυστικά ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος.
«Δεν είναι του υπουργείου (Σημ. η ενέργεια), αλλά κάποιας κυρίας που έχει ορισμένες ιδέες στο μυαλό της» δήλωσε αναφερόμενος στην κυρία Αναγνωστοπούλου ο κ.Ιερώνυμος, αμφισβητώντας εάν  έχει την αρμοδιότητα να ασχοληθεί με αυτό το θέμα. «Αρμοδιότητες παίρνει κανείς μόνος του…  Αρμόδιο είναι το Σύνταγμα πρέπει οι Έλληνες επιτέλους να σοβαρευτούμε και να μην ακούμε τις ανοησίες του ενός και τους άλλου» επεσήμανε καυστικά.

Ο επικεφαλής της Εκκλησίας της Ελλάδος τόνισε πως το σημερινό Σύνταγμα καθορίζει και την πορεία της χώρας και το είδος της παιδείας που ακολουθείται. «Το Σύνταγμα κανονίζει ποια είναι πορεία αυτού του κράτους και λέει το Σύνταγμα ότι η παιδεία μας πρέπει να είναι εθνική, χριστιανική, ελληνοχριστιανική παιδεία. Δεν μπορεί ο καθένας να λέει ό,τι θέλει. Αν θέλουμε να τα αλλάξουμε αυτά τα πράγματα, θα αλλάξει το Σύνταγμα αλλά το Σύνταγμα δεν αλλάζει μια λέξη, θα περάσει πρώτα από τις καρδιές μας και τις καρδιές των Ελλήνων. Αν δεν θέλουνε παπάδες, αρχιερείς, αν δε θέλουν θρησκευτικά, αν δεν θέλουν όλο αυτόν το πολιτισμό, την ιστορία μας κτλ. Οι Έλληνες θα αποφασίσουν και αν το αποφασίζουν στην αλλαγή του Συντάγματος τότε τα κουβεντιάσουμε» κατέληξε ο κ.Ιερώνυμος, που είναι η πρώτη φορά μετά τις πρόσφατες εκλογές που παρεμβαίνει δημόσια, σχολιάζοντας ενέργειες κυβερνητικών αξιωματούχων.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, βρέθηκε στο Σιδηρόκαστρο Σερρών, προσκεκλημένος του εκεί μητροπολίτη κ.Μακαρίου, όπου το βράδυ του Σαββάτου παρακολούθησε την φιλανθρωπική συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Ελλάδος. Σήμερα το πρωί ο ίδιος τέλεσε τα εγκαίνια του Ιερού Παρεκκλησίου Ύψωσης Τιμίου Σταυρού στη θέση Παπαδοπούλες στην κορυφή του Μπέλες, λίγα μόλις μέτρα από τα σύνορα με την Βουλγαρία. Το παρεκκλήσι κτίστηκε με δαπάνες του μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας Αλέξανδρου, ως εκπλήρωση τάματος όταν το 1962 υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στο ίδιο ακριβώς σημείο και σώθηκε από βέβαιο θάνατο μετά από έκρηξη χειροβομβίδας.

Child grooming: O μεγαλύτερος κίνδυνος για τα παιδιά στο διαδίκτυο!


Το grooming (αποπλάνηση ανηλίκου) είναι η διαδικασία κατά την οποία, παιδόφιλοι, προσποιούμενοι ότι είναι έφηβοι, χρησιμοποιούν τα δωμάτια ανοιχτής επικοινωνίας (chat rooms), τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και άλλους χώρους διαδικτυακής επικοινωνίας για να προσελκύσουν παιδιά με σκοπό να τα κακοποιήσουν.

Child grooming

Συχνά τέτοιου είδους ιστοχώροι θεωρούνται από τα παιδιά ασφαλείς τόποι συνομιλίας στο Διαδίκτυο, τόσο εξαιτίας της δημόσιας φύσης της συζήτησης, αλλά και της λανθασμένης εκτίμησης των παιδιών ότι διατηρείται η ανωνυμία τους. Οι παιδόφιλοι ξεκινούν συζητήσεις με τα πιθανά θύματα με σκοπό να αναπτύξουν φιλική σχέση με αυτά και να αποσπάσουν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τόπο διαμονής τους, τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τις σεξουαλικές τους εμπειρίες. Οι συζητήσεις μπορεί να διαρκέσουν ημέρες, εβδομάδες, ακόμη και μήνες, μέχρι ο παιδόφιλος να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του παιδιού.
Μέσα από την σχέση αυτή προκαλούν σιγά - σιγά συζητήσεις σεξουαλικής φύσεως και πολλές φορές οι παιδόφιλοι στέλνουν στα υποψήφια θύματα φωτογραφίες παιδικής πορνογραφίας αλλά και πορνογραφίας ενηλίκων για να δώσουν την αίσθηση ότι αυτό είναι κάτι το αποδεκτό και φυσιολογικό.  Η τακτική αυτή χρησιμοποιείται για να υπονομεύσει την απροθυμία των παιδιών στο να λάβουν μέρος σε σεξουαλική επαφή. Χρησιμοποιείται επίσης για να αποτρέψει το θύμα από το να ζητήσει προστασία από τους γονείς και τους δασκάλους του, αφού καταλήγει να νιώθει ένοχο που έχει ανταλλάξει τέτοιου είδους φωτογραφίες.

Ποιοι απειλούνται περισσότερο;

Οι έφηβοι εμφανίζονται ως η πιο ευάλωτη ηλικιακή ομάδα σε ότι αφορά το φαινόμενο του grooming. Σύμφωνα με έρευνα του περιοδικού «Journal of Adolescent Health», το 76% των ατόμων που υπέστησαν σεξουαλική παρενόχληση η οποία ξεκίνησε μέσω διαδικτυακής επικοινωνίας ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα των 13 έως 15 ετών. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών είναι κορίτσια.
Κατά την περίοδο της εφηβείας τα νεαρά άτομα εξερευνούν τη σεξουαλικότητά τους και προσπαθούν να ανεξαρτητοποιηθούν, κάνοντας την «προσωπική τους επανάσταση». Αυτή η στάση ανεξαρτησίας και η αναζήτηση νέων γνωριμιών μέσω Διαδικτύου, ως αγαπητού μέσου επικοινωνίας και κοινωνικής δικτύωσης, καθιστούν τους εφήβους την πιο ευαίσθητη ομάδα στο ζήτημα της πορνογραφίας αλλά και της σεξουαλικής παρενόχλησης.

Τι πρέπει να κάνετε:

* Συζητήστε με το παιδί το γεγονός ότι στο Διαδίκτυο μπορούν να υπάρχουν και άνθρωποι που να επιθυμούν να το βλάψουν.
* Παροτρύνετέ το να είναι επιφυλακτικό με τις ηλεκτρονικές του γνωριμίες καθώς δεν μπορεί ποτέ να είναι σίγουρο για την πραγματική ταυτότητα των εικονικών φίλων.
* Ρωτήστε το παιδί ποιους ιστοχώρους ηλεκτρονικής επικοινωνίας χρησιμοποιεί. Ελέγξτε αν οι χώροι αυτοί είναι κατάλληλοι για τα παιδιά και αν υπάρχει επίβλεψη (moderation).
* Ερευνήστε στο Διαδίκτυο και προτείνετε στο παιδί chat rooms με αυστηρό έλεγχο σε ιστοχώρους που εμπιστεύεστε.
* Υποδείξετε στο παιδί πώς μπορεί να κρατά αντίγραφο των συνομιλιών του στα chat rooms. Κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για να μπορέσετε να κάνετε κάποια καταγγελία στην περίπτωση που κάποιος προσπαθεί να παρενοχλήσει το παιδί.
* Τονίστε στο παιδί την αξία των προσωπικών δεδομένων, κυρίως αυτών που βοηθούν στον εντοπισμό του στο φυσικό κόσμο ενημερώνοντας το ότι δεν είναι ασφαλές να δίνει τα προσωπικά στοιχεία επικοινωνίας σε ένα chat room. Άλλωστε, αν κάποιος επιτήδειος γνωρίζει το (κινητό) τηλέφωνο, τη διεύθυνση κατοικίας ή το σχολείο του παιδιού, μπορεί εύκολα να το εντοπίσει στο φυσικό κόσμο, ακόμη και αν το παιδί αποφασίσει να αποφύγει τη διαδικτυακή επικοινωνία.
* Τονίστε στο παιδί ότι δεν πρέπει να κανονίζει συναντήσεις με άτομα που γνωρίζει μόνο μέσω Διαδικτύου. Εάν όμως επιμένει να γνωρίσει κάποιο διαδικτυακό του φίλο, τότε η συνάντηση θα λάβει χώρα μόνο σε δημόσιο χώρο και μόνο υπό τη δική σας συνοδεία ή τη συνοδεία ατόμου της απολύτου εμπιστοσύνης σας.


Από το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου

Διήμερη Προσκυνηματική Εκδρομή εις Όσιον Παϊσιον τον Αγιορείτη

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΠΑΤΡΩΝ




Δ Ι Η Μ Ε Ρ Η   Π Ρ Ο Σ Κ Υ Ν Η Μ Α Τ Ι Κ Η  Ε Κ Δ Ρ Ο Μ Η
Ε Ι Σ   Ο Σ Ι Ο Ν   Π Α Ι Σ Ι Ο Ν   Τ Ο Ν  Α Γ Ι Ο Ρ Ε Ι Τ Η Ν




Η Ενορία μας θα πραγματοποιήσει διήμερη προσκυνηματική εκδρομή εις τον γνωστόν ανά τον ορθόδοξο κόσμο νέον όσιον- ΄αγιον της Εκκλησίας μας, ΠΑΙΣΙΟΝ τον αγιορείτη, στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, καθώς και σε άλλα προσκυνήματα- Άγ. Δημήτριο, οσία Θεοδώρα, άγ. Γρηγόριο τον Παλαμά – και βυζαντινά μνημεία της συμπρωτεύουσας.

Ημερομηνία: 12-13 Οκτωβρίου

         
Πληροφορίες και εγγραφές στο τηλ. 2610  321-318

             
                                                                                                                                  ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

Πάτρα:51 χρόνια από την επανακομιδή της κάρας του Αγίου Ανδρέα- Σήμερα η λιτανεία - Με λαμπρότητα οι θρησκευτικές εκδηλώσεις


Πενήντα ένα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την επανακομιδή της Κάρας του Αγίου Ανδρέα στην Πάτρα, από τη Ρώμη.Οι θρησκευτικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν χθες το απόγευμα με τον Εσπερινό και συνεχίζονται σήμερα το πρωί με Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέα και θα συνεχιστούν το απόγευμα με τη λιτάνευση της εικόνας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
Σήμερα το πρωί τελείται πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Χθες το απόγευμα τελέστηκε ο εσπερινός παρουσία πλήθους πιστών. Όπως αναφέρει και η σχετική ανακοίνωση της Μητρόπολης Πατρών: "Πλῆθος Λαοῦ προσῆλθε τό Σάββατο τό ἀπόγευμα στόν Ἑσπερινό στόν περικαλλῆ Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, γιά νά τιμήσῃ τόν Ἀπόστολο καί νά ἀσπασθῇ τήν χαριτόβρυτο Κάρα του, μέ τήν εὐκαιρία τοῦ Ἑορτασμοῦ τῆς 51ης Ἐπετείου τῆς Ἐπανακομιδῆς της, στήν Πάτρα.
Στήν ἱερά ἀκολυθία ἐχοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου κ. Ἱερόθεος, ὁ ὁποῖος ἐκήρυξε τόν θεῖο λόγο, ἀναφερθείς στήν μεγάλη προσωπικότητα τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων καί στό χρέος μας ἔναντι τῆς διδασκαλίας του καί τῆς θυσίας του.
Ἐπίσης, ὁ Σεβασμιώτατος Ζιχνῶν προεχείρισε πνευματικό τῇ παρακλήσει καί παραχωρήσει τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, τόν εὐλαβέστατον Πρεσβύτερον π. Νικόλαον Μεσσαλᾶν, Ἐφημέριον τοῦ Πανεπιστημιακοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Πατρῶν, τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμος, εὐχαρίστησε δεόντως τόν χοροστατήσαντα Ἀρχιερέα, τόν Ἱερό Κλῆρο καί τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς.

Οἱ ἐκδηλώσεις θά συνεχισθοῦν αὔριο μέ τήν Θεία Λειτουργία, τῆς ὁποίας θά προστῇ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος καί τήν ἀπογευματινή λαμπρά καί μεγαλοπρεπῆ Λιτανεία".








Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ Ευαγγέλιο: Λκ. 5, 1-11


ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ: Δείκτης εσωτερικού δυναμισμού

                             Εν ολίγοις
         
     Η σημερινή ευαγγελική διήγηση έχει ως θέμα της την κλήση των υιών Ζεβεδαίου και του Πέτρου στα πρώτα στάδια του κηρύγματος του Κυρίου στη Γαλιλαία. Τα πλήθη όπου κι αν κήρυττε ο Ιησούς συνέρρεαν  και συνωθούνταν για να Τον ακούσουν. Σε μία από τις πολλές εξόδους Του βρέθηκε στη λίμνη της Γεννησαρέτ και ανάμεσα στο πλήθος που είχε έλθει για να Τον ακούσουν πρόσεξε δύο ψαράδικα αραγμένα στην όχθη της λίμνης και τους ψαράδες να πλένουν τα δίκτυα. Ήταν του Πέτρου και των αδελφών Ζεβεδαίου. Ο Ιησούς αφού ανέβηκε στο πλοίο του Σίμωνος Πέτρου ζήτησε  ν’ απομακρύνει  για λίγο το πλοιάριο από τη λίμνη προς τα μέσα για ν’ ακούγεται καλύτερα από το πλήθος. Όλα αυτά δεν είναι παρά το σκηνικό για όσα θ’ ακολουθούσουν στη συνέχεια.
    Μετά από μία θαυμαστή και απρόσμενη αλιεία ο Πέτρος καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται για κάτι συνηθισμένο. Ήταν ένα έκτακτο και μοναδικό γεγονός, σημείο της δυνάμεως και της εξουσίας του Ιησού. Ήταν ένα θαύμα-πρόσκληση προς τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Ο Πέτρος κάνει το μεγάλο άλμα. Περνάει στην ομολογία πίστεως λέγοντας –Κύριε- και ο Ιησούς βγάζει τον Πέτρο από τη δύσκολη θέση και ολοκληρώνει την πρόσκλησή του : «μη φοβάσαι, από τώρα θα ψαρεύεις ανθρώπους». Και αυτοί στη συνέχεια άφησαν τα πάντα για να Τον ακολουθήσουν.
Ο ευαγγελιστής Λουκάς περιγράφει τη θαυμαστή αλιεία των ψαράδων της Λίμνης Γεννησαρέτ που συνέχισαν να είναι όμως ψαράδες μεταξύ των ανθρώπων. Πρέπει  να θεωρείται λάθος, ότι η κλήση του Χριστού απευθύνεται μόνο στους λίγους που ασκούν το έργο της χριστιανικός ιεραποστολής. Αντίθετα απευθύνεται σε όλους τους χριστιανούς.
    Η Εκκλησία μας επέλεξε αυτό το ευαγγελικό ανάγνωσμα σήμερα για να μάθουμε το ξεκίνημα του Μεσσία στο επίγειο έργο του καθώς και τη στρατολόγηση των συνεργατών του, όπως και στον τρόπο που δέχτηκαν οι τέσσερις ψαράδες την πρόσκληση και ανταποκρίθηκαν σ’ αυτήν. Έτσι βλέπουμε ένα τυπικό παράδειγμα και πρότυπο για το πώς πρέπει να δέχεται ο άνθρωπος το θέλημα του Θεού.
    Πρέπει να γνωρίζουμε, ότι η ζωή της Εκκλησίας είναι συνυφασμένη με την πρόσκληση για ιεραποστολή. To «πορευθέντες» που  απευθύνθηκε στους αγίους αποστόλους, απευθύνεται, ως ένα βαθμό, σε όλα τα μέλη της Εκκλησίας. Ο χριστιανός οφείλει να ενεργεί σύμφωνα με τη βούληση του Χριστού που αποτυπώνεται μέσα στις εντολές Του. Οι χριστιανοί είναι το άλας της γης και το φως του κόσμου. Οπότε ο αυτοπεριορισμός και η αδιαφορία για τον κόσμο δεν αδικεί μόνον αυτόν αλλά και τους άλλους συνανθρώπους του. Ενώ η μαρτύρια της πίστεως  δεν έχει μόνο τον φωτισμό του κόσμου, αλλά και την αναζωογόνηση  των ίδιων των χριστιανών. Με τον ευαγγελισμό ενισχύεται εσωτερικά η ευαγγελιζόμενη κοινωνία, διότι όταν το κήρυγμα της αγάπης δεν αποκαλύπτεται, τότε μαραίνεται, Αλλά και όταν φανερώνεται, χωρίς να βιώνεται, και πάλι παραμένει μετέωρο. Δεν φτάνει μόνο η ομολογία της πίστεως, αλλά χρειάζεται και η σύνδεσή της με τη ζωή μας.
    Η ιεραποστολή αποτελεί ουσιώδες λειτούργημα της Εκκλησίας μας και μπορεί να θεωρηθεί ως δείκτης του δυναμισμού της. Όταν λείπει το έργο αυτό τούτο μαρτυρεί έλλειψη εσωτερικής δυνάμεως, ενώ η ύπαρξη του φανερώνει δυναμικότητα. Και πρέπει  να τονίσουμε πως η ιεραποστολική δραστηριότητα της Εκκλησίας δεν εκδηλώνεται μόνο με την εξωτερική ιεραποστολή, αλλά και με την όλη παρουσία της  μέσα στον σύγχρονο κόσμο.
Όταν η Εκκλησία ζει με γνησιότατα το περιεχόμενο της πίστεώς της, όταν καλλιεργεί την αγάπη και την ενότητα, τότε δίνει συγχρόνως και τη χριστιανική της μαρτυρία.
     Η ιεραποστολή και το ενδιαφέρον μας για τον συνάνθρωπό μας σημαίνει εγκατάλειψη την κοσμικής μέριμνας, όχι όμως και άρνηση της ζωής, Διότι εγκατάλειψη δεν σημαίνει, ότι θα εγκαταλείψουμε τις βιοτικές μέριμνες, όπως είναι λ. χ. η οικογένεια ή το επάγγελμα. Εκείνο που πρέπει κυρίως  ν’ αφήσουμε είναι ν’ αφήσουμε την εγωκεντρική μας ασφάλεια που μας εμποδίζει να δούμε τον πλησίον μας σαν παιδί του Θεού στον οποίο πιστεύουμε.
    Ο Θεός δεν ζητά από μας υπερβολικά πράγματα. Η αυταπάρνηση και η αυτοθυσία εξ άλλου αποτελούν προϋποθέσεις για την πνευματική τελείωση κάθε χριστιανού. Ο Ιησούς Χριστός καλεί κι εμάς να γίνουμε αλιείς των ανθρώπων. Περιμένει ν’ ανταποκριθούμε στην πρόσκλησή Του και ν’ αναλάβουμε πνευματικό έργο. Περιμένει ν’ απαντήσουμε κι εμείς «επί τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον». Όσο κι αν αμφιβάλουμε για τις δυνατότητες μας  ή απογοητευόμαστε από τις προσπάθειες μας, η θαυμαστή αλιεία του Πέτρου θα είναι η καλύτερη εγγύηση για την επιτυχία και η πιο σοβαρή απόδειξη για ένα νέο θαύμα. Οικογένεια, χώρος εργασίας, κοινωνία είναι τα βαθιά νερά που πρέπει να ρίξουμε τα σωτήρια δίκτυα του Χριστού.
Μία προϋπόθεση: μην περιμένουμε να δούμε αποτελέσματα αν δε έχουμε την ανάλογη πίστη όπως αυτή του Πέτρου. Θα είναι ματαιοπονία  να περιμένουμε να μπουν οι άλλοι στο πλοιάριο, αν εμείς δεν είμαστε σωστοί και ακέραιοι χριστιανοί. Γιατί τότε θ’ αναγκαστούμε να ομολογήσουμε ότι « κοπιάσαντες, ουδέν ελάβομεν». 

Καλή κι’ ευλογημένη Κυριακή

π. γ. στ.










Μητροπολίτης Πατρών: Μεγάλη η κατήχηση μας βαριά η κληρονομιά μας


Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ. Χρυσοστόμου

Ἡ πόλη τῶν Πατρῶν ἔχει τήν ξεχωριστή εὐλογία καί χάρη ἀπό τόν Θεό νά κατέχῃ τάφον Ἀποστολικό, ὅπως καί τήν Κάρα τήν πανσεβάσμια τοῦ Πρωτοκλήτου καί τόν Σταυρό τοῦ μαρτυρίου του.  Δέν ἔχει τίποτε νά ζηλεύσῃ ἀπό τίς ἄλλες πόλεις, ὡς θά ἔλεγε, δι’ ἄλλην περίπτωση, ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ἀλλά δύναται νά καυχᾶται ἐν Κυρίῳ, διά τόν θησαυρό τόν χαριτόβρυτο, τόν ὁποῖον κατέχει.
Ἀλλ’ ἐκτός ἀπό τήν καύχησή μας, ἀληθές εἶναι καί τό γνωρίζομεν ὅλοι, ὅτι φέρομε μιά βαρειά κληρονομιά καί βαστάζομε μιά μεγάλη καί ἱερά παρακαταθήκη, τήν ὁποία μᾶς παρέδωσε ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας καί τήν ὁποία ὀφείλομε, νά διατηρήσωμε ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ. Ἡ παρακαταθήκη αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια περί τοῦ Ἑνός καί μόνου Ἀληθινοῦ Θεοῦ, τοῦ Ἐσταυρωμένου καί Ἀναστάντος, τόν ὁποῖον ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας εἶδε μέ τά μάτια του, ἄκουσε μέ τά αὐτιά του καί τόν ἠγάπησε μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς του. Μᾶς παρέδωσε τό Εὐαγγέλιο, δηλαδή τήν ἀλήθεια πού μᾶς ἀπεκάλυψε ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ἄνευ τῆς ὁποίας εἶναι ἀδύνατος καί ἀδιανόητος ἡ σωτηρία. Τό πρῶτο σημεῖο, τό ὁποῖο χρήζει ἰδιαιτέρας προσοχῆς, εἶναι ἡ ἀνεπιφύλακτη ἀποδοχή τῶν θείων ἀληθειῶν. Τό ὅτι παρελάβαμε αὐτή τήν παρακαταθήκη, δέν ἔχει ἁπλῶς τήν ἔννοια, ὅτι τήν ἀκούσαμε ἤ τήν διδαχθήκαμε, ἀλλά ἔχει τήν ἔννοια ὅτι οὐσιαστικά καί ἐνδόμυχα τήν ἀποδεχτήκαμε.
 Δεύτερο σημεῖο εἶναι ἡ σταθερή μας προσήλωση στίς ἀλήθειες τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Δέν ἀρκεῖ τό νά ἀκούσωμε τήν διδασκαλία, καί νά τήν ἀποδεχτοῦμε, ἀλλά πρέπει καί νά τήν ἐφαρμόσωμε στή ζωή μας. Γιά μᾶς τούς Ἕλληνες ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι κάποια ἀξία ἁπλῶς πολιτιστική ἤ κάποιο φῶς πού ἔρχεται ἐξ Ἀνατολῶν, ἀλλά εἶναι ὁ λόγος αὐτῆς ταύτης τῆς ὑπάρξεώς μας. Ἴσως μᾶς κατηγορήσουν, μετά ἀπό τόν λόγον αὐτόν ὡς αἰθεροβάμονας καί ὀνειροπόλους. Ὅμως ἐμεῖς τούς ἐρωτᾶμε μαζί μέ τόν Στάρετς Ζωσιμᾶ: «Ἄν ἐμεῖς εἴμαστε, (λέγοντες αὐτόν τόν λόγον), πραγματικά ὀνειροπόλοι, πεῖτε μας τότε, πότε ἐσεῖς θά χτίσετε τήν οἰκοδομή σας καί πότε θά ὀργανωθῆτε δίκαια μέ τό λογικό σας μόνο, χωρίς τό Χριστό;». Ὁ Λαός μας ἔχει μιά παράδοση πού διαφέρει ἀπό τήν παράδοση τῶν ἄλλων λαῶν. Ἔχει τήν Ὀρθόδοξη Ρωμαίικη, Φιλοκαλική Παράδοση. Ποιός ἄλλος λαός ἔχει νά ἐπιδείξῃ αὐτή τήν ἁπλότητα, τήν ζυμωμένη μέ τήν πίστη στό Θεό, μέ τόν αὐθορμητισμό, τόν ἐνθουσιασμό, τήν συγκίνηση, τό δάκρυ καί τό γέλιο;
Ἐνθυμεῖται ὁ νῦν Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος, ὁ ὁποῖος κατά τήν ὑποδοχή τῆς Ἁγίας Κάρας τοῦ Ἀποστόλου μας, ἦτο Ἀρχιμανδρίτης καί μετέφραζε τούς λόγους ἀπό τά Ἐλληνικά στά Γαλλικά καί ἀντιστρόφως. Ἐνθυμεῖται, λέγω, ὅτι ἀπό τά μάτια τοῦ ψυχροῦ ἀπό τήν φύση του, Καρδιναλίου Μπέα, ὁ ὁποῖος παρέδωσε τήν Ἁγία Κάρα ἐξ ὀνόματος τοῦ Πάπα στά χέρια τοῦ ἀοιδίμου προκατόχου ἡμῶν Μητροπολίτου Πατρῶν Κωνσταντίνου, ἔτρεξαν δάκρυα καί ἀκούστηκε νά λέγῃ: «Πρώτη φορά βρίσκομαι μπροστά σέ τόσο συγκινημένο καί ἐνθουσιασμένο πλῆθος. Πρώτη φορά βλέπω τέτοιες ἐκδηλώσεις». Μά ναί, πρώτη φορά βρισκόταν ἴσως στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα καί πρώτη φορά πατοῦσε τά ἁγιασμένα χώματα τῆς Πάτρας καί ἔβλεπε τίς, ἀπό καρδίας, λατρευτικές Ἐκδηλώσεις αὐτοῦ τοῦ Λαοῦ.
Ὅμως, ἀδελφοί μου, τώρα φαίνεται, ναί τώρα γίνεται φανερό τό ἔγκλημα ὅλων ἐκείνων πού ἀγωνίστηκαν συστηματικά καί πάσχισαν ἀλλά καί πασχίζουν ἀκόμα, στή χώρα μας νά γκρεμίσουν ἀπό τίς καρδιές, κυρίως τῶν νέων ἀνθρώπων, τήν πίστη στό Θεό καί τήν ἐμπιστοσύνη στήν Ἐκκλησία, ἐπιθυμώντας νά ἐξαφανίσουν ἀπό τήν ζωή, ἄν εἶναι τοῦτο ποτέ δυνατόν νά συμβῇ, τόν Ποιητή τῆς ζωῆς.

Ὡραιότατα θά τό διατυπώσῃ στόν «Ἄξιον ἐστίν», ὁ Ἐλύτης, ἐρωτώντας τόν Ἐξόριστο ποιητή: «Ἐξόριστε ποιητή, στόν αἰῶνα σου λέγε, τί βλέπεις;» Κι ἐκεῖνος ἀπαντᾶ: «Βλέπω τά ἔθνη, ἄλλοτες ἀλαζονικά, παραδομένα στή σφήκα καί τό ξινόχορτο. Βλέπω τά πελέκια στόν ἀέρα σκίζοντας προτομές… Βλέπω τούς ἐμπόρους νά εἰσπράττουν, σκύβοντας, τό κέρδος τῶν δικῶν τους πτωμάτων. Βλέπω τήν ἀλληλουχία τῶν κρυφῶν νοημάτων» (Ὀδ. Ἐλύτη: «Τό Ἄξιον ἐστίν», Ἴκαρος Ἐκδοτ. Ἑταιρεία, σ. 65).
Μετά λύπης βαθυτάτης διαπιστώνομε, δυστυχῶς ὅλοι μας, ὅτι συντελέστηκε ἕνα κακό, κοσμογονικῶν διαστάσεων, τό ὁποῖο καθήλωσε καί καθηλώνει τήν πορεία τοῦ γένους μας καί διεμόρφωσε καί διαμορφώνει μιά νέα γενηά, χωρίς λόγο, χωρίς ὅραμα, χωρίς πυξίδα, χωρίς σταθερή πορεία, χωρίς δυνατότητες ἀληθινῆς προόδου. Σήμερα μέσα σ’ αὐτή τήν ἀπελπισία (πού βιώνει κυρίως ἡ νέα γενηά), ὀφείλομε ὅλοι μας νά σκύψωμε τό κεφάλι καί νά ζητήσωμε συγγνώμη ἀπό τά παιδιά μας, γιατί:

 «Χρωστᾶμε σ’ ὅσους ἦρθαν πέρασαν θά ρθοῦνε, θά περάσουν κριτές θά μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί».

 Πρίν λίγα χρόνια Εὐρωπαῖος πολιτικός εἶχε πεῖ γιά τήν πατρίδα του: «Ποτέ ἄλλοτε ἡ χώρα μου δέν εἶχε τήν ἀνάγκη τῆς ἄνωθεν βοηθείας». Θεωρῶ, ὅτι μποροῦμε νά τό ἐπαναλάβωμε καί μεῖς σήμερα: «Ποτέ ἄλλοτε ἡ χώρα μας δέν εἶχε τήν ἀνάγκη τῆς βοηθείας τοῦ Θεοῦ, ὅσο σήμερα». Αὐτό σημαίνει ὅτι πρέπει νά συνειδητοποιήσωμε τήν ἀνάγκη μιᾶς ἀντίστροφης πορείας πού θά συνοδεύεται ἀπό μετάνοια βαθειά καί ἀπό τήν παρουσία τῆς πίστεως στό Θεό, στήν ζωή μας. Ἄν ἦταν ἄλλες ἐποχές θά λέγαμε «χρειάζεται νά κατέβωμε στόν Ἅδη, γιά νά ζήσωμε τήν Ἀνάσταση».
Τώρα λέμε: «Εἴμαστε στόν Ἅδη, βοήθησέ μας Κύριε νά ἀναστηθοῦμε».
Δυστυχῶς, ναί δυστυχῶς, μποροῦμε μέ πόνο ψυχῆς νά ποῦμε γιά τήν Πατρίδα μας, νά ποῦμε γιά τον ἑαυτό μας. Φτιάξαμε μιά πατρίδα γεμάτη ἁμαρτίες, πού τά ἐλαττώματά μας τήν ἔχουν καθηλώσει στήν πεζότητα καί στό τέλμα. Πόσο δίκιο εἶχε ὁ Παλαμᾶς, ὅταν ἔλεγε: «Ὁ κόλακας καί ὁ ψεύτης χαλασμοί σου, τῆς ἁμαρτίας πατρίδα. Δύστυχη μάνα, τοῦ κόσμου εἶσαι τό σκύβαλο…».

Τό τρίτο σημεῖο πού πρέπει νά συνειδητοποιήσωμε, εἶναι ὅτι ὁ φορέας αὐτῆς τῆς ἀληθείας πού μᾶς παρέδωσε ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας, εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία. Μόνο ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καί διά τῆς Ἐκκλησίας σωζόμεθα.

Ἄν σέ ὅλες τίς ἐποχές ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἀνάγκη τῆς στοργῆς τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, πόσο μᾶλλον σήμερα στούς δυσχειμέρους καιρούς πού ζοῦμε, πού χάθηκε ἡ χαρά, ἡ ἐλπίδα, ἡ ὀμορφιά τῆς ζωῆς καί ἡ εὐκοσμία τοῦ κόσμου. Ἡ Ἐκκλησία στάθηκε καί στέκεται, ἡ τροφός ὅλων μας καί τοῦ γένους μας ὁλοκλήρου. Ἐπτώχευσε γιά νά πλουτίσουμε. Ἔδωσε καί δίδει τά πάντα γιά νά χαροῦν τά τέκνα της. Ἐπληγώθη γιά νά σώσῃ τά νοσσία της. Κατέβηκε καί κατεβαίνει μέχρις ἅδου ταμείων γιά νά ἀναστήσῃ τούς νεκρούς ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά τούς χαρίσῃ τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως. Χτυπήθηκε καί συκοφαντήθηκε, ἀπό τά ὄργανα τοῦ πονηροῦ μέ σκοπό νά χάσουν τά τέκνα της τόν προσανατολισμό τους, ἀλλά κατά τόν Ἱερό Χρυσόστομο καί «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς». Σταυρώθηκε καί σταυρώνεται, ἀλλά τό αἷμα της λειτούργησε καί λειτουργεῖ λυτρωτικά καί γι αὐτούς τούς σταυρωτάς της.
Ὥσπερ πελεκάν ἔσχισε τήν καρδίαν της γιά νά σώσῃ μέ τό αἷμα της, τούς νεοσσούς της ἀπό τά δήγματα τοῦ ἰοβόλου ὄφεως. Ἔχετε ἀκούσει τό σχετικό ποίημα μέ τήν καρδιά τῆς μάνας. Ὀμορφονιός ἀγάπησε μιᾶς μάγισσας τήν κόρη. Καὶ ἐκείνη ζήτησε ἀπὸ αὐτὸν νὰ σκοτώσῃ τὴν μάνα του καὶ νὰ τῆς προσφέρῃ τὴν καρδιά της, σέ ἒνδειξη τῆς ἀγάπης του.Ἔτρεξε ὁ γυιός, ἔσκισε τῆς μάνας του τὰ σπλάχνα, πῆρε τὴν καρδιὰ καὶ ἔτρεξε νὰ τὴν δώσῃ στὴν ἀγαπημένη του. Ὅμως στὸ δρόμο σκόνταψε καὶ ἔπεσε κατὰ γῆς. Τότε ἀκούστηκε τῆς μάνας ἡ φωνή: «Χτύπησες παιδάκι μου;». Πόσες φορές, ἀλήθεια, οἱ κόρες τῆς μάγισσας, ξετρέλαναν τὰ παιδιὰ ἐναντίον τῆς μάνας Ἐκκλησίας; Πόσες φορὲς αὐτὴ ἡ μάνα πόνεσε γιὰ τὴν συμπεριφορὰ τῶν παιδιῶν της; Ὅμως ἐκείνη φιλόστοργα, μὲ δάκρυα στὰ μάτια ἀγκαλιάζει, κατασπάζεται καὶ καταφιλεῖ τὰ παιδιά της καὶ τὰ ρωτάει σπλαχνικά:«Χτύπησες;, πόνεσες παιδάκι μου;» Αὐτή τήν ὥρα ἀκούομε καί πάλι τήν φωνή της. Τήν φωνή τῆς Ἐκκλησίας μας. Παιδιά μου, μήν ἀπελπίζεστε, μή λυγίζετε, ἐπιμείνατε ἐν τῇ προσευχῇ καί τῇ ὑπομονῇ καί τῇ πίστει. Δριμύς ὁ χειμών, ἀλλά γλυκύς ὁ Παράδεισος. Ἀλγεινή ἡ τῆξις, ἀλλ’ ἡδυία ἡ ἀπόλαυσις. Πέρα ἀπό τά γήινα καί φθαρτά καί μάταια, ὑπάρχουν τά ἐπουράνια καί ἄφθαρτα.
Ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἐξασφαλίζει τήν ἑνότητα, ἡ ὁποία εἶναι τόσο ἀπαραίτητη σήμερα.

Ἀδελφοί μου ἄς ἀπευθυνθοῦμε στόν Ἱερό Ἀπόστολο καί Προστάτη μας καί ἄς τοῦ εἴπωμε ἱκετευτικά ἐκ βάθους καρδίας.

Ἁγιώτατε Ἀπόστολε Ἀνδρέα, κλίνομε γόνυ ψυχῆς καί σώματος ἐνώπιον τῆς χαριτοβρύτου καί μυριπνόου Κάρας σου καί παρακαλοῦμε καί δεόμεθα, πρέσβευε ὑπέρ τῶν Ἀρχόντων τοῦ Λαοῦ μας, ὥστε νά λαμβάνουν τίς δέουσες ἀποφάσεις γιά τήν πορεία αὐτοῦ τοῦ τόπου στίς δύσκολες αὐτές ἡμέρες, πορευόμενοι ἐν συνέσει καί ἀγάπῃ πρός τόν Θεόν καί τό Γένος. Πρέσβευε ὑπέρ τοῦ Λαοῦ σου, ὥστε
  στήν ἀδυναμία του νά φανῇ δυνατός, στήν φτώχεια του νά σταθῇ ὄρθιος, στήν ἀνεργία νά εὕρῃ ἐπιστηριγμόν, στόν πόνο του ἀναψυχήν καί κουφισμόν, στήν ἀπελπισία του, τήν οὐράνια ἐλπίδα, στήν δύσκολη πορεία του, τόν προορισμό νά περάσῃ ἀπό τό σκοτάδι στό φῶς. Βοήθησε σέ καιρούς ἀφιλίας, νά συνδεθοῦν οἱ ἄνθρωποι μέ τόν δεσμόν τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀληθινῆς φιλίας.
Σέ χρόνους ἀγνωσίας, νά εὕρουν τήν ἄνωθεν σοφίαν. Ἐφώτισε τά παιδιά μας μας, νά εὕρουν τόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Νά βιώσουν τήν χάρη τῆς πραγματικῆς ἐλευθερίας. Νά ξεχωρίσουν τό ψέμα ἀπό τήν ἀλήθεια. Νά ἀγαπήσουν τήν πνευματική ζωή και νά ἀφήσουν τό σαρκικό καί βορβορῶδες φρόνημα, ἄν αὐτό ὑπηρετοῦν.


«Μνημόνευε ἡμῶν Χριστοῦ Μαθητά, τῶν τελούντων σου τήν μνήμην καί τιμώντων τήν πανσεβάσμιον Κάραν σου. Δεήθητι ἀεί ἐκτενῶς ὑπέρ τῆς ποίμνης σου ταύτης καί τῆς κλεινῆς πόλεως τῶν Πατρῶν, ἧς γέγονας ἀπ’ ἀρχῆς, φύλαξ καί φρουρός καί πρόμαχος. Ἀμήν»