Παρασκευή 21 Ιουνίου 2024

Η ζωή είναι πολύτιμο δώρο του Θεού

 


Συγκλονίζει τον τελευταίο καιρό την κοινή γνώμη η πληθώρα αυτοκτονιών που κατακλύζουν την ελληνική ειδησιογραφία. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες τραγικών περιστατικών αυτοχειρίας, που μόνο θλίψη και πόνο προκαλούν. Καταξιωμένοι επιχειρηματίες, έφηβος στο άνθος της ηλικίας του, μητέρα και σύζυγος, που δεν δίστασε να πάρει μαζί της και το νήπιο παιδί της, είναι κάποια ενδεικτικά παραδείγματα  της νέα «μόδας», που ήρθε και στην πατρίδα μας.

            Η ελληνική κοινωνία ήταν και είναι κοινωνία της αλληλεγγύης, της συμπαραστάσεως, της σύμπνοιας. Το πρόβλημα του συνανθρώπου  της διπλανής πόρτας πάντα  γινόταν κοινό και όλοι προσέτρεχαν να συμπαρασταθούν, με όποιο τρόπο μπορούσε ο καθένας. Αλλά και η ελληνική οικογένεια λειτουργούσε, και λειτουργεί ακόμα στην Ελλάδα, σαν ζεστή φωλιά και σαν καταφύγιο, που τα μέλη της μπορούν να στρέξουν στα αδιέξοδα και τις δυσκολίες και να βρουν απάγκειο λιμάνι.

            Και το σημαντικότερο στην Ελλάδα είναι η Ορθόδοξη χριστιανική πίστη, την οποία έχει η πλειοψηφία του λαού. Η πίστη στον Θεό λειτουργεί ως βάλσαμο στον πόνο, την θλίψη, την απογοήτευση. Και ο απεσταλμένος του Θεού, ο ιερέας, η φωτισμένος πνευματικός περιμένει τον κάθε πονεμένο, πληγωμένο και απελπισμένο στο πετραχήλι του, για να ενσταλάξει βάλσαμο στην απελπισμένη ψυχή και να την ανορθώσει. Γεννηθήκαμε Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Ας  αξιοποιήσουμε αυτή την πολύτιμη παρακαταθήκη στην καθημερινή μας ζωή. Μια ζωή που είναι πολύτιμη και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να αφαιρούμε.

            «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ», τ. 553

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2024

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

 


Να πιστέψεις, αδελφέ μου, ότι ακριβώς την πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής σου, συντελείται μια μυσταγωγία, συντελείται η μύηση στην αγάπη του Θεού, αν βέβαια αποδεχθείς αυτό  που επιτρέπει ο Θεός.

Θα πεις βέβαια: «Γιατί πρέπει να γίνει αυτό μέσα μια οδυνηρή διαδικασία;». Ο Κύριος γνωρίζει ότι βαθιά  μέσα μας θέλουμε όντως να ανταποκριθούμε  στην αγάπη του, αλλά στην πράξη βλέπει ότι, για να γίνει αυτό βίωμα, πρέπει να στραγγίξουμε, και όχι μία φορά, αλλά πολλές φορές. Και κάθε φορά περισσότερο από την προηγούμενη. Εσύ, βέβαια, νομίζεις πως δεν αντέχεις άλλο. Αλλά και την άλλη φορά, που σου φαινόταν ότι δεν αντέχεις και νόμισες ότι έφτασε το τέλος, δεν έγινε έτσι. Άντεξες. Και τώρα πάλι θα αντέξεις.

            Σ. Κ.

Τρίτη 18 Ιουνίου 2024

Θαύματα εν ζωή (συνέχεια). Θεραπείες εν ζωή. Άγιος Ευμένιος Σαριδάκης.

 

Μία εκπομπή που μεταδόθηκε απο το ραδιοφωνικό σταθμό "Το Φώς" 99.7 FM. Ο ραδιοφωνικός σταθμός "Το Φώς" ανήκει στο Επικοινωνιακό και Μορφωτικό Ίδρυμα (ΕΜΙ) της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης (ΙΑΚ). Βιβλίο: Άγιος Ευμένιος Ο ποιμήν ο καλός και θαυματουργός. Σίμωνος Μοναχού. Ιερά Καλύβη Κοιμήσεως Θεοτόκου, Ι. Σκήτη Κουτλουμουσίου. Έκδοση Ζ', 2022 Η παραγωγή και η εκφώνηση έγινε από τον Παρασκευά Λεκέα για το ραδιοφωνικό σταθμό "Το Φώς" της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, 2022 - 2023 All rights reserved, Επικοινωνιακό και Μορφωτικό Ίδρυμα (ΕΜΙ) της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης (ΙΑΚ).

Κυριακή 16 Ιουνίου 2024

Το Θαύμα του Αγίου Ευμενίου Σαριδάκη στον Σταμάτη Κόκοτα!



Τα ξημερώματα του Σαββάτου 1 Οκτωβρίου 2022 απεβίωσε ο Σταμάτης Κόκοτας στο Ασκληπιειό Βούλας μετά από ραγδαία επιδείνωση της υγείας του, σύμφωνα με ενημέρωση από το υπουργείο Υγείας.

Νοσηλευόταν, τις τελευταίες ημέρες, στο Ασκληπιείο της Βούλας και έδινε μάχη με τον καρκίνο. Ο τραγουδιστής κατέληξε, το πρωί, ύστερα από ραγδαία επιδείνωση της υγείας του.

Ο Σταμάτης Κόκοτας σε τηλεοπτική εκπομπή, είχε μιλήσει για το θαύμα που είχε βιώσει από τον Άγιο Ευμένιο Σαριδάκη, ο οποίος είχε θεραπευτεί από τη λέπρα. Φανερά συγκινημένος, είχε μιλήσει τότε για το Θαύμα που ο ίδιος έζησε μπροστά στα μάτια του εκείνη την εποχή.

«Είμαι ευτυχής που ο ιερέας αυτός αγιοποιήθηκε. Όσα είδα και έζησα στο νοσοκομείο πριν από αρκετά χρόνια και όσα έχω πει για το θαύμα που συντελέστηκε ισχύουν στο ακέραιο! Εγώ δεν λέω ποτέ πράγματα που δεν ισχύουν».

Με αυτά τα λόγια ο Σταμάτης Κόκοτας εξομολογήθηκε το θαύμα που έζησε ο ίδιος σε δημόσιο νοσοκομείο το 1996 με τον Άγιο Ευμένιο, ο οποίος πρόσφατα αγιοποιήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Τότε, ο τραγουδιστής, σε τηλεοπτική εκπομπή, είχε μιλήσει για το Θαύμα που είχε βιώσει.

«Είμαι σε κάποιο νοσοκομείο και υπάρχει ένα παιδάκι στο διπλανό δωμάτιο, το οποίο ψυχομαχεί. Είναι έτοιμο να πεθάνει, βγαίνουν έξω η μητέρα του, ο πατέρας του, οι φίλοι του και κλαίνε όλοι. Παραπέρα είναι ένας ιερωμένος, ένας καλόγερος, ένας γέροντας.

Πηγαίνω και του λέω: “Πάτερ, δεν πας να διαβάσεις μια ευχή στο παιδάκι, μπας και κάνουμε τίποτα, να γίνει καλά;” Και πάει… δεν μπορώ να το πω από την ταραχή μου. Και το παιδάκι έγινε καλά.

Το πιστεύετε; Ξέρετε ποιος σας το λέει; Ένας άνθρωπος που δεν πείθεται με τίποτα άμα δεν δει. Είναι μοναχός και είναι άγιος. Και λέγεται Ευμένιος» ήταν τα λόγια του Κόκοτα.

 

Σάββατο 15 Ιουνίου 2024

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

 


Τα πάθη που φωλιάζουν μέσα μας ύπουλα, βρίσκουν τρόπους να μας κάνουν παίγνιό τους και να μας εξουσιάζουν αφανώς. Μας σπρώχνουν να κάνουμε  τάχα σπουδαία πράγματα, ενώ στην πραγματικότητα μας βάζουν να κάνουμε τα χατίρια τους και έτσι να τα τρέφουμε και να τα δυναμώνουμε. Ο άνθρωπος γενικά αρέσκεται στο αχαλίνωτο. Σπάνια να βρεθεί κάποιος  να έχει μέτρο στη ζωή του και αυτοσυγκράτηση. Έτσι, μας βρίσκουν εύκολους τα πάθη στο να μας κάνουν συνεχώς υποχείριους.

            Μιλάει ο Χριστός. Φθάνει η φωνή Του στην καρδιά μας. Καταλαβαίναμε τι μας  λέει; Τα ζώα στο δάσος, αν χαθεί ένα μικρό τους, το βρίσκουν, γιατί ανταποκρίνεται στη φωνή της μητέρας του. Το ίδιο σε μια στάνη με χίλια πρόβατα το κάθε αρνάκι, ακούγοντας τη φωνή της μητέρας του, θα τη βρει. Και ο άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει τη φωνή του Πλάστη του και να τρέξει κοντά του!

            Σ. Κ.

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2024

Η ΓΕΥΣΗ του ΧΡΙΣΤΟΎ

 


Είναι η ώρα που ο λειτουργός, στον σχολικό εκκλησιασμό, θα καλέσει «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης» να προσέλθουμε.

Ένας μικρός με τραβάει από το μανίκι. Ξέρω μόνο ότι είναι μαθητής της Β’ τάξης.

Με ένταση και λαχτάρα με ρωτάει σιγανά:

«Κυρία, έχει ωραία γεύση ο Χριστός;»

Τον κοιτάζω μέσα στα μάτια…

Τι να απαντήσω σ’ ένα τόσο βαθύ ερώτημα;

Τι να σου πω, καλό μου;

Γνέφω με δακρυσμένα μάτια «ναι»!

Ο ψάλτης ψάλλει το κοινωνικό: «Γεύσασθε και ίδετε….».

Φεύγω με το αντίδωρο στο χέρι και αναρωτιέμαι:

Πόσο έχω γευτεί αυτό που είναι ο Χριστός;

Πόσο γλυκαίνει τη ζωή μου ο λόγος ΤΟΥ, η επικοινωνία μαζί Του, η αίσθηση της άφεσης μετά από μία εκ βαθέων εξομολόγηση, μετά από μία συγκλονιστική συμμετοχή στη Θεία Κοινωνία;

Πόσο έχω γεμίσει από τη λαχτάρα να κυριαρχεί Αυτός στη ζωή μου, στη σκέψη μου, στην καρδιά μου;

Πόσο επιθυμώ να νιώσω τη χρηστότητά Του, την άπειρη αγάπη Του. τη μοναδική δική Του επιθυμία να φτάσω στη Βασιλεία Του;

Μένει στα μάτια και στ΄ αυτιά μου αυτό που, επιστρέφοντας από τη Θεία Κοινωνία, μου είπε ο μικρός μαθητής:

«Τέλειος»!

Και το προσωπάκι του φώτιζε ένα φως που μόνο σε όσους έχουν καρδιά παιδιού φέγγει!

Μια δασκάλα

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2024

Σύντομες Καταβασίες Αναλήψεως, Ιωάννου Πρωτοψάλτου - Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία | Μελίσματα Ψαλτικής Μελίσματα Ψαλτικής (Δημήτριος Γ. Παπάνης) 11,1 χιλ. εγγεγραμμένοι Συμμ


 11.717 προβολές 29 Μαΐ 2022 #ΜελίσματαΨαλτικής #ΔημήτριοςΠαπάνης #ΕΛΒΥΧ

Μπάρμπα Γιαννακάκης, Γεώργιος Χατζηχρόνογλου


 ρμηνεία: Γεώργιος Χατζηχρόνογλου

Στίχοι-Μουσική: Πάνος Τούντας (1928) Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Διαμαντίδης (Νταλγκάς) Βαθύ Αυλίδος, Εύβοια, 15 Ιανουαρίου 2018. Το τραγούδι απέδωσε «εν ευθυμία τραπέζης» ο Άρχων Υμνωδός της Μ. τ. Χ. Ε. Γεώργιος Χατζηχρόνογλου στο δείπνο που παρατέθηκε μετά την εκδήλωση προς τιμήν του Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως Χαρίλαου Ταλιαδώρου. Την εκδήλωση, στην οποία έψαλαν οι βυζαντινές χορωδίες «Ευαγγελιστής Λουκάς», του Συλλόγου Ιεροψαλτών Θηβών, υπό τη διεύθυνση του κ. Αντωνίου Τσαρουχά και «Εν ψαλτηρίω», του Σχολείου Ψαλτικής Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του κ. Κωνσταντίνου Μπουσδέκη και απέδωσε μονωδιακά ύμνους ο Άρχων Υμνωδός της Μ. τ. Χ. Ε., Γεώργιος Χατζηχρόνογλου, διοργάνωσε ο Ι. Ν. Αγ. Ιωάννου του Καλυβίτου, στο Βαθύ Αυλίδος, στην Εύβοια.

Η ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

 


Τέτοια μνημεία σαν την Αγιά Σοφιά και τη Μονή της Χώρας δε κινδυνεύουν- ούτε θα κινδυνέψουν ποτέ -  από καμώματα της ιστορίας και κακόγουστα παιχνίδια της πολιτικής.

            Μένουν εκεί, απείραχτα από τον χρόνο για να κηρύσσουν το μήνυμά τους στην αιωνιότητα. Και κανείς δεν μπορεί να τα βλάψει, να τα αγνοήσει ή να τα ξεχάσει. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται να λυπούμαστε.

            Αντίθετα, πρέπει να μελετούμε με πάθος της αδιαίρετη Αναγέννηση…. Ανατολής και Δύσης, και τη Βυζαντινή Ιστορία, ή καλύτερα την Ιστορία της Ρωμανίας, μέσα από την οποία θα κατανοήσουμε την ιστορική μας συνέχεια!

            Δέσποινα Χιντζόλου- Αμασλίδου

«Εγώ ειμί το Φως του κόσμου»

 


Μια από τις ιδιότητες  του Θεού είναι το φως. Ένα φως που καταυγάζει,  οδηγεί,  παρηγορεί,  προσκαλεί, θερμαίνει και ζωογονεί.

            Και ο άνθρωπος αγαπά το φως. Είναι ένα από τα σημάδια της θεϊκής του καταγωγής. Γι’ αυτό και του πρέπει να είναι φωτεινός. Ένα φως μέσα στο σκοτάδι, είναι μια ελπίδα, μια ενθάρρυνση και έμπνευση που κινεί τον μηχανισμό μιας σωτήριας δράσεως. Λυγίζει την αυθάδεια του σκότους.

            Ένα φως που ανάβει είναι ένα σημάδι και ανάβουν κι άλλα φώτα, και σηματοδοτούν μια πορεία. Και ας μην ξεχνάμε πως δεν υπάρχει σκοτάδι ικανό να καλύψει ένα αναμμένο φως όσο μικρό κι αν είναι….

            Βέβαια ένα αναμμένο φως  δεν διαλύει πάντα το σκοτάδι, δείχνει όμως το μέγεθος της σκοτεινότητας, προσανατολίζει και δείχνει την κατεύθυνση.

            -Φως ο Θεός, φως και όποιος είναι συνδεδεμένος μαζί του.

            -Φως είναι εκείνος που στην καρδιά του ριζώθηκε η πίστη.

            -Φως είναι εκείνος που η καθάρια ματιά του αντανακλά τον ουρανό.

            - Φως είναι εκείνος που ξεπερνά την προκατάληψη.

            -Φως είναι εκείνος που σκορπά την γαλήνη.

            -Φως είναι εκείνος που δίνει ελπίδα και παρηγοριά.

            -Φως είναι εκείνος που μέσα στους σκοτεινούς καιρούς μας κρατά αναμμένο τον πυρσό των ιδανικών.

            Τα ιδανικά, δεν επιλέγουν τα χέρια που θα τα κρατήσουν. Αν είναι χέρια στιβαρά, ρυτιδωμένα δουλεμένα, σκληρά ή τρυφερά.

            Αρκεί να θέλουν να εκτεθούν στον κίνδυνο και να αντέχουν στις αντιδράσεις.

            Πάντως είναι ωραίος   ο αγώνας να γίνεσαι φως.

            Είναι ωραίος ο αγώνας να μεταγγίζεις το φως, για να γίνει ο κόσμο μας μια φωτοπλημμύρα!

            Ωραίος αγώνας!

            «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ», 590

ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ Φύλαξε την καινούργια γενιά



 Θεέ μου, δεν μπορώ να το βαστάξω. Μου προκαλεί κατάθλιψη να βλέπω το σπάσιμο, την πτώση των μικρότερων μου αδελφών. Τι ανυπόφορη εντύπωση, Θεέ μου!

            Γιατί επιτρέπεις τα τρυφερά δένδρα να σπάζουν κάτω από την βία του ανέμου; Γιατί τα μπουμπούκια να μαραίνωνται την ώρα που ανοίγουν; Γιατί τα παιδιά να χάνουν την αγνότητά τους υποκύπτοντας στην αμαρτία και να δεσμεύονται σε καταστάσεις που προκαλούν αισχύνη;

            Ω Πλαστουργέ μου, έως πότε η διαφθορά και η πανουργία της κοινωνίας μας θα τσαλακώνουν την αγνότητα της νέας γενιάς;

            Μέχρι πότε η είσοδος των παιδιών ως εφήβων στη ζωή θα πληρώνεται μ’ αυτόν τον απάνθρωπο κι ανήθικο φόρο;

            Σώσε, Πανάγαθε, τα νέα βλαστάρια. 

            Περιφρούρησε την ατίμητη αγνότητά τους.

            Κάνε μεγάλους, τους ώριμους, να μη θεωρούν καθόλου φυσικό κι αναπόφευκτο το συμβιβασμό της καινούργιας γενιάς με την αμαρτία και τη διαφθορά.

            Γλίτωσε, Παντοδύναμε, τα παιδιά, τους εφήβους, τους νέους από τις παγίδες. Κράτησε ανοιχτά κι άγρυπνα τα μάτια τη ψυχής τους.

            Διαφύλαξε τους από τις καταστρεπτικές συντροφιές, από τους κακούς φίλους.

            Περιχαράκωσε την αγνότητα κι αθωότητά τους.

            Φύλαξε τα παιδιά από το άσχημο, το άθλιο παράδειγμα των μεγάλων. Ας πάψουν επί τέλους τα σκάνδαλα. Θεέ  μου. Ας εξουδετερωθούν οι εκφαυλιστές της νεότητας.

            Κι όπου, Θεέ μου, έγινε κάποιο ράγισμα, όπου συνέβη μια ή περισσότερες πτώσεις, φύτεψε Συ και πάλι φτερά στη νεανική ψυχή, για ν’ ανορθωθεί και να λυτρωθεί με τη χάρη Σου.

            Θεέ μου, σε ικετεύω όχι μόνο να διαφυλάξεις την αγνότητά και την ακεραιότητα της τρυφερής ηλικίας, αλλά και να την κάνεις ισχυρή και ακτινοβόλο.

            Στον άρρωστο, τον παρηκμασμένο κόσμο των μεγάλων ας πέσει το φως κι η αλκή της νεανικής καθαρότητος.

            Κύριε, το σκοτεινό χάος της κοινωνίας μας, ας το σχίσουν οι αστραπές των αγνών και αδιάφθορων νεανικών πνευμάτων.

            Ας το καταυγάσουν οι ολόφωτοι ήλιοι, που λάμπουν στα πεντακάθαρα μάτια των παιδιών.

            ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, πρώην Αρχιεπισκόπου Αμερικής

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2024

Σύντομη Δοξολογία Εμμανουήλ Φαρλέκα, Ήχος Δ΄ Άγια - Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία | Μελίσματα Ψαλτικής


 6.861 προβολές 9 Ιαν 2022 #ΜελίσματαΨαλτικής #ΔημήτριοςΠαπάνης #ΕΛΒΥΧ

Τρίτη 11 Ιουνίου 2024

ΤΖΑΜΙ ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

 


Λίγα χρόνια μετά την Αγία Σοφία, και η ιστορική Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη έγινε μουσουλμανικό τζαμί. Πρόκειται για το ιστορικό μοναστήρι από τον 6ο αιώνα, με τον σημερινό ναό, αναγνωρισμένο, Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, να είναι κτισμένος από τον 11ο αιώνα και ανακαινισμένος στις αρχές του 14ου αιώνα από τον Θεόδωρο Μετοχίτη.

          Ένα μοναστήρι που η ονομασία του προέρχεται πιθανόν από την αρχική θέση του εκτός των τειχών  (στη «Χώρα»), αλλά συνδέεται και με τα δυο υπέροχα ψηφιδωτά του Χριστού, ως «Χώρας των Ζώντων» και της Παναγίας, ως «Χώρας του Αχωρήτου». Η απόφαση για μετατροπή σε τζαμί είχε δημοσιευθεί του 2020, αλλά η υλοποίησή της καθυστέρησε για την διενέργεια εργασιών αποκατάστασης. Θυμόμαστε στην πανηγυρική τελετή που είχε οργανωθεί για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, τον επικεφαλής θρησκευτικό λειτουργό να φέρει επιδεικτικά μεγάλη οθωμανική σπάθα, για να τονισθεί….το δίκαιο της κατάκτησης. Να τονισθεί δηλαδή…. αυτό που κανονικά θα έπρεπε να εμπνέει ντροπή: ότι το μόνο δικαίωμα που είχαν να επικαλεσθούν οι πανηγυρίζοντες νεοοθωμανοί πάνω σε ένα από τα κορυφαία μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς είναι ότι… το κατέκτησαν…… Αλλοίμονο σε εκείνους που καυχώνται για αυτό για το οποίο θα έπρεπε να ντρέπονται!

          «ΖΩΗ», τ. 4390

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2024

Όλα είναι καλά, όταν χρησιμοποιούνται σωστά...Προφητεία Αγ. Κοσμά!!!

 


Κάποια πράγματα που εμείς σήμερα θεωρούμε αυτονόητα, στο παρελθόν ήταν πολυτελή ή και ανύπαρκτα. Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είχε προφητέψει την ανακάλυψη του τηλεφώνου, λέγοντας ότι «θα έρθει καιρός που οι άνθρωποι θα μιλούν από ένα μακρυνό μέρος σε άλλο, σαν νάναι σε πλαγινά δωμάτια».  Και πράγματι με την βοήθεια του τηλεφώνου συγγενείς και φίλοι από τα τετραπέρατα της οικουμένης, επικοινωνούν μεταξύ τους σε πραγματικό χρόνο, προλαμβάνοντας  ατυχήματα, εξοικονομείται χρόνος, κ. ο. κ. Με την εφεύρεση δε της κινητής τηλεφωνίας του διαδικτύου σώζονται ζωές, χάρη στην έγκαιρη επικοινωνία, αλλά και στην χρήση της τηλεϊατρικής.

          Βεβαίως, αυτή η εισβολή της τεχνολογίας στην ζωή μας, στόχευε στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας.

          Ωστόσο, είναι προφανές ότι τελικά είμαστε δέσμιοι της τεχνολογίας. Όλοι μας αναλώνουμε ατελείωτες ώρες μπροστά στην οθόνη του τηλεφώνου μας, που είναι πλέον ένας ολοκληρωμένος ηλεκτρονικός υπολογιστής. Επιστήμονες λένε ότι είμαστε συνεχώς εκτεθειμένοι στην ακτινοβολία ότι η αλόγιστη  έκθεση στην οθόνη οδηγεί σε αϋπνίες. Προφανώς όταν όλα τα κάνουμε με το κινητό περιορίζουμε τις γνώσεις μας, λ. χ. ξεχνούμε να γράφουμε, να κάνουμε απλές μαθηματικές πράξεις.

          Περιττό να αναφέρουμε  ότι στις μικρές ηλικίες, στην ευαίσθητη παιδική  ηλικία, η πολύωρη χρήση του κινητού δημιουργεί σοβαρά και μη αναστρέψιμα προβλήματα. Γι’ αυτό οι γονείς οφείλουν να ελέγχουν και να περιορίζουν την χρήση του.

          «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ», τ. 613

Κυριακή 9 Ιουνίου 2024

Φιλοθεϊτῶν πατέρων (2024). 16. Πλούσιοι ἐπτώχευσαν

 

Έγγραφείτε: https://www.youtube.com/MtAthos?sub_c... 16. Πλούσιοι ἐπτώχευσαν Φιλοθεϊτῶν πατέρων (2024) Ιερά Μονή Φιλοθέου Ἅγιον Ὄρος

«Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΦΘΑΡΣΙΑ ΤΟΥ Ι. ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ Ε΄». - Μητροπολίτης Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

                                                              


                                                 Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ:
 
«Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΦΘΑΡΣΙΑ ΤΟΥ Ι. ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ Ε΄».
 
Η θεόθεν απόδειξις της αγιότητος του Αγίου Ενδόξου Ιερομάρτυρος, Γρηγορίου του Ε΄, Πατριάρχου Κων/πόλεως, τον οποίον η Αγιωτάτη ημών Εκκλησία, δια Συνοδικής Πράξεως Αυτής της 8ης Απριλίου 1921, ενέγραψε εις τας δέλτους των Αγίων της αμωμήτου ημών πίστεως, είναι η θαυμαστή αφθαρσία του μαρτυρικού του λειψάνου. 

Η άφθαρτος και ακήρατος διατήρησις του ιερού λειψάνου του Αγίου Ενδόξου Ιερομάρτυρος, Γρηγορίου του Ε΄, Πατριάρχου Κων/πόλεως, ο οποίος δια της αρνήσεως της αλλαξοπιστίας του και της σωτηρίας της ζωής του και δια την ομολογίαν της πίστεως και «διά τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί τήν μαρτυρίαν τοῦ Ἀρνίου ἥν εἶχε», είναι η αιτία της αναγνωρίσεως, παρά της συνειδήσεως της Εκκλησίας, της αγιότητός του.

«Κληθείς ἀπό τῆς γενεθλίου ἡμέρας τῆς εἰς οὐρανούς ἀναγεννήσεως του, ὡς εὐαρεστήσας ἐν ζωῇ τῷ Θεῷ καί “ἐπισφαλισάμενος διά τῆς ἐξόδου (θανάτου) τήν μαρτυρίαν τοῦ Χριστοῦ” (Εὐσεβίου, Ἐκκλ. Ἰστ. Ε΄' 2, ΒΕΠ, [Θ΄ σ. 321], “ Ἅγιος ” καί “ Ἱερομάρτυς ”, δύναται ὡς εὑρισκόμενος ἐν τῇ Θριαμβευούσῃ Ἐκκλησίᾳ “ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου” νά πρεσβεύῃ ὑπέρ τῆς στρατευομένης τοιαύτης, κατά τούς λόγους τῆς Γραφῆς “ἁμαρτωλῶν ὁ Θεός οὐκ ἀκούει, ἀλλ’ ἐάν τις θεοσεβής  ᾖ καί τό θέλημα αὐτοῦ ποιῇ, τούτου ἀκούει» (Ιω. 9' 3), «Πολύ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη» (Ιακ. 5' 16. πρβλ. καί Ρωμ. 15' 30, Β΄ Κορ. 11, Εφεσ. 6, 18-19, Κολ. 4' 3 κλπ.) καί τήν πίστιν τῶν Πατέρων “Δέχομαι τούς ἅγιους ἀποστόλους, προφήτας καί μάρτυρας καί εἱς τήν πρός Θεόν ἱκεσίαν τούτους ἐπικαλοῦμαι, τοῦ δι’ αὐτῶν, ἤγουν διά τῆς μεσιτείας αὐτῶν, ἵλεών μοι γενέσθαι τόν φιλάνθρωπον Θεόν” (Μεγ. Βασιλείου, έπιστολή τξ΄, PG 32,1100).

Οὕτω κατά τόν ἐπιτάφιον πρός τόν Πατριάρχην λόγον του (19 Ἰουνίου 1821) ὁ σοφός κληρικός Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος ὁ ἐξ Οἰκονόμων ἔλεγε: “Πολλαί πόλεις καί χῶραι καί πρώην εὐλογήθησαν, ἐκλεχθεῖσαι θεόθεν εἰς ξένων ἁγίων λειψάνων οἰκητήρια. Τάς Λιπάρας ἐδιάλεξεν εἰς πρόσκαιρον κατοικίαν τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ λειψάνου ὁ ἀπόστολος Βαρνάβας.  Εἰς τήν νῆσον τῶν Κορυφῶν διεύθυνε τάς τρίβους αὐτοῦ διά θαλάσσης ὁ θεοφόρος Ἅγιος Σπυρίδων. Καί ὁ ἱερός Γρηγόριος ἐξελέξατo τήν Ὀδησσόν... Δοξάζου, λοιπόν, ἀείμνηστε Γρηγόριε, καί εἰς τήν γῆν, καθώς καί εἰς τούς οὐρανούς. Ἀναπαύου τό μέν ἱερόν σου λείψανον εἰς τήν Ὀδησσόν, τήν δ’ ἁγίαν σου ψυχήν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ἐκεῖ μετά τοῦ πατριάρχου Ἀβραάμ καί πάντων τῶν Ἁγίων ἱεραρχῶν, ἐκεῖ ἔμπροσθεν εἰς τόν θρόνον τοῦ Ἀρνίου, ἐνδεδυμένος τήν λευκήν τῆς ἀθωότητος στολήν, τήν ὁποίαν ἐλεύκανας διά τοῦ αἵματος τοῦ Ἀρνίου καί αἵματος τοῦ μαρτυρίου σου, κράτει τόν φοίνικα τῆς νίκης καί δοξολόγει τῆς δόξης τόν Κύριον”.  Μετά ἕν ἔτος ὁ ἴδιος μέν κατά τό μνημόσυνον (10 Ἀπριλίου 1822) εἰς τόν ἐν Ὀδησσῷ καθεδρικόν ναόν τῆς Μεταμορφώσεως ἔλεγε πάλιν: “Τοῦ ἀοιδίμου πατριάρχου τόν νεκρόν ...τόν ἐσεβάσθη τρία νυχθήμερα ὁ βυθός... καί τέλος μετά μακράν ταξιδιοῦ ἅπαντες εἴδομεν αὐτόν εἰς τήν Ὀδησσόν σῶον, ἀκέραιον, ὡς νωπόν καί σύγκαιρον, ὄχι ὡς ἑνός μηνός νεκρόν. Καί ἰδού σήμερον περί τόν τάφον αὐτοῦ λιτανεύοντες, τήν τούτου μνήμην εὐκλεῶς μακαρίζομεν, δοξάζοντες τόν Θεόν, τόν θαυμαστόν ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ”».(Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, Τόμος Δ΄, Εκδ. Α. Μαρτίνου, Αθήνα 1964, στ. 741-742).

Διά τήν αλήθειαν των πραγμάτων και την καταγραφήν της ιστορίας και δια την υπέρβαση κάθε ασταθούς και κατά καιρούς εκδηλουμένης αμφισβητήσεως της αγιότητος του ανδρός, ενώπιον του Παναγίου Θεού καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία και μαρτυρία, ως Προέδρου του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Καθεδρικού Ναού των Αθηνών, ο οποίος μετέφερα τῇ εὐλογίᾳ καί ἀδείᾳ του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών, κυρού Σεραφείμ, το 1996 την μαρμαρόγλυπτον λάρνακα, έργο του διασήμου γλύπτου, Λαζάρου Φυτάλη, εκ του υπογείου παρεκκλησίου των Αγίων Νεομαρτύρων και σημερινού Μουσείου του Καθεδρικού Ναού των Αθηνών, εις την σημερινήν θέσιν της, εις το δεξιόν κλίτος του.

Η όλη ιερά διαδικασία ήτο επίμοχθος και εξόχως δυσχερής, διότι η ιερά λάρνακα τμηματικά έπρεπε να ανέλθει από τον υπόγειον χώρον εις τον κυρίως Ναόν διά μικρής κλίμακος και να συντεθεί και πάλιν, μετά μεγίστης προσοχής και τάξεως.  Με την ευλογία του Αγίου, ολοκληρώθηκε η μεταφορά επιτυχώς και ενώπιον του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και των παρισταμένων μαρτύρων του Ιεροκήρυκος του Καθεδρικού Ναού, νυν Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κορωνείας, κ.κ. Παντελεήμονος (Καθρεπτίδη), των Αιδεσιμολογιωτάτων Πρωτοπρεσβυτέρων, Δημητρίου Νίκου, εφημερίου του Καθεδρικού Ναού των Αθηνών καί Ηλία Δροσινού, τότε εφημερίου του ιδίου Ναού και νυν Προέδρου του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής, οδού Ακαδημίας και του εν ουρανοίς αυλιζομένου, αοιδίμου Επισκόπου Χριστουπόλεως, κυρού Πέτρου (Δακτυλίδη), τέως Προέδρου του Εκκλησιαστικού  Συμβουλίου του ειρημένου Καθεδρικού Ναού, συνετελέσθη μετ’ αφάτου ευλαβείας και ιεράς συγκινήσεως η μετακομιδή του ιερού λειψάνου εκ της αργυροχόου λάρνακος, που προσωρινώς είχε εναποτεθεί, εις την μαρμαρόγλυπτον αρχικήν λάρνακα του Φυτάλη, που ευρίσκεται σήμερον τεθησαυρισμένον. 

Η θεόθεν απόδειξις της αγιότητος του Αγίου Ενδόξου Ιερομάρτυρος, Γρηγορίου του Ε΄ διεκριβώθη από όλους εμάς, τους παρισταμένους μάρτυρας της μετακομιδής, από την συγκινητικωτάτην διαπίστωσιν της θαυμαστής αφθαρσίας του ιερού του λειψάνου, του οποίου η ακήρατος διατήρησις επί 175 χρόνια τό ἔτος τῆς μετακομιδῆς επιμαρτυρεί αδιαμφισβητήτως την κατά Θεόν αγιότητα του ανδρός, την οποίαν κανονικῷ δικαιώματι καί κατ’ ἀξίαν ανεγνώρισε και διεκήρυξε η Αυτοκέφαλος Αγιωτάτη Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία στην Συνοδικήν Πράξιν της ανέφερε «τό ἱερόν αὐτοῦ ὄνομα ἐν ταῖς μνήμαις τῶν κηρύκων, εὐαγγελιστῶν, μαρτύρων, ὁμολογητῶν, ἱερομαρτύρων ὡς Ἁγίου ἑορταζομένου ἐν πᾶσι τοῖς ἱεροῖς ναοῖς τῆς ἀνά τήν Ἑλλάδα πᾶσαν Ἐκκλησίας, αὐτή δή τῇ ἡμέρᾳ τοῦ μαρτυρίου, τῇ δεκάτῃ δῆλον ὅτι Ἀπριλίου παντός ἔτους, εἰς αἰῶνα τόν ἅπαντα, εἰς δόξαν τοῦ ἁγιάσαντος αὐτόν οὐρανίου τῆς Ἐκκλησίας Νυμφίου, μεγάλου Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»(ό.π. στ. 744)

Το γεγονός της αφθαρσίας του ιερού λειψάνου μάς κατέπληξε όλους τους παρισταμένους κατά την μετακομιδήν του και απέδειξε την ορθότητα της αποφάσεως της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας, η οποία ως Καθολική Εκκλησία, ως ὅλον τῆς πίστεως,  διεκήρυξε την υπό του Θεού, δια την μαρτυρικήν του ομολογίαν και τόν φρικώδη θάνατό του, υπέρ της πίστεως και του λαού του Θεού, δωρηθείσαν αυτώ αγιότητα.

Επιγραμματικώς, η άρνησις του Ιερού Γρηγορίου του Ε΄ να αλλαξοπιστήσει για να σώσει την ζωή του και ο μαρτυρικός του θάνατος καθώς και η υπό του Θεού δωρηθείσα αυτώ αφθαρσία του ιερού του λειψάνου, μετά τον βασανισμόν αυτού και μετά θάνατον, «κυλιόμενον ὑπό σπείρας Ἰουδαίων ἀνά τάς ὁδούς τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ριφθέν εἰς τήν θάλασσαν, παραμείναν εις το βυθόν ἐπί τριήμερον ἀνεσύρθη ἐκ τῆς θαλάσσης ὑπό τοῦ Πλοιάρχου, Ν. Σκλάβου, καί μετεφέρθη εἰς Ὀδησσόν» (ό.π. στ. 740), δικαιώνει πλήρως τήν Κανονική απόφασιν περί της Αγιοκατατάξως Αυτού.

Το ιερό αυτό γεγονός κατεγράφη εις τον Κώδικα του Καθεδρικού Ναού εις μόνιμον και διηνεκή την παράστασιν.

 
 Ο ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Σάββατο 8 Ιουνίου 2024

Η ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ

 


Και όμως, υπάρχει και η Ευρώπη που αντιστέκεται! Όχι η Ευρώπη της αποδόμησης και της ισοπέδωσης των πάντων, αλλά η Ευρώπη των αρχών και των αξιών. Πρώτο παράδειγμα: σε δημοψήφισμα που διεξήχθη στις 8 Μαρτίου, οι Ιρλανδοί απέρριψαν με μεγάλη πλειοψηφία προωθούμενες αλλαγές στις συνταγματικές προβλέψεις για την οικογένεια. Συγκεκριμένα, με ποσοστό 67, 7ο/ο απέρριψαν τη διεύρυνση του ορισμού της οικογένειας, ώστε να περιλαμβάνει και τις «σχέσεις με διάρκεια», ενώ με ποσοστό 73, 9 ο/ο απέρριψαν αλλαγή στον προβλεπόμενο συνταγματικό ρόλο της γυναίκας (εν προκειμένω, προτίμησαν να διατηρήσουν μια φανερά συντηρητική διατύπωση, παρά να κινδυνεύσουν να ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου).

            Η  Ιρλανδική κυβέρνηση, που προωθούσε τις αλλαγές, παραδέχθηκε ότι και οι δύο τροποποιήσεις απερρίφθησαν ξεκάθαρα  και με επαρκή συμμετοχή, και δεσμεύθηκε να σεβαστεί το αποτέλεσμα.

            Δεύτερο παράδειγμα: στη Βαυαρία, οι αρχές θορυβήθηκαν από τις χαμηλές επιδόσεις των μαθητών στον διεθνή διαγωνισμό PISA και αποφάσισαν να αυξήσουν στα σχολεία τις ώρες διδασκαλίας της Γλώσσας και των Μαθηματικών, μειώνοντας αντίστοιχα τις ώρες διδασκαλίας των  Καλλιτεχνικών και των Αγγλικών. Προτιμήθηκε μάλιστα να μειωθούν οι ώρες της διδασκαλίας των Αγγλικών, παρά των Θρησκευτικών, που πρότειναν κάποιοι, με αποτέλεσμα τα Θρησκευτικά (ή το εναλλακτικό μάθημα της Ηθικής για όσους δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν Θρησκευτικά) να εξακολουθήσει να διδάσκεται για τρεις ώρες την εβδομάδα . Να, λοιπόν, υπάρχει και αυτή η Ευρώπη . Εμείς, άραγε, σε πια Ευρώπη ανήκουμε;

            «ΖΩΗ», τ. 4389

Σπάνιο βίντεο με τον Γέροντα Ευμένιο Σαριδάκη (για πρώτη φορά στο διαδίκτυο)


 Ο Γέροντας Ευμένιος σε Θεία Λειτουργία, στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων (εντός Νοσοκομείου Δυτ. Αττικής «Ἠ Αγία Βαρβάρα», πρώην Λοιμωδών), εκεί που έζησε ο Γέροντας μέχρι την κοίμησή του.

Η προβολή του βίντεο στο διαδίκτυο έγινε με την ευλογία του πατρός Στεφάνου Νταλιάνη, εφημέριο σήμερα στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων, και πνευματικό τέκνο του πατρός Ευμενίου Σαριδάκη, τον οποίο και διακονεί στο παρόν βίντεο. Το βίντεο δημοσιεύεται και στο ιστολόγιο "Δρόμος Ορθοδοξίας" http://dromosorthodoxias.blogspot.gr/ Ας έχουμε όλοι την ευχή του Γέροντος Ευμενίου και τις πρεσβείες του στον Κύριο… Αμήν

Η αξία της καλοσύνης

Η καλοσύνη μαλακώνει και ανοίγει την καρδιά, σαν το λάδι την σκουριασμένη κλειδαριά. Όσοι πλησιάζουν τους πονεμένους, πλησιάζουν στον Θεό φυσιολογικά, διότι ο Θεός πάντα βρίσκεται κοντά στα πονεμένα παιδιά Του.

            Τα φιλότιμα παιδιά του Θεού, που βοηθάνε στο  σήκωμα των Σταυρών των συνανθρώπων τους, ο Θεός τα δυναμώνει πνευματικά και τα απαλλάσσει από Σταυρούς (δοκιμασίες). Και μόνο ο πόνος που νοιώθει κανείς για κάποιον είναι σαν ευχή. Ένας αναστεναγμός για τον πόνο του άλλου είναι μία καρδιακή προσευχή, ισοδυναμεί δηλαδή με ώρες προσευχής.

            Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης