ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

ΓΛΩΣΣΙΚΑ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ 

Στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής της Σαμαρείτιδος, που είναι από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων {Πραξ. 11, 19-30}, θα βρούμε στον στίχο 26 την άκρως ενδιαφέρουσα φράση «(εγένετο) χρηματίσαι τε πρώτον εν Αντιοχεία τους μαθητάς Χριστιανούς». Και λέμε ότι πρόκειται για μια άκρως ενδιαφέρουσα φράση, διότι από αυτήν μαθαίνουμε, με απλά λόγια, ότι στην Αντιόχεια ονομάστηκαν για πρώτη φορά Χριστιανοί οι μαθητές του Χριστού. (Το ρήμα «χρηματίζω» που έχει διάφορες σημασίες στα Αρχαία Ελληνικά, εδώ σημαίνει «ονομάζομαι», «αποκαλούμαι»). Απουσιάζει βέβαια, από το κείμενο το «ποιητικό αίτιο». Δηλαδή το από ποιους ονομάστηκαν Χριστιανοί: από άλλους ή από τους ίδιους; 

Τη λέξη «Χριστιανός» θα την ξαναβρούμε παρακάτω στις Πράξεις των Αποστόλων, στο σημείο όπου ο Βασιλιάς Αγρίππας απευθυνόμενος στον Απ. Παύλο, του λέει «εν ολίγω με πείθεις  Χριστιανόν  γενέσθαι» (= «λίγο ακόμα και θα με κάνεις να γίνω Χριστιανός»). 

Η Τρίτη (και τελευταία) φορά που θα βρούμε στην Καινή Διαθήκη τη λέξη «Χριστιανός» είναι σε μια οδηγία προς τους πιστούς η οποία υπάρχει στην Α΄ Επιστολή του Πέτρου, και συγκεκριμένα στο χωρίο 4, 16: «ει δε (τις υμών πάσχει) ως Χριστιανός, μη αισχυνέσθω». {= αν όμως κάποιος από σας πάσχει επειδή είναι Χριστιανός, να μην ντρέπεται»}. 

Η τριπλή αυτή παρουσία της λέξης «Χριστιανός» στην Καινή Διαθήκη δείχνει ότι η λέξη αυτή ενσωματώθηκε από πολύ νωρίς στη ζωή της Εκκλησίας ήδη από τα πρώτα χρόνια της, δηλώνοντας κατά τρόπο ρητό τη διακριτή πλέον στον στίβο παρουσία της Εκκλησίας και των μελών της. 

Ανδρέας Μοράτος 

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» Ιούνιος του 2024