Γεμίζεις τις
γειτονιές με παιδιά
Πατέρα ουράνιε, υπάρχει
ακόμα ένα κομμάτι στον κόσμο μας που
θυμίζει Εδέμ. Τα παιδιά.
Τι πολύτιμο στοιχείο,
Θεέ μου, για τη ζωή μας τα μικρά παιδιά! Τι μάρτυρες της παρουσίας Σου εύγλωττοι!
Μέσα στα μάτια τους,
που δεν τα σκιάζει η ανάμνηση σκηνών αίματος και δεν τα πυρώνει ο πυρετός του
πάθους, καθρεπτίζεται η αγιότητά Σου.
Μέσα στις γεμάτες εμπιστοσύνη κι αφέλεια κινήσεις τους υπογραμμίζεται
έντονα η ανάγκη τις επιστροφής μας στην απλότητα, η ανάγκη της απόθεσης των
προσωπείων που συχνά φορούμε.
Και μέσα στο ξέγνοιαστο κι αθώο τραγούδι τους, στο ανέφελο κρυστάλλινο
γέλιο τους ανακαλύπτουμε την αγάπη Σου. Μια αγάπη που μας υπενθυμίζει ότι είσαι
μαζί μας, μεριμνάς για μας πολύ περισσότερο
απ’ ό,τι οι γήινοι πατέρες για τα παιδιά
τους.
Σ’ ευλογούμε, Κύριε, γιατί γεμίζεις τις γειτονιές με παιδιά.
Σ’ ευχαριστούμε γιατί διασταυρώνεις το σκοτεινό αφηρημένο βλέμμα μας με
το έκπληκτο, πεντακάθαρο βλέμμα των μικρών.
Σε ανυμνούμε γιατί έδωσες
στο παιδικό γέλιο τη δύναμη να διώχνει τη συνοφρύωσή μας, να μας φέρνει μια
πνοή αγιότητας, μια αύρα παραδεισένια.
Ω, να μας έκανες πάλι
σαν τα παιδιά! Να μας βοηθούσες ν α στραφούμε και να γίνουμε «ως τα παιδιά….».
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, πρώην
Αρχιεπισκόπου Αμερικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου