Την Ενάτη ώρα, δηλαδή στις 3 το
μεσημέρι ο Χριστός αφήνει μία κραυγή, μια λέξη μόνο με βαθυστόχαστο
περιεχόμενο: «Τετέλεσται». Όλα πια τελείωσαν. Το μαρτύριο, οι εμπαιγμοί, οι
ειρωνείες, οι πόνοι. Ο Χριστός ήπιε το ποτήρι του πόνου ως το τέλος. Όμως αυτό το
«τετέλεσται» έχει και μία άλλη βαθύτερη έννοια: Όλα, όχι απλώς τελείωσαν , αλλά
τελειώθηκαν, δηλαδή έγιναν τέλεια. Αμέσως φάνηκαν οι καρποί της θυσίας Του. Οι
προφητείες εκπληρώθηκαν, επαληθεύτηκαν. Ο διάβολος νικήθηκε. Ο άνθρωπος
ελευθερώθηκε από τη δουλειά του. Ο θάνατος καταπατήθηκε, ο κόσμος σώθηκε. Η
κλειστή πύλη του παραδείσου άνοιξε, η βασιλεία Του μας χαρίστηκε.
«Τετέλεσται»!
Ολοκληρώθηκε το έργο της οξυνόμενης αγάπης πάνω στο μίσος. Ο Ιησούς, ο Θεός
μας, αγάπησε τους δικούς Του ως το έσχατο σημείο. Από αγάπη ταυτίστηκε μ’ όλη
μας την απελπισία. Από αγάπη πρόσφερε τον εαυτό Του θυσία. Ήταν θεληματικά
αγάπη κι όχι καταναγκασμός αυτό που έφερε τον Ιησού στο θάνατό Του. Η αγάπη Του
δοκιμάζεται ω το έσχατο σημείο, αλλά δεν καταπνίγεται. Το φως εν τη σκοτία
φαίνει και η σκοτία αυτό ου κατάλαβεν».
`Επισκόπου Διοκλείας Κάλλιστου Γουέαρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου