Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΤΖΟΓΟΥ

 

Τα τελευταία χρόνια διαπιστώνεται, και παγκοσμίως και στην ελληνική κοινωνία, μια δραματική διεύρυνση της διάδοσης των τυχερών παιγνιδιών και του τζόγου, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ευκολία πρόσβασης σε αυτά που εξασφαλίζει πλέον το διαδίκτυο, με αχαρτογράφητες ακόμα επιπτώσεις.

          Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet, το 46,2 ο/ο των ενηλίκων παγκοσμίως συμμετείχαν την περσινή χρονιά σε κάποιου είδους δραστηριότητα τζόγου. Οι επιπτώσεις είναι δραματικές. Σύμφωνα με έρευνες που επικαλείται το παραπάνω περιοδικό, άνθρωποι που αντιμετωπίζουν αυτό που ονομάζεται «διαταραχή τζόγου» έχουν 1,8 φορές υψηλότερο ποσοστά πρόωρης θνησιμότητας από κάθε αιτία σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό (ενώ στην ηλικιακή κατηγορία 20-49 ετών τα ποσοστά είναι 6,2 φορές υψηλότερα).

          Στη Σουηδία πρόσφατη πανεθνική μελέτη διαπίστωσε μεταξύ ανθρώπων με «διαταραχή τζόγου» ποσοστά αυτοκτονιών 15 φορές υψηλότερα απ’ ότι στον γενικό πληθυσμό. Την ίδια στιγμή, η αύξηση των δαπανών για τυχερά παιχνίδια αντιμετωπίζεται ως ένας απολύτως θεμιτός τρόπος να γεμίσουν ….τα ταμεία του κράτους, τόσο μέσω των δικαιωμάτων του δημοσίου, όσο και μέσω της φορολόγησης των κερδών.

          Στις αρχές του τρέχοντος έτους ανακοινώθηκε ότι στην Ελλάδα,  μέσα σε 11 μήνες πέρυσι, είχαν εισρεύσει στα δημόσια ταμεία 791 εκατομμύρια  ευρώ. Και αυτό, ενώ ο εκ των συντελεστών της πρόσφατης έρευνας καθηγητής Μάλκομ Σπάροου υπεστήριξε στον Guardian ότι εφεξής οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει «να αντιμετωπίσουν τον τζόγο ως ζήτημα δημόσιας υγείας»….

          «ΖΩΗ», φ. 4396