ΤΡΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΟΥΝ
Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα μας
αναφέρει το διάλογο ενός νέου με τον Χριστό, ο οποίος διετύπωσε δύο ερωτήσεις
και στη συνέχεια οι μαθητές του Χριστού συνέχισαν με μία άλλη τρίτη ερώτηση.
Η πρώτη ερώτηση ήταν : «διδάσκαλε
αγαθέ, τι ποιήσω ίνα έχω ζωήν αιώνιον;» . Το ερώτημα αυτό περικλείει δύο
ενδιαφέροντα σημεία. Το ένα είναι ο στόχος του νέου αυτού, που είναι η αιώνια
ζωή, και το δεύτερο είναι το μέσο για να την αποκτήσει. Ο νέος κυρίως ρωτούσε
να μάθει για τον τρόπο που θα μπορούσε να εισέλθει στην αιώνια ζωή. Στο ερώτημα
αυτό ο Χριστός υπέδειξε την τήρηση των εντολών του Θεού.
Η δεύτερη ερώτηση του νέου ήταν: «
τι έτι υστερώ;». Πρόκειται για μία σημαντική ερώτηση, γιατί δεν επιτρέπεται να
παραμένει κανείς σε μία στάσιμη κατάσταση και να είναι αναπαυμένος σε αυτό που
κάνει. Η πορεία προς τη βασιλεία του Θεού απαιτεί διαρκή κίνηση, έξοδο από τον
εαυτό μας, απαγκίστρωση από τη φιλαυτία και πορεία προς τη αιωνιότητα που είναι
ατελεύτητη.
Οι πατέρες της Εκκλησίας κάνουν λόγο
για μία διαρκή τελείωση. Κάθε στάση για να θαυμάσουμε τον εαυτό μας και να
μετρήσουμε το αποτέλεσμα του αγώνα θεωρείται πτώση. Σε αυτό το ερώτημα ο
Χριστός υπέδειξε την τέλεια απελευθέρωση από τα υλικά αγαθά, γιατί σε μία
τέτοια πορεία προς τον ουρανό ο άνθρωπος
πρέπει να είναι ελεύθερος από κάθε εξάρτηση
Η τρίτη ερώτηση προερχόταν εκ μέρους
των μαθητών του Χριστού όταν είδαν την αδυναμία του νέου να ακολουθήσει το
Χριστό. Η ερώτηση ήταν: « τις άρα δύναται σωθήναι;». Δηλ, αν οι πλούσιοι που
έχουν στηριγμένη τη ζωή τους στα υλικά αγαθά είναι αδύνατον να σωθούν, τότε
ποιος μπορεί να σωθεί; Η ερώτηση αυτή έχει σχέση με την ιουδαϊκή αντίληψη, ότι
τα υλικά αγαθά είναι ευλογίες του Θεού στους ανθρώπους και ότι οι πλούσιοι
έχουν την ιδιαίτερη εύνοια του Θεού. Αυτό βέβαια δεν ισχύει σήμερα. Πάνω ο
άνθρωπος στον αγώνα του για την κατάκτηση της αιωνιότητας νιώθει αδύναμος. Ο
δρόμος αυτός είναι μεγάλος, τραχύς και επίμονος . Οπότε χρειάζεται βοήθεια, γι
αυτό ο Χριστός απάντησε, ότι αυτό είναι αδύνατο για τους ανθρώπους, αλλά για το
Θεό είναι όλα δυνατά. Αυτό σημαίνει, ότι εμείς αγωνιζόμαστε με τη χάρη του
Θεού, και η πορεία προς τη σωτηρία δεν είναι δικό μας κατόρθωμα, αλλά δώρο του
Θεού σε αυτούς που αγωνίζονται.
Πάντως ο διάλογος του ανθρώπου με
τον Χριστό είναι δημιουργικός και σωτηριώδης. Γι αυτό πρέπει να ρωτάμε το
Χριστό δια της προσευχής και να έχουμε επικοινωνία μαζί Του, και επειδή αυτό
είναι δύσκολο θα πρέπει να κάνουμε διάλογο με τους φίλους του Χριστού, τους
αγίους, τους πνευματικούς και κληρικούς που έχουν σχέση και κοινωνία με τον
Χριστό, να διαβάζουμε την Αγ. Γραφή και τα έργα των αγίων πατέρων της
Εκκλησίας.
Δυστυχώς σήμερα οι άνθρωποι, κι
ιδιαίτερα οι νέοι, δεν έχουν τέτοιες πνευματικές αναζητήσεις, δεν ενδιαφέρονται
για την ψυχική και πνευματική τους πρόοδο, δεν κάνουν διάλογο με τον Χριστό και
τους αγίους. Το χειρότερο ακόμη είναι, ότι οι διάλογοι των σημερινών ανθρώπων
γίνονται για φτηνά πράγματα, για λεπτομέρειες της ζωής μας, για πράγματα
ελάσσονος σημασίας.
Πρέπει να αρχίσουμε διάλογο με το
Χριστό και τους φίλους Του για το αιώνιο μέλλον μας, γιατί οι απαντήσεις που θα
λάβουμε θα γεμίσουν τον εσωτερικό μας κόσμο από την πολυπόθητη ειρήνη και
αληθινή ζωή.
(
ΙΕΡΟΘΕΟΥ, Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου