Μήνυμα ελπίδας

            Η περίπτωση του καρδιοχειρουργού καθηγητή Αυξεντίου Καλαγκού, της καρδιοχειρουργικής του Πανεπιστημίου της Γενεύης, αποτελεί ένα μήνυμα ελπίδας μέσα στην κατάξερη από ανθρωπιά εποχή μας. Ο Καλαγκός κατάγεται από την ΚΠολη κι έχει χειρουργήσει τα τελευταία δέκα χρόνια πάνω από 10.000 παιδιά ως επί το πλείστον από  φτωχές χώρες.    

            Σε κάποια συνέντευξη (« Καθημερινή, 8.2.2012) του λέγει: « Μοναδική μου ανταμοιβή είναι το χαμόγελο των παιδιών που έχω σώσει και  χαρά των οικογενειών τους. Ο πατέρας μου, γιατρός παθολόγος, μου έλεγε να αφουγκράζομαι  τον πόνο των ανθρώπων και ειδικά των φτωχών. Δύο μέρες της εβδομάδας εξέταζε δωρεάν του φτωχούς και τους έδινε να αγοράσουν  φάρμακα.

            Πάνω από το χειρουργικό τραπέζι επικαλούμαι συνεχώς τον Θεό….και θαυμάζω το έργο Του πάνω στους ανθρώπους. Ο παππούς μου ήταν ιερέας… Νοιώθω ότι ο Θεός μου έδωσε μία ορισμένη ζωή σ’ αυτό τον κόσμο και ότι μου «ζητάει» να δώσω νόημα σ’ αυτή χτίζοντας κάτι θετικό όχι μόνο για μένα αλλά και για τους άλλους….Αυτό που έχει σημασία είναι να είσαι χρήσιμος για τον διπλανό σου»… Αυτό προσπαθεί να μεταδώσει και στα δύο του παιδιά, τις ελάχιστες ώρες που είναι κοντά τους.

            Βέβαια παιδιά του δεν έχει μόνο τον Κωνσταντίνο και τον Αλέξανδρο. Έχει και τα 9.000 φτωχά  αγγελούδια που δεν μπορούσαν να έχουν δημόσια υγεία από τις υγειονομικές υπηρεσίες της χώρας τους.

            Τι να σχολιάσει κανείς  διαβάζοντας την συνέντευξη του κ. Καλαγκού! Να πούμε μόνο δόξα τω Θεώ που δεν εξαφανίστηκε ακόμη η ανθρωπιά από την κοινωνία μας.

            Αν διαβάσουν οι γιατροί μας την συνέντευξη αυτή τι θα σκεφθούν άραγε;

            π.γ.στ.