Γονείς “Ελικόπτερα”

Ο όρος “γονιός Ελικόπτερο” χαρακτηρίζει το στυλ των γονιών που επικεντρώνονται με φορτικότητα στα παιδιά τους, τα οποία είναι έφηβοι ή φοιτητές. Δόθηκε από τους εφήβους ως χαρακτηρισμός εκείνων των γονιών, που σαν ελικόπτερα, στριφογυρίζουν πάνω από τα κεφάλια τους όλα το 24ωρο, ο όρος έγινε αρκετά δημοφιλής, ώστε να καταχωρηθεί στο αγγλικο λεξικό το 2011.

          Οι γονείς αναλαμβάνουν μεγάλες ευθύνες για τις εμπειρίες των παιδιών τους, κυρίως για τις επιτυχίες ή αποτυχίες στις σπουδές τους. Συμμετέχουν στη ζωή τους με τρόπο που είναι υπερβολικός, υπερπροστατευτικός, τελειομανής, με τρόπο που ξεπερνά την υπεύθυνη  μέριμνα και φροντίδα.

          Σήμερα χρησιμοποιείται και για τους γονείς  που τα παιδιά τους φοιτούν στο δημοτικό σχολείο. Σίγουρο είναι ότι αύριο θα περιλαμβάνει και τα παιδιά του Νηπιαγωγείου. Αφού θα επιδιωχθεί πάση θυσία τα παιδιά να εξασκηθούν στη γραφή, στην αριθμητική, γιατί όχι και στην ανάγνωση, για να είναι έτοιμα για το δημοτικό.

          Οι επιπτώσεις όμως για τα μικρά παιδιά είναι επικίνδυνα αρνητικές και θα τα συνοδεύουν τόσο στην εφηβεία, όσο και στην ενήλικη ζωή τους. Πολλοί γονείς ασκούν συμπεριφορά ελικοπτέρου, γιατί πιστεύουν, ότι με τον τρόπο αυτό βοηθούν τα παιδιά για το “καλό” τους , χωρίς να μπουν στον κόπο να εξετάσουν αν κλάνουν περισσότερο κακό  παρά καλό.

          Πάντως μελέτες και έρευνες σχετικές  έχουν δείξει ότι οι υπερπροστατευτικοί γονείς, με τη συμπεριφορά  τους αυτή, προκαλούν διάφορες  αρνητικές ψυχολογικές επιπτώσεις στα παιδιά τους. Δηλαδή μπορεί να δημιουργήσει αρνητική συμπεριφορά, διατρέχουν άμεσο κίνδυνο να γίνουν πολύ εξαρτημένα από τους γονείς, να μην αποκτήσουν εμπειρίες και δεξιότητες, να χάσουν το αίσθημα της ανεξαρτησίας και την ανάπτυξη αρμονικών σχέσεων με τους συνομηλίκους  και όχι μόνο. Τα αποτελέσματα των “γονιών ελικόπτερο” μπορούν να είναι παιδιά με άγχος, φόβο, σύνδρομο πανικού, τάσεις κατάθλιψης και απομόνωσης. Αυτά όλα είναι έλλειψη βασικών εμπειριών λόγω της υπερπροστατευτικού τύπου γονικής μέριμνας που παρέχουν οι γονείς ελικόπτερο.

          Μία κορυφαία εμπειρογνώμων για γονείς τονίζει: “Ως γονείς έχουμε ένα δύσκολο “επάγγελμα”. Πρέπει να προσέξουμε τα παιδιά μας, τις δυνατότητές τους, τα συναισθήματά τους και τους ενήλικους που προσπαθούμε να εκπαιδεύσουμε.  Πρακτικά αυτό σημαίνει να αφήσουμε τα παιδιά να αγωνίζονται, να τους επιτρέπουμε να απογοητεύονται, και όταν αυτό συμβαίνει, να τα βοηθούμε μαν εργασθούν μέσω αυτής της αποτυχίας. Δηλαδή να αφήνουμε τα παιδιά μας να κάνουν μόνο πράγματα που είναι ικανά, σωματικά και πνευματικά, να τα κάνουν μόνα τους. Ένα τρίχρονο δεν είναι σε θέση να στρώσει το κρεβάτι του, ενώ ένα δεκατετράχρονο μπορεί να το κάνει. Και προσθέτει: “Σημαίνει να φροντίζουμε για ευκαιρίες όπου θα κάνουμε ένα βήμα πίσω από τη λύση του προβλήματος του παιδιού. Αυτού θα μας  βοηθήσει να οικοδομήσουμε παιδιί με σταθερή αυτοπεποίθηση. Τέτοια παιδιά χρειαζόμαστε”.

          “Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΟΣ” τ. 624