Ο πιστός
κινείται, παρά την αδιαφορία των πολλών
σ’ ένα τρίπτυχο: Ευθύνη,η χρήση της και αύξησή της.
Κανείς άνθρωπος δεν στερείται δώρων
και ικανοτήτων. Στην γνωστή παραβολή των ταλάντων βλέπουμε ότι οι άνθρωποι
έχουν προικισθεί με τάλαντα. Άλλος με ένα, άλλος με δύο, άλλος με πέντε. Δεν
πρόκειται για αδικία ή ανισότητα, αλλά περί μιας πραγματικότητας. Ότι ενώ όλοι
είμαστε ίσοι, δεν είμαστε όμως ίδιοι. Ο ένας έχει τέτοια ικανότητα, ο άλλος
διαφορετική. Κανείς δεν στερήθηκε και κανείς δεν είναι αδικημένος. Η ουσία
έγκειται να επισημάνουμε τα τάλαντα που μας δόθηκαν στο βάθος του είναι μας, να
τα αξιοποιήσουμε και να τα πολλαπλασιάσουμε.
Απαιτείται, λοιπόν, υπευθυνότητα και
αύξηση των ταλάντων. Καμία ικανότητά μας δεν πρέπει να πει χαμένη, στατική,
χαμένο κεφάλαιο. Αυτό μπορεί ν’ αποτελεί και γνώρισμα του χριστιανισμού περί
αυξήσεως για την κοινή ωφέλεια, σε αντίθεση με άλλες θρησκείες, ιδιαίτερα
ανατολικές, που χαρακτηρίζονται από μια μοιρολατρεία, και αφήνουν να πάνε
χαμένες παραγωγικές και πνευματικές δυνατότητες. Πάντως όλοι είμαστε υπεύθυνοι
για την χρήση ή την κατάχρηση ή ακόμη και την αχρηστία των ταλάντων που μας
εμπιστεύθηκε ο Θεός.
Όπου υπάρχουν τάλαντα εκεί υπάρχουν
και ευθύνες. Ευθύνη για τη ζωή μας, για τους άλλους. Είμαι υπεύθυνος όχι μόνον
όταν δεν κάνω προσωπικά το καλό, αλλά και όταν δείχνω αδιαφορία, όταν το
διαπράττει ο άλλος. Έχω ευθύνη για τον χρόνο μου, για τα υπάρχοντά μου και για
το σώμα μου, την ψυχή μου.
Αλλά όπου υπάρχουν ευθύνες , εκεί
απαιτούνται και θυσίες. Ο πιστός δεν
μπορεί ν’ αποφύγει τις ευθύνες του. Είμαστε “υδατοφράκτες” για να συγκρατούμε
τις πλημμύρες του κακού μέσα στην κοινωνία.
Είναι αλήθεια, ότι σήμερα οι δυσκολίες
της ζωής κάνουν πολλούς ν’ αποφεύγουν υπεύθυνες θέσεις . Δείχνουμε λ. χ.
απροθυμία να γίνουμε εκπαιδευτικοί ή ιερείς. Άλλοι διστάζουν ν’ αποκτήσουν
περισσότερα του ενός ή δύο παιδιών για να μην αναλάβουν την ευθύνη της
πολυτεκνίας. Αλλά δεν μπορεί να υπάρξει ανεύθυνη οικογένεια, ούτε το σπίτι να
μεταβληθεί σε ξέφραγο αμπέλι.
Ακόμη κάποιοι αποφεύγουν τον γάμο για
να μην αναλάβουν ευθύνες. Είναι βλέπετε νέοι και δεν μπορούν να αλυσοδεθούν με
τα δεσμά του γάμου. Θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους όπως νομίζουν. Ονομάζονται ελεύθεροι. Αλλά και
τότε ως άγαμος κάποιος έχει ευθύνες: Να μείνει όρθιος, τίμιος, ειλικρινής,
ακέραιος, αγνός και ηθικός.
π. Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου