ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝΤΑ
Όλος ο πνευματικός
πόλεμος γίνεται ανάμεσα στις δύο αυτές όχθες της ζωής, ανάμεσα στις δύο φωνές,
που μας καλούν με το μέρος τους: είναι
τα παρόντα αγαθά και τα μέλλοντα. Τα παρόντα
είναι τα μάταια, τη γήινα, τα υλικά. Ενώ τα μέλλοντα είναι τα αιώνια, τα
ουράνια, τα πνευματικά. Στην “Φιλοκαλία”-Β΄ τόμος- διαβάζουμε το εξής σχετικό,
που γράφει ο Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος :
“Η προσδοκία των μελλοντικών αγαθών ενώνει τον νουν με όσα προσδοκά. Όταν
χρονίσει σ’ αυτά λησμονεί τα παρόντα. Απορρίπτει τα παρόντα εκείνος, που
γεύτηκε τα ελπιζόμενα, γιατί μετάγγισε όλον τον πόθον του σ’ εκείνα. Ο Θεός
είναι εκείνος που υποσχέθηκε τα μέλλοντα αγαθά, στον οποίο πιστεύοντας ο
εγκρατής ποθεί τα μέλλοντα σαν να είναι παρόντα.
Σημείον ότι ο νους
μένει στα ελπιζόμενα αγαθά είναι να φθάσει σε τέλεια λήθη των εδώ και να
επεκτείνεται στην γνώσιν των μελλόντων”. Και σε άλλο σημείο τονίζει: “ Τρία
πράγματα είναι που σου προκαλούν λογισμούς: η αίσθηση, η μνήμη και η κράση του
σώματος. Βαρύτεροι λογισμοί είναι εκείνοι που έρχονται από την μνήμη”. Γι’ αυτό
ας αρχίσουμε τον καλό αγώνα από την μνήμη, για να ξεχνούμε τα παρόντα και να
ποθούμε τα μέλλοντα.
Π. Μ. Σωτήρχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου