10 Οκτωβρίου 2010, Ευλαμπίου
και Ευλαμπίας των μαρτύρων
Σημάδι της αληθινής χριστιανικής ζωής είναι αυτό: όσο κι αν
κοπιάσει ο χριστιανός, όσα κι αν κάνει, αισθάνεται ότι δεν έχει κάνει τίποτε.
Πρώτα θα νιώσει κανείς πόσο χάλια είναι, οπότε θα προσγειωθεί και θα αρχίσει να
κάνει αγώνα. Προσευχόμενος μπορεί να πει: “Δεν προσευχήθηκα”, καθώς δεν έμεινε
αφοσιωμένος στην προσευχή, ξεχνιόταν, έφευγε το μυαλό του, δεν είχε αγάπη στον
Χριστό. Αλλά να μην αποθαρρυνθεί, να ελπίζει: “Αν σήμερα δεν λυτρώθηκα από τον
εαυτό μου, από τους λογισμούς, αύριο θα λυτρωθώ”.
Όλο το μυστικό είναι να βρούμε τον Χριστό, να μας βρει ο
Χριστός. Και τον βρίσκουμε, όταν τον αγαπούμε και προσπαθούμε να να κάνουμε το
θέλημά του, ακόμη κι αν έχουμε μέσα μας αρνητικότητα. Πάντως, όσο πλησιάζεις
τον Χριστό, τόσο αισθάνεσαι ότι δεν τον πλησίασες και δεν χορταίνεις να θέλεις
να τον πλησιάζεις. Ο Χριστός είναι αυτός που μας ελκύει με την αγάπη του.
π. Σ. Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου