Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2020

Από την ζωή του Αγ. Νεκταρίου

 


ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ο Άγιος Νεκτάριος συκοφαντήθηκε πάρα πολύ, πρώτα όταν ήταν στην |Αλεξάνδρεια και έπειτα όταν ήταν στο μοναστήρι της Αγ.Τριάδος στην Αίγινα.  Τις συκοφαντίες πίστεψαν πολλοί άνθρωποι, ακόμη και κληρικοί και μοναχοί.

Όταν ήταν στην Αίγινα, τον καιρό που οι συκοφαντίες είχαν φουντώσει, κάποια μέρα βγήκε στο μπαλκονάκι του κελιού του και είδε την αυλή του μοναστηριού γεμάτη από πιθήκους. Κατάλαβε ότι ήσαν δαίμονες και σαν άνθρωπος φοβήθηκε. Σε λίγο βλέπει να έρχονται προς το μοναστήρι δύο καβαλάρηδες, οι οποίοι μπήκαν στην αυλή του μοναστηριού και έδιωξαν τους πιθήκους. Τότε ο Άγιος ρώτησε τους καβαλάρηδες: « ποιοι είστε εσείς, παλληκάρια μου;». Και οι καβαλάρηδες απάντησαν. Εγώ είμαι ο Άγιος Γεώργιος και εγώ είμαι ο Άγιος Δημήτριος.

Μετά την κοίμηση του Αγίου Νεκταρίου σε ένα μοναστήρι του Αγίου Όρους οι μοναχοί είχαν χωριστεί σε δύο ομάδες. Άλλοι πίστευαν ότι ο μητροπολίτης Πενταπόλεως είναι Άγιος άλλοι όμως επηρεασμένοι από τις συκοφαντίες υποστήριζαν ότι δεν είναι Άγιος. Επειδή γινόταν μεγάλος τσακωμός, κάποια μέρα ο ηγούμενος κάλεσε τους μοναχούς και τους είπε ότι δεν είναι σωστό να τσακώνονται για το αν ο μητροπολίτης Πενταπόλεως είναι άγιος ή όχι. Τους έδωσε εντολή να κάνουν τριήμερη έντονη προσευχή και νηστεία και ολονύκτιες αγρυπνίες για να τους φανερώσει ο Θεός αν, ο μητροπολίτης Πενταπόλεως είναι άγιος ή όχι. Οι μοναχοί υπάκουσαν στον ηγούμενό τους και τήρησαν την εντολή του. Την Τρίτη ημέρα ο ηγούμενος, ενώ βρισκόταν στο κελί του, άκουσε χτύπο στην πόρτα, πήγε και άνοιξε και είδε κατάπληκτος μπροστά του τον Άγιο Νεκτάριο, ο οποίος του είπε: « είμαι Άγιος, μυροβλύτης και θαυματουργός, και αυτά όχι διότι έκανα περισσότερες προσευχές ,αγρυπνίες, νηστείες και ελεημοσύνες από εσάς, αλλά , διότι συγχωρούσα».

Έιθε με τις ευχές του μεγάλου και θαυματουργού Αγίου Ν εκταρίου, που φέτος συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από την κοίμησή του, και εμείς να συγχωρούμε όσους μας φταίουν, για να λάβουμε από τον πολυέλαιο Κύριο την συγχώρηση των δικών μας αμαρτημάτων.

Υπό Ν. Βοϊνέσκου

Δεν υπάρχουν σχόλια: