Ο μύθος: Η καρακάξα και ο κούκος

 

Ένας μύθος αναφέρει πως μια καρακάξα πλησίασε τον κούκο και του λέει:

          Ξέρεις τι λέει ο κόσμος για σένα; Λένε πως βάζεις τα αυγά σου μέσα σε ξένες φωλιές και άλλα πουλιά σου τα κλωσούν κα σου μεγαλώνουν τα παιδιά. Είναι αλήθεια;

          Έλα τώρα, απαντά ο κούκος θυμωμένος. Πως μπορείς στην ηλικία σου να ακούς και να πιστεύεις αυτές τις ανοησίες;

          Αλλά, συνέχισε η καρακάξα, ο κόσμος λέει, επίσης, για σένα πως μπορεί να πεις και να υπολογίσεις πόσες μέρες ζωής έχει ο καθένας. Είναι αλήθεια;

          Παραξενεύομαι, απάντησε ο κούκος, πως με ρωτάς ακόμα;

          Ξέρεις πως η κοινή γνώμη λέει πάντα την αλήθεια.

          Πράγματι, πόσο συχνά γελοιοποιούμε τους εαυτούς μας σαν τον κούκο του μύθου μας. Όταν η κοινή γνώμη μας επαινεί, τότε λέει την αλήθεια. Όταν, όμως, η ίδια κοινή γνώμη παρατηρεί σφάλματα, λάθη, ελαττώματα, τότε λέει ανοησίες.

          Ενώ θα έχουμε πνευματικό συμφέρον, αν στα καλά λόγια των άλλων καθρεφτιζόμαστε, για να διαπιστώσουμε αν αυτά που λένε είναι η αλήθεια ή αν ηθελημένως ή αθελήτως τους έχουμε εξαπατήσει. Γιατί καλύτερα από τους άλλους εμείς ξέρουμε τον εαυτό μας.

          Και βέβαια, αν αυτά τα καλά που λένε για μας είναι όντως  αλήθεια, έχουμε ευθύνη να διατηρήσουμε τα καλά, να αυξήσουμε τις αρετές. Είμαστε «Θεού γεώργιον» και το πρώτιστο μέλημά μας, ας είναι η ανύσταχτη φροντίδα μας, η καλλιέργεια του έσω ανθρώπου. Άγια αυτή η εργασία μας, νάμαστε ξερριζωτές και φυτευτές….

          Μακάρι τα καλά λόγια να συντελούν στην  καλλιέργεια του ταπεινού φρονήματος και τα κακά και άσχημα να μας βοηθούν στην αυτογνωσία. Γιατί αν έτσι εν τα χρησιμοποιούμε θα τελματωθούμε και δεν μας αξίζει ως παιδιά του Θεού τέτοια ποιότητα ζωής.

          «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ», τ. 609