Πρέπει πρώτα να
καθορίσουμε την έννοια της εορτής και μάλιστα της εκκλησιαστικής εορτής. Διότι
στον καιρό μας οι άνθρωποι δουλωμένοι στην εξωτερική δραστηριότητα, καταπνίγουν
την εσωτερική ανάγκη της εορτής. Αλλά και όταν θέλουν να εορτάσουν, ζητούν την
εορτή έξω και χωριστά από την Εκκλησία.
Η εορτή είναι εσωτερική ανάγκη στη ζωή του ανθρώπου, και
όπως λέγει ένας σύγχρονος παιδαγωγός, όταν
οι άνθρωποι δεν θα αισθάνονται πλέον την ανάγκη της εορτής, τότε θα
έχουν ψυχικά πεθάνει. Αλλά και του θρησκεύοντος και εορτάζοντος λαού αποτελεί
γνώρισμα εν πολλοίς όχι η μυσταγωγία, αλλ’ απλώς η θεωρία. Οι πολλοί παρίστανται θεωροί των
θείων γεγονότων, της Γεννήσεως και των άλλων κοσμοσωτηρίων ενεργειών του Θεού.
Παραμένουν έξω από τα γεγονότα αυτά και θεωρούν μακρόθεν τα
γινόμενα, όχι διότι χρονικώς τα γεγονότα απέχουν πολύ, αλλά διότι οι καρδιές
είναι μακριά από τα γεγονότα. Διότι απόσταση χρόνου πράγματι δεν υπάρχει, αφού τα
γεγονότα της πίστεως είναι πάντοτε ενώπιόν μας μέσα στην αιώνια παρουσία της Εκκλησίας.
Υπάρχει όμως
ψυχρότητα αγάπης και άμβλυνση των εσωτερικών αισθητηρίων της πίστεως.
’Έτσι δημιουργείται η απόσταση και για
τούτο μόνον ως θεωροί παριστάμεθα
και εορτάζουμε τα γεγονότα της θείας οικονομίας. Τα γεγονότα αυτά δεν
είναι κοινές πράξεις της ιστορίας, αλλά είναι ενέργειες της δυνάμεως και σοφίας
του Θεού μέσα στην ιστορία, οι οποίες πληρούν κάθε τόπο και χρόνο, όχι μόν μετά
, αλλά και πριν από αυτές, μέσα στην αιώνια ύπαρξη και βουλή του Θεού. Οι
αμύητοι και οι ατέλεστοι μεταφράζουν την εορτή σε διασκέδαση, αλλά η
διασκέδαση, όπως λέει η λέξη, είναι σκόρπισμα, της πνευματικής ουσίας του ανθρώπου, ενώ η εκκλησιαστική εορτή είναι
ευκαιρία πνευματικής περισυλλογής. Οπότε για τον επάξιο εορτασμό της θείας
Γεννήσεως δεν υπάρχει η προετοιμασία εκείνη, την οποία προϋποθέτει ο ύμνο της
Εκκλησίας: «επάραντες τον νουν, επί την Βηθλεέμ αναχθώμεν τη διανοία και
κατίδωμεν το εν σπηλαίω μέγα μυστήριον».
Μητροπολίτου
Σερβίων και Κοζάνης κυρού ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου