Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

Στα Κατουνάκια με το γέροντα Εφραίμ (β' μέρος)

Του ενορίτου μας Νικολάου Βοϊνέσκου

Ρώτησα τον π.Εφαραίμ : ¨πώς γίνονται οι ακολουθίες με το κομποσκοίνι¨ και μου απάντησε ότι ¨όση ώρα διαρκεί η ακολουθία τόση ώρα λέει την ευχή. Είναι π.χ. ο εσπερινός 1 ώρα, 1 ώρα αυτός κάνει κομποσκοίνι. Μυστήρια όμως και θεία λειτουργία δεν γίνονται με το κομποσκοίνι¨.

Όταν τον επαίνεσε ο πατέρας είπε: «δεν έχει σημασία τι λες εσύ για μένα αλλά τι λέει ο Θεός».



Μας είπε ότι όταν είπε στον πατέρα του ότι θα πήγαινε να μονάσει εκείνος του είπε να έχει την κατάρα των 318 πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Αυτός απάντησε ¨αμήν¨ και έφυγε. Μετά από πολλά χρόνια έγιναν μοναχοί η μητέρα του αλλά και ο πατέρας του στα Κατουνάκια με το όνομα Ιώβ.

Ρώτησε αν έγινε ανακομιδή του π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου. Όταν του είπαμε όχι απόρησε, γιατί δεν έγινε ανακομιδή.


Όταν τον ρώτησα αν κάναμε καλά που αγριέψαμε και διώξαμε τους μάρτυρες του ιεχωβά και τα παιδιά του Θεού μου είπε: “αμ τι θα τους αφήνατε στο σπίτι σας” ; Τόνισε δε να περιφρονούμε τους μάρτυρες του ιεχωβά.

Κάποιος που είχε αρραβωνιαστεί, επειδή νόμιζε ότι του είχαν κάνει μάγια, πήγαινε στα μέντιουμ. Γι’ αυτό, ενώ πέρασαν 10 χρόνια, δεν παντρεύτηκε ακόμη. Μάγια σε ανθρώπους που εξομολογούνται και κοινωνούν δεν πιάνουν. Σ’ αυτά τα μυστήρια είναι ανάγκη να συμμετέχουμε συχνά, κατέληξε.

Όταν κάποιος δεν μας φέρεται καλά δεν πρέπει να τον συζητούμε με άλλους, αλλά να λέμε τα παράπονά μας στον ίδιο.

Ο Χριστός δεν μακάρισε τους πλουσίους αλλά είπε: «Μακάριοι οι πτωχοί, μακάριοι οι πενθούντες, μακάριοι οι πεινώντες, μακάριοι οι δεδιωγμένοι».

Ο γέροντάς του κάποτε δεν μπορούσε να φάει και του είπαν ότι εάν σε μια μέρα δεν συνέρχονταν, να τον ετοίμαζε γιατί θα πέθαινε. Τότε πήγε στην Παναγία και έκανε προσευχή και έλαβε πληροφορία ότι δεν θα πεθάνει. Πράγματι από τότε πήρε προς το καλύτερο και έζησε 20 χρόνια.



Αξέχαστη θα μου μείνει η θεία λειτουργία που παρακολουθήσαμε στο εκκλησάκι της καλύβης. Ο γέροντας Εφραίμ λειτούργησε πολύ κατανυκτικά και οι μοναχοί έψαλλαν απλά και σύντομα.

Όταν τρώγαμε το πρωϊνό, μας είπε ότι η αιτία της Μικρασιατικής καταστροφής ήταν ο γάμος του βασιλέως Κωνσταντίνου με τη Ρουμάνα και του αδελφού αυτής με την αδελφή του Κωνσταντίνου (4ος βαθμός συγγενείας). Τούτο στήριξε αγιογραφικώς με το εξής περιστατικό. Κάποτε ο Δαυϊδ είπε να μετρήσουν το λαό του. Ο υπήκοός του τού είπε : “μήπως βασιλιά κάνουμε αμαρτία”; Εκείνος είπε “όχι” και ζήτησε να μετρηθεί ο λαός. Όταν έγινε αυτό ο προφήτης Γαδ πήγε στο Δαυϊδ και του είπε : “βασιλιά τι αμαρτία είναι αυτό που έκανες; Ώστε στηρίζεσαι στο πλήθος του λαού σου και όχι στο Θεό; Διάλεξε να γίνει ένα από τα τρία: ή να γίνει λιμός τρία χρόνια ή να σε καταδιώκουν οι εχθροί σου τρεις μήνες ή να πέσει θανατικό τρεις μέρες. Ο Δαυϊδ διάλεξε το τρίτο και σε τρεις μέρες πέθαναν 70.000 άνδρες. Τότε ο Δαυϊδ είπε: «Αχ Θεέ μου, οι δικές μου αμαρτίες να ταλαιπωρούν το λαό!». Το γιατί οι αμαρτίες των αρχόντων ταλαιπωρούν το λαό, ο Θεός γνωρίζει.

Ο π. Εφραίμ μας είπε για έναν υπάλληλο ότι τον πίεζαν οι μασόνοι προϊστάμενοι και υφιστάμενοι του να γίνει μασόνος. Επειδή όμως αρνιόταν, τον παραγκώνιζαν. Τότε έγραψε στον π. Εφραίμ ότι γνώριζε απόρρητα του προϊσταμένου του. Αυτός είπε “όχι οδόντα αντί οδόντος” και “να μη φανερώσει τα απόρρητα. Μετ’ ολίγον οι μασόνοι έπεφταν στα πόδια του και τον παρακαλούσαν να μη φανερώσει τα απόρρητά των.



Δοξασμένος να είναι ο Άγιος Τριαδικός Θεός και η Παναγία μας που μας έκαναν τη χάρη να συναντήσουμε τον μακαριστό γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη. Είθε ο Θεός να αναπαύει κοντά του την αγία ψυχή του και με τις ευχές του να χαρίζει μετάνοια και πνευματική προκοπή σε όλους μας.


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Να λοιπόν που μας δίνεται η ευκαιρία να πληροφορηθούμε και ένα πνευματικό αίτιο της μικρασιατικής καταστροφής. Βέβαια πάντοτε υπάρχουν πνευματικά αίτια του κάθε ιστορικού σημαντικού ή ασήμαντου γεγονότος μόνο που εμείς όχι μόνο δεν τα λαμβάνουμε υπ΄όψιν μας αλλά ούτε και σκεπτόμαστε ότι υπάρχουν. Στην πραγματικότητα δηλαδή τον παράγοντα Θεό που είναι και ο πιο σημαντικός τον παραλείπουμε. Άρα στην πράξη ενεργούμε ως άθεοι. Οπότε όταν έρχεται κάποιος ιερέας και μας προειδοποιεί ότι οι αμαρτίες μας θα φέρουν συμφορές όπως σεισμούς πυρκαϊές πλημμύρες ή ακόμη εμπρησμούς κλοπές λεϊλασίες εμείς επειδή δεν βρίσκουμε αιτιώδη σχέση (αιτιοκρατία) των γεγονότων που συμβαίνουν με τις δικές μας αμαρτίες τον κοροϊδεύουμε τον λοιδωρούμε. Κι όμως επειδή το ανθρώπινο γένος είναι κατ΄ουσίαν ένα στη φύση του οι αμαρτίες που κάνω εγώ έχουν συνέπεια στη ζωή, ακόμα και την πνευματική ζωή των άλλων. Μπορεί να μην τους βαρύνουν όπως κι εμάς δε μας βαρύνει η αμαρτία του Αδάμ αλλά υφιστάμεθα τις συνέπειες. Έτσι εξηγείται πως πολλοί άγιοι ένιωθαν υπεύθυνοι για τις αμαρτίες όλου του κόσμου ή θεωρούσαν τον εαυτό τους χρεώστη της ανθρωπότητας. Επειδή ο άλλος είμαι εγώ και εγώ είναι ο άλλος.