Το τέλος ενός μεγάλου

του ενορίτου μας Νικολάου Βοϊνέσκου

Στις 9 Φεβρουαρίου 2011 συμπληρώθηκαν 130 χρόνια από την κοίμηση ενός μεγάλου λογοτέχνη και πιστού Ορθοδόξου Χριστιανού, του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.

Ο Ντοστογιέφσκι από μικρό παιδί πέρασε πολλά βάσανα. Η οικογένειά του ήταν πολύ φτωχή και στα δεκαέξι χρόνια του έμεινε ορφανός από μητέρα. Μετά από λίγα χρόνια δολοφονήθηκε ο πατέρας του από τους δουλοπάροικους. Φοίτησε τέσσερα χρόνια σε στρατιωτική σχολή της Πετρουπόλεως, αλλά επειδή δεν του άρεσε αυτό το επάγγελμα, το άφησε.

Από νέος ασχολήθηκε με τη συγγραφή μυθιστορημάτων. Σε ηλικία 25 ετών έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο: «Ο πτωχός». Το 1949, 28 ετών, καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με άλλους είκοσι Ρώσους διανοουμένους. Όμως ο τσάρος τους έδωσε χάρη, αλλά τους έστειλε στα κάτεργα της Σιβηρίας. Μετά παντρεύτηκε και γρήγορα ήπιε το ποτήρι της χηρείας. Ξαναπαντρεύτηκε και ο Θεός του χάρισε δύο παιδιά.    

Αξιοποίησε το χάρισμα του Αγίου Πνεύματος και συνέγραψε πολλά και διδακτικά μυθιστορήματα, με σπουδαιότερο και τελευταίο το «Αδελφοί Καραμάζωφ». Σ’ αυτό το έργο γράφει: «Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται».

Το Νοέμβριο του 1880 συμμετείχε σε μία εκδήλωση προς τιμήν του μεγάλου ποιητή Πούσκιν, όπου το πολυπληθές ακροατήριο με κλάματα και ζητωκραυγές εξέφρασε την αγάπη και την εκτίμησή του στο πρόσωπό του.

Στις αρχές του 1881 έπαθε κάτι στο λάρυγγα, που δεν ανησύχησε τους γιατρούς. Μετά από λίγες μέρες αιμορράγησε μία αρτηρία στους πνεύμονες. Τότε ο Ντοστογιέφσκι κάλεσε έναν ιερέα και εξομολογήθηκε και κοινώνησε. Σ’ αυτά τα φιλάνθρωπα και σωτήρια μυστήρια συμμετείχε τακτικά από τα εφηβικά του χρόνια. Μάλιστα όταν εξομολογήθηκε για πρώτη φορά, ένιωσε τόση αγαλλίαση που ομολόγησε: «Εξομολογήθηκα σε έναν Ρώσο παπά και παράδεισος χαράς φύτρωσε μέσα στην καρδιά μου».

Ακολούθησε και δεύτερη αιμορραγία στους πνεύμονες και έτσι η κατάσταση του χειροτέρεψε. Στις 9 Φεβρουαρίου 1 881 η πιστή σύζυγός του τού διάβασε λίγους στίχους από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο: «ο δε Ιωάννης διεκώλυεν αυτόν λέγωνㆍεγώ χρείαν έχω υπό σου βαπτισθήναι, και συ έρχη προς με; Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπε προς αυτόνㆍάφες άρτι ㆍούτω γαρ πρέπον εστιν ημιν πληρώσαι πάσαν διακιοσύνην (γ΄ 14-15). Ο Ντοστογιέφσκι πρόσεξε ιδιαίτερα την φράση του Χριστού: άφες άρτι, και είπε στην γυναίκα του: «θα πεθάνω». Πράγματι μετά από πέντε ώρες εκοιμήθη. Η ψυχή του έφυγε από το μάταιο κόσμο μας για να συναντήσει στον παράδεισο το Θεάνθρωπο Κύριό μας. Εκεί περιμένει την ανάσταση των νεκρών για την οποία με ακράδαντη βεβαιότητα μιλάει στο τέλος του υπέροχου έργου του «Αδελφοί Καραμάζωφ». Αυτό θα συμβεί κατά την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, οπότε οι μετανοημένοι αμαρτωλοί θα αναστηθούν και θα ζήσουν αιώνια ένδοξοι και μακάριοι μαζί με τον άγιο Τριαδικό Θεό μας στον οποίο πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.