Όλοι μας ζούμε δύσκολες ημέρες. Όλοι μας πνιγόμαστε μέσα στον Ωκεανό των προβλημάτων. Όλοι μας ζούμε μέσα σε ένα κόσμο βρωμιάς και αδικίας και όλοι μας αναπνέουμε την δυσοσμία της καταστάσεως στην οποία έχουμε περιέλθει. Και, βεβαίως ανησυχούμε για την κόλαση στην οποία εισήλθαμε και τώρα δεν μπορούμε να εξέλθουμε. Και πώς να μην αγωνιούμε; Η οικογένεια μας διαλυμένη. Τα παιδιά μας εγκαταλελειμμένα, χωρίς παιδεία, δίχως ελπίδα. Διότι δεν βλέπουν τα όνειρα τους να πραγματοποιούνται. Η πατρίδα μας χειμάζεται και γυμνή και ρακένδυτη, απλώνει τα χέρια στους δυνατούς. Και δυστυχώς, βγήκε στο σφυρί. Οι θησαυροί της πωλούνται, ο λαός χωρίς δουλειά. Ένα εκατομμύριο άνεργοι, νηστικοί και γυμνοί, ψάχνουν στους κάδους για να λύσουν το πρόβλημα τους Οι φίλοι μας στους οποίους ελπίζαμε μας γύρισαν την πλάτη και μας εκβιάζουν δείχνοντας την ωμότητα τους. Θεός τους Το Ευρώ.
Αλήθεια πότε θα δούμε τους ένοχους να λογοδοτούν, τους κλέφτες να επιστρέφουν τα κλεμμένα, τους προδότες να τιμωρούνται παραδειγματικά;
Οι ψυχές των προγόνων του Έθνους ενίστανται και καταρώνται αυτούς που λήστεψαν το λαό μας και τον κατάντησαν ζητιάνο στα αρχοντικά των μπεζαχτάδων. Και το πιο φοβερό είναι ότι τώρα μας κλέβουν κι τον πλούτο που δημιούργησαν εκείνοι που έχυσαν το αίμα τους και θυσίασαν τη ζωή τους, για να στήσουν αυτό το κράτος που διέλυσαν οι λήσταρχοι.
Δυστυχώς! Θρηνούν τα απιδιά μας, θρηνούν τα πλήθη των ανέργων, διαμαρτύρονται οι νεκροί από τα μνήματα τους.
Ναι, από παντού ακούγονται οδυρμοί και δάκρυα. Το δάκρυ γίνεται ωκεανός που θα τους πνίξει, και οι φωνές του πονεμένου λαού μας φτάνουν μέχρι το θρόνο του Θεού.
Αλλά « έστι δίκης οφθαλμός»!
( ΜΙΚΡΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ, «ΛΥΔΙΑ» Φεβρουάριος 2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου