"Μητέρες συγχάρητε, παρθένοι σκιρτήσατε..."

Δόξα, Και νυν, της λιτής. Ήχος πλ. α'. Λέοντος μαίστορος.

Επέλαμψεν ημέρα χαρμόσυνος, και εορτή πανσεβάσμιος. Σήμερον γαρ η προ τόκου Παρθένος, και μετά τόκον Παρθένος μείνασα, εν ναώ αγίω προσάγεται, και χαίρει Ζαχαρίας ο πρέσβυς, ο γενέτης του Προδρόμου, και βοά γηθοσύνως' Ήγγικεν η προσδοκία των θλιβομένων, εν ναώ αγίω ως αγία, αφιερωθήναι εις κατοίκησιν του Παντάνακτος. Ευφραινέσθω Ιωακείμ ο προπάτωρ, και η Άννα αγαλλιάσθω, ότι προσήνεγκαν θεώ, ως τριετίζουσαν δάμαλιν, την άμωμον Δέσποιναν. Μητέρες συγχάρητε, παρθένοι σκιρτήσατε, και στείραι συγχορεύσατε* ότι ηνέωξεν υμίν την ουρανών βασιλείαν, η προορισθείσα παντάνασσα. Χαίρετε λαοί και αγαλλιάσθε.

Σήμερα ανέτειλε και έλαμψε χαρμόσυνη ημέρα, και η αξιοσέβαστη εορτή. Γιατί σήμερα αυτή που ήταν παρθένος πριν από την γέννηση του Χριστού και έμεινε παρθένος και μετά τη γέννησή Του, οδηγείται και προσφέρεται στον άγιο ναό, και χαίρει ο γέροντας αρχιερέας Ζαχαρίας, ο πατέρας του Προδρόμου, φωνάζοντας με χαρά: Πλησίασε, έφθασε η ελπίδα και η αναμονή όλων όσοι θλίβονται και υποφέρουν: ήλθε για να αφιερωθεί στον ναό τον άγιο σαν αγία, για να κατοικήσει μέσα της ο Βασιλέας των πάντων. Ο Ιωακείμ ας ευφραίνεται και η Αννα ας αγάλλεται, γιατί προσέφεραν στον Θεό, σαν τριετή δάμαλη, την πάναγνη Δέσποινα Θεοτόκο. Οι μητέρες ας χαρούν μαζί τους, οι παρθένοι ας σκιρτήσουν, οι στείρες ας χορεύσουν μαζί, γιατί για μας άνοιξε την Βασιλεία των ουρανών, Αυτή που προορίσθηκε να γίνει Βασίλισσα των όλων. Ας χαίρεστε κι ας αγάλλεσθε λοιπόν όλοι οι λαοί.