Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Ο Τέσλα, ο Καραθεοδωρή και η …Τζούλια


Αγαπημένο μου,

ξενύχτησα τις προάλλες, παρακολουθώντας στην εκπομπή του Χαρδαβέλιου – που γράφεις και συ στο α λα Τἐρυ Πράτσετ νέο μυθιστόρημά σου- ξενύχτησα παρακολουθώντας την παρουσίαση του Ν. Τέσλα, αυτού του μεγάλου Σέρβου επιστήμονα που πέθανε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
[] Δε θα σου κάνω εδώ σεμινάριο για τα επιστημονικά επιτεύγματα αυτού του πολυτάλαντου άρχοντα του επιστημονικού Βασίλειου.
Όχι.
Κοίτα στο Γκουγκλ, άμα νοιάζεσαι- θα δεις συναρπαστικές λεπτομέρειες.
Απλά θα σου πώ, ότι ο Χαρδαβέλιος, αντιπαρήλθε αστραπιαία, ένα στοιχείο πολύ σημαντικό του μακαρίτη, το οποίο το έθιξε -μόνος- απ” το πάνελο, ο καθηγητής Αστρονομίας (αυτός ντε, που τα μαλλιά του μονίμως μοιάζουν σαν να χαλαρώνει με το δάχτυλό χωμένο στην πρίζα) ο Γούδης ντε, από την Πάτρα, πλην… ο δημοσιογράφος, βιαστικά- λες και ήταν δευτερεύουσας σημασίας πληροφορία- το προσπέρασε.
Ο Τέσλα υπήρξε γιος Σέρβου Ορθόδοξου ιερέα και η μητέρα του, ήταν κόρη ιερέα επίσης.
Ο δημοσιογράφος παρέλειψε να τονίσει ότι ο Τέσλα, διέθετε βαθιά χριστιανική ευσέβεια, έζησε ασκητικά εν τω κόσμω, απέδιδε όλα του τα ταλέντα στον Κύριο, και ως έχων αυτές τις πνευματικές καταβολές δε νοιάστηκε ποτέ του για χρήματα.
Νοιάστηκε για τη γνώση, αλλά ως ελεήμων, για τη γνώση που θα έφερνε στους ανθρώπους καλύτερες μέρες, καλύτερες γραβιέρες…πλην όχι υποχρεωτικά, και καλύτερες προσωπικότητες.
Η Ιστορία, το επιβεβαιώνει συνέχεια.
Όταν ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο,αρχίζει και μειώνεται το Φως του Πνεύματος μέσα μας, επειδή η ψυχή του πολιτισμού είναι ο πολιτισμός της ψυχής– αξέχαστη φράση- και όταν το σώμα το παρα-ταϊζουμε, το πνεύμα πέφτει σε νάρκη
(το έχω καρατσεκάρει, έτσι και χτυπήσω ταψί με γαλαχτομπούρικα, τα ξέχασα όλα, τίποτα δε μπορώ να γράψω εδώ μέσα!).
Δεν θα σταθώ στο αποτέλεσμα.
Θα σταθώ στην πρόθεση του Νικόλαου Τέσλα.
Και η πρόθεση υπήρξε – κατά δήλωσή του- υπέροχη.
Για τον Τέσλα, λοιπόν, από παλιά κάτι γνώριζα.
Για τον Καραθεοδωρή ακόμη λιγότερα…
Γίγας και αυτός στις επιστήμες.
Έλληνας μικρασιάτης, γόνος οικογένειας με πλούτη πνευματικά και υλικά που δεν τον ξίπασαν…
Αϊνστάιν και Καραθεοδωρή δίπλα δίπλα τα ονόματα, άνθρωποι -ήλιοι της θεάς επιστήμης!
Τελειώνοντας η εκπομπή, αγριοκοίταξα τη συσκευή μου -της τυφλεόρασης- και της μουρμούρισα:
– Εντάξει κυρά μου:!
Πήρες παράταση, με αυτά που μου έδειξες απόψε:
Δε θα σε πετάξω στο γκρεμό όπως έκανε ο φίλος μου ο Γιώργος, ο μουσικός απ’τη Σάμο, και άκουσε -λέει- και το ΜΠΑΑΑΑΜ των δαιμόνων, που μέσα στο μεταλλικό της κουτί, ήταν κρυμμένοι…
Πήγα για ύπνο,όμως… η αμφιθυμία με άλεθε σα χιώτικη μαστίχα στα περίεργα δόντια της .
Σκέφτηκα:
Κάποιοι απόψε, στο πανελλήνιο, πληροφορήθηκαν ποιος ήταν ο Καραθεοδωρή και ο Τέσλα.
Τι κρίμα όμως, που μέχρι σήμερα οι πάμπολλοι δεν τους ήξεραν και θα συνεχίσουν να μη τους γνωρίζουν.
Τι κρίμα που μέχρι σήμερα, οι πάμπολλοι ξέραν μόνο τη Τζούλια και θα συνεχίζουν να γνωρίζουν μόνο τη Τζούλια!
-Ποια είναι η Τζούλια;
-Πας καλά;!
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΕΡΕΙ ΤΗ ΤΖΟΥΛΙΑ;
Είναι το φετίχ του κορμιού, του κάθε, νεαρού δεκαπεντάρη που μας …βαρεί τα λύκεια,
(γεια σου Νιόνιο!) του κάθε τσιγαρόβιου αποπλανημένου υπερήλικα στα κακομοίρικα της ελληνικής επαρχίας, καφενεία μας.
– Άαααχ! Η Τζούλιααα!
– Άααχ η ψυχή!
– Ρε θείο!
Ποιος την…ποθεί την ψυχή;
– Άααχ! Τις δώσει μοι ποταμούς δακρύων, για της Ρωμηοσύνης τον Ξε-πεσμό;
Την έχασες την ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ, την έχασες την ΨΥΧΗ, πατριώτ!
………………………………………………………………….
Νιώθεις την πίκρα μου;
Την αφουγκράζεσαι;
Θα το πω απλά με μια φράση, εσύ θα με καταλάβεις:
-Πολίτες, που αγνοούν τους Αγίους τους, τους επιστήμονες, τους σοφούς τους, αλλά και τους καθημερινούς ταπεινότατους αφανείς ήρωές τους, και ξέρουν κυρίως τη Τζούλια και κυρίως μιλάν για την κάθε Τζούλια ακόμα και στις εκκλησίες, ακόμα και στα σχολεία, τι προσδοκίες- ευλογίες μπορεί να συνάξουν για τα παιδιά τους;
Μόνη μου ελπίδα η φράση του Ευαγγελίου ότι εκεί που υπερεπλεόνασεν η αμαρτία(Ρωμ.ε,20) εκεί…πραγματικά, μπορεί, με ένα μυστικό, θριαμβευτικό τρόπο, να υπερπερισσεύσει η Χάρη!
Άμα γίνει αυτό, τότε η κάθε Τζούλια και τον Τέσλα, και τον Καραθεοδωρή- εν Κυρίω- κατά πολύ, στην Aιώνια Δόξα, μπορεί να τους ξεπεράσει!

Πηγή: Σαλογραία

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραία τα λέει.

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο άρθρο

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του σημερινού νεοέλληνα.
Δυστυχώς.

Ανώνυμος είπε...

Για ακόμα μια φορά εξαιρετική!!!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ σωστά τα λέει,αλλά πιστεύω ότι σε κάθε εποχή οι άνθρωποι συμπεριφέρονται το ίδιο προς τους σύγχρονούς τους επιστήμονες και μεγάλες προσωπικότητες.Δεν είναι γνώρισμα της εποχής μας....αλλά του ανθρώπου γενικά!Δίνει σημασία στα κούτσουρα που επιπλέουν, γιατί σε αυτά μονάχα μπορεί να μοιάσει!!!


Παιδίον Γης