Δεήσεις για την ειρήνη
“Εν ειρήνη του
Κυρίου δεηθώμεν”
Μετά τη δοξολογία
του τριαδικού Θεού, η πρώτη λέξη, που ακούγεται στη εκκλησιαστική σύναξη, είναι
η ειρήνη. Ο διάκονος σαν σάλπιγγα, που δίνει το σύνθημα και το παράγγελμα,
φωνάζει δυνατά, για να τον ακούσουν όλοι: “Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν”. Με
ειρήνη μέσα μας και μεταξύ μας, ας παρακαλέσουμε τον Κύριο. Γιατί δεν γίνεται
διαφορετικά. Το πρώτο που μας χρειάζεται, για
να σταθούμε μπροστά στο Θεό, είναι η ειρήνη. Να είμαστε ειρηνευμένοι
πρώτα μέσα μας κι ύστερα μεταξύ μας. Γιατί μόνο, αν έχουμε ειρήνη μέσα μας,
μπορούμε να έχουμε και μεταξύ μας ειρήνη. Σ’ όλη τη θ. Λειτουργία, πολλές φορές
θα ακούσουμε το λειτουργό να δίνει την ειρήνη και να λέει: “Ειρήνη πάσι”. Χωρίς
ειρήνη, “ουδέν έξι ούτε ειπείν ούτε πράξαι”.
Μέσα στην Εκκλησία
τίποτε δεν μπορούμε να πούμε ούτε να κάνουμε χωρίς ειρήνη. Γι’ αυτό ο επίσκοπος
δεν ανεβαίνει στο θρόνο, αν πρώτα δεν ευλογήσει και δεν ευχηθεί σε όλους
ειρήνη. “Ου πρότερον επί τον θρόνον αναβαίνει τούτον, έως αν άπασιν ημίν Ειρήνη
επεύξηται”. Και τα πρώτα και τα δεύτερα είναι λόγια του αγίου Ι. Χρυσοστόμου.
Μετά την πρώτη δέηση
για ειρήνη, ο λειτουργός προχωρεί σε μια δεύτερη, στην οποία φαίνεται αμέσως ο
σκοπός της εκκλησιαστικής λειτουργικός σύναξης. “Υπέρ της άνωθεν ειρήνης και
της σωτηρίας των ψυχών ημών, του Κυρίου
δεηθώμεν”. Για την ειρήνη από το Θεό και για τη σωτηρία των ψυχών μας, ας
παρακαλέσουμε τον Κύριο. Η ειρήνη, το πρώτο και μεγάλο αγαθό, είναι καρπός μέσα
μας του αγίου Πνεύματος. Κι αυτή η ειρήνη, σαν τέλειο δώρημα “άνωθεν
καταβαίνον”, είναι κάτι άλλο από την ειρήνη, για την οποία πολιτικά και
διπλωματικά μιλάνε οι άνθρωποι. Γι’ αυτή την ειρήνη του Θεού ο Χριστός έλεγε
στους μαθητές του: “ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν” και “Ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν εγώ δίδωμι υμίν”.
γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου