Το ανθρωπιστικό κήρυγμα του Χριστού προς όλους τους ανθρώπους
Η Εκκλησία μας σήμερα όρισε να αναγιγνώσκεται η περικοπή από το
κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο που αναφέρεται στη συζήτηση του Χριστού με μια γυναίκα
Σαμαρείτιδα. Οι Σαμαρείτες θεωρούνταν από τους Ιουδαίους νοθευμένοι Ισραηλίτες,
διότι με τη Βαβυλώνια αιχμαλωσία τον 6ο αι. π. Χ. Αναμείχθηκαν με άλλους λαούς
και αυτοί έκτισαν δικό τους πνευματικό κέντρο στο όρος Γαριζίν. Τ φυλετικό
μίσος ανάμεσα σε Ιουδαίους και Ισραηλίτες ήταν έντονο και παλαιότερα και κατά
την εποχή του Χριστού. Είναι γνωστή η
έκφραση: “Ου συγχρώνται Ιουδαίοι Σαμαρείτες”.
Ο Ιησούς Χριστός με
το οικουμενικό του κήρυγμα δεν μπορούσε να ανεχθεί αυτές τι φυλετικές διαφορές.
Και αυτό τον χωρισμό Ιουδαίων – Σαμαρειτών τον γεφυρώνει με τη συζήτηση που
έκανε με μια γυναίκα Σαμαρείτιδα που ήρθε να αντλήσει νερό από το πηγάδι του
Ιακώβ. Αναγνώρισε τις εθνικές διακρίσεις, αλλά οι άνθρωποι με την αγάπη προς
όλους τους ανθρώπους μπορούν να τις υπερβούν, και να συναδελφωθούν με έργα
αγάπης και κοινής πολιτιστικής προόδου.
Εμείς οι χριστιανοί
επικαλούμαστε ένα Θεό, Πατέρα όλων των ανθρώπων. Η επίκληση αυτή προς ένα κοινό
Πατέρα οδηγεί στη συναδέλφωση πάντων των ανθρώπων, οι οποίοι αναγνωρίζουν, ότι
είναι πλασμένοι από τον ίδιο Πατέρα “κατ’ εικόνα και ομοίωσίν του”. Αυτός ο
κοινός πατέρας είναι Πνεύμα, όπως αποκάλυψε ο Ιησούς στη συζήτηση που είχε με
την Σαμαρειτιδα,και η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό είναι “εν πνεύματι και
αληθεία”. Πνευματική με καθαρή καρδιά. Η πνευματική λατρεία του χριστιανισμού
καταργεί κάθε λατρεία ξοάνων, αγαλμάτων και κτισμάτων τη κτίσεως.
Η Εκκλησία του
Χριστού με το οικουμενικό της κήρυγμα προσκάλεσε και δέχθηκε όλους τους ανθρώπους
ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, κοινωνική τάξη. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας
καλείται “Καθολική” και δεν έδειξε εχθρότητα και μισαλλοδοξία προς τους
ειδωλολάτρες. Δημιουργούσε ειρηνικές σχέσεις, χωρίς να επηρεάζεται από το
ειδωλολατρικό πνεύμα.
Το κήρυγμα του
Ευαγγελίου είναι ένα έξοχο ανθρωπιστικό και
μήνυμα προ όλους τους ανθρώπους. Το κήρυγμα τη οικουμενικότητας δημιουργεί τις αρχές της ισότητας μεταξύ των
ανθρώπων και των εθνών. Πέρα από τις ειδικές δυνατότητες που έχουν οι άνθρωποι
ως άτομα ή εθνικές ομάδες καταρρίπτονται οι προκαταλήψεις, οι σκοπιμότητες
συμφερόντων, η εγωιστική υπεροχή και ανταγωνισμός, και εδραιώνεται το πνεύμα
της ειρήνης και της συναδελφώσεως των λαών. Αυτό δημιουργεί μια σωστή οργάνωση
των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων με πνεύμα ειλικρίνειας. Η Εκκλησία,
ως κοινωνία προσώπων δεν πρέπει να αναμιγνύεται στην πολιτική διακυβέρνηση των
λαών, επηρεάζει όμως τα μέλη της, που είναι πολίτες μιας πολιτείας, να
σκέπτονται και να ενεργούν ως χριστιανοί με
πολιτική υπευθυνότητα για τα πράγματα της πολιτείας και για την
αξιοκρατική εκλογή των πολιτικών αρχόντων.
Η Εκκλησία
ενδιαφέρεται για το φωτισμό του νου και της ψυχής και αυτός ο φωτισμός οδηγεί
στη θρησκευτική και ηθική ελευθερία. Ο Χριστός με το διάλογο με τη Σαμαρείτιδα έδειξε,
ότι η ζωή δεν ανυψώνεται με τους διχασμούς, αλλά με τον γόνιμο διάλογο και με
τη συνεργασία. Έτσι δημιουργείται ένα παγκόσμιος πνευματικός πολιτισμός, που
ενώνει τους ανθρώπους ως παιδιά ενός πνευματικού Πατέρα.
Κατά συνέπεια το
σημερινό ευαγγέλιο που μας αποκαλύπτει ότι ο Θεός είναι πνεύμα και η λατρεία
μας “εν πνεύματι και αληθεία”, εξυψώνει τη ζωή μας πνευματικά, μας αναγεννά εσωτερικά και αυτή η
εσωτερική αναγέννηση δημιουργεί και τις θεοπρεπείς ανθρώπινες σχέσεις.
Χριστός Ανέστη!
γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου