Που οδηγεί η νομιμοποίηση του χασισελαίου;

Τον τελευταίο καιρό κατατέθηκε στη Βουλή ο σχετικός Νόμος για το           Κανναβινέλαιο (  η χασισέλαιο) για τη χρησιμοποίησή του ως αναλγητικό για τον καρκίνο τελικού σταδίου και σε άλλες εφαρμογές, π. χ. αυτισμός.

          Εντύπωση μάλιστα προκάλεσε και η ανάμειξη στο νομοσχέδιο αυτό του Συμβουλίου Στρατηγικής του Πρωθυπουργού κ. Καρανίκα, ο οποίος τόνισε τη σημασία επενδυτικών κινήσεων και σχεδίων σχετικά με το εκχύλισμα αυτό, που προέρχεται από το φυτό της Ινδικής Κάνναβης.

          Συγκεκριμένα η Ινδική Κάνναβη αποτελείται από δύο συστατικά, την Κανναβιδιόλη και την Τετραϋδροκανναβινόλη. Η πρώτη, έχει χρησιμοποιηθεί πειραματικά σε πολλές εφαρμογές, π. χ. Αναλγητικό, στον αυτισμό κ. ο. κ.

          Η Τετραϋδροκανναβινόλη, όμως, προκαλεί σημαντικού βαθμού βλάβη στον προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου και προκαλεί ψυχωσικής τάξης συμπτωματολογία, παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις παραληρηματικές ιδέες και ενίοτε επιθετική συμπεριφορά. Μάλιστα, στη χρόνια χρήση, οι αλλοιώσεις ου προκαλούνται στους νευρώνες είναι μη αναστρέψιμες.

          Το ερώτημα, που τίθεται ευθέως στην κυβέρνηση, είναι μήπως με τη νομιμοποίηση του Κανναβινελαίου ανοίγει ο ασκός του Αιόλου, για τη νομιμοποίηση της Ινδικής Κάνναβης, πρόταση, την οποία είχε διατυπώσει και ο πρώην πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου.

          Ένα άλλο ερώτημα που τίθεται, είναι η  διαθεσιμότητα των αναλγητικών στον καρκίνο τελικού σταδίου, άλλων αναλγητικών, που χρησιμοποιούνται τόσα χρόνια γι’ αυτό το σκοπό. Προς τι, λοιπόν, η χρήση χασισελαίου; Αυτό εγείρει ισχυρές υπόνοιες για τη νομιμοποίηση της Κάνναβης, γιατί όπως γίνεται στην Ολλανδία, που κυκλοφορεί νόμιμα και υπάρχουν και σχετικά καταστήματα, όχι μόνο δεν μειώθηκε η χρήση της, αλλά αυξήθηκε με γεωμετρική πρόοδο.

          Αναρωτιέμαι, τέλος, που οδηγούμαστε; Μάλλον σε μια κοινωνία χωρίς ηθικούς φραγμούς και με έναν κώδικα αξιών σοβαρά τραυματισμένο και σχεδόν ανύπαρκτο.

          Χρήστος Ι. Ιστίκογλου, Ψυχίατρος 

          ( “ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ” τ. 188 )