“Θέλω να πάρω εκδίκηση”
Πόσοι δεν αδικούνται
καθημερινά σ’ αυτόν τον κόσμο και πόσοι δεν σκέπτονται την εκδίκηση; Και πόσοι
ακόμα κρατούν μέσα τους την μνησικακία και χαίρονται όταν κάποιος, που
τους αδίκησε, παθαίνει κάποιο κακό; Αυτά
όλα δείχνουν αρρωστημένη ψυχή, γεμάτη εγωισμό, υπερηφάνεια, φιλαργυρία,
ιδιοτέλεια και άλλα πάθη. Ο αληθινός χριστιανός απορρίπτει όλα αυτά τα πάθη και
καταφεύγει στον Θεό, που μας φωνάζει συνεχώς: “Εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω,
λέγει Κύριος”( Ρωμ. Ιβ, 19). Εμείς όμως παρασυρόμαστε από τα πάθη μας και
αφήνουμε το φρόνημα του κόσμου τούτου να σακατεύει την ψυχή μας με την
ματαιότητα. Όπως έγινε και με κάποιον ασκητή της ερήμου, που πήγε να ζητήσει
την βοήθεια του Μεγάλου Σισώη.
-Ένας μοναχός, που
ασκήτευε στην έρημο της Αιγύπτου, αδικήθηκε από κάποιον άλλον μοναχό και πήγε
στον Αββά Σισώη και του είπε: “Αδικήθηκα από έναν αδελφό και θέλω να πάρω εκδίκηση”.
Ο Γέροντας του μίλησε με πραότητα και προσπάθησε να τον στηρίξει πνευματικά. “Όχι, τέκνο μου.
Άφησε καλύτερα στον Θεό την εκδίκηση”. Ο μοναχός όμως, επέμενε και έλεγε: “Δεν
θα ησυχάσω, ώσπου να εκδικηθώ”. Του λέγει τότε ο Αββάς Σισώης: Ας προσευχηθούμε,
αδελφέ”. Και σηκώθηκαν μαζί και οι δύο και ύψωσαν τα χέρια σε προσευχή. Και ο
Μέγας Σισώης είπε:
-Κύριε, δεν σε
έχουμε πλέον ανάγκη να φροντίζεις για μας. Γιατί μόνοι μας παίρνουμε το δίκιο
μας!
Μόλις άκουσε τα
λόγια αυτά ο εκδικητικός μοναχός, έπεσε στα πόδια του Γέροντα και είπε
κατανυγμένος: “Δεν θέλω πια να εκδικηθώ τον αδελφό μου. Συγχώρησέ με Αββά”.
Π. Μ. ΣΩΤΗΡΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου