Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2018

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ως αγιορείτης



Ο ίδιος έλεγε ότι έζησε στο Άγιον Όρος και έκλαιγε για τις αμαρτίες του. Τι σημαίνει αυτό. Μετάνοια, ταπείνωση, προσευχή. Και στην συνέχεια απέκτησε αγάπη για τον Θεό και τον άνθρωπο. Είναι αυτό που λέγει ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ότι ρίζα πάντων των παθών είναι η φιλαυτία και φιλαυτία είναι “η του σώματος άλογος φιλία”. Και εκείνος ο οποίος είναι φίλαυτος  είναι μισόθεος και μισάνθρωπος. Εφ’ όσον αγαπά τον εαυτό του, το σώμα του βασικά, δεν μπορεί να αγαπά πραγματικά τον Θεό και τον άνθρωπο. Και όταν δεν θεραπεύει την φιλαυτία, τότε αποκτά φιλοθεΐα και φιλανθρωπία αγάπη μεγάλη για τον Θεό και τον άνθρωπο. Και στη στη συνέχεια βιώνει αυτήν την έκρηξη της αγάπης προς τον Θεό. Αυτό έκανε και ο άγιος Κοσμάς.

          Διαβάστε προσεκτικά τις διδαχές του, που έχουν δημοσιευθεί και κυκλοφορούν, και θα δείτε αυτό το περιεχόμενο της ζωής του. Θα δείτε τον αγιορείτη Μοναχό, ο οποίος διακρινόταν για την άφατη και μεγάλη ταπείνωση, για τον γλυκύτατο λόγο του, την καθαρή αγάπη η οποία εξέρχεται από καθαρή καρδιά χωρίς ιδιοτέλεια. Είχε αποκτήσει ανιδιοτελή αγάπη. Επομένως είχε βαθυτάτη ταπείνωση, καθαρή αγάπη και θα έλεγα ακόμη γλυκύτατο λόγο. Όταν μιλούσε για τον Χριστό έλεγε: “Ο γλυλύτατός μου Αφέντης και Δεσπότης”. Και όταν μιλούσε στον λαό μιλούσε με πολύ ωραίο τρόπο, με γλυκύτητα, με ταπείνωση, με καθαρή αγάπη. Γι’ αυτό ο λαός προσελκυόταν από τον λόγο του. Ήταν ένας μαγνήτης που είλκυε τον λαό οπουδήποτε και αν πήγαινε. Ακολουθούσαν χιλιάδες  άνθρωποι τον άγιο Κοσμά για να ακούσουν τη διδαχή του. Ήταν ένας Αγιορείτης Ιερομόναχος και είχε αγιορείτικο ήθος. Και βλέπετε, επαναλαμβάνω, διαβάζοντας τα κείμενά  του εκφράζεται αυτό το ήθος του Αγιορείτη Μοναχού.

          Ναυπάκτου ΙΕΡΟΘΕΟΣ, “Εκκλησιαστική Παρέμβαση”, τ. 265

Δεν υπάρχουν σχόλια: