ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΩΝ
ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Εν
ολίγοις
Η
σημερινή ευαγγελική διήγηση μας περιγράφει τη θεραπεία δύο τυφλών ανθρώπων και
ενός κωφού. Οι θαυματουργικές αυτές θεραπείες είναι αντιπροσωπευτικές και άλλων
θαυμάτων που συναντάμε στα ευαγγέλια. Βασική προϋπόθεση όλων αυτών των
θαυματουργικών θεραπειών είναι η ζωντανή πίστη. Γι’ αυτό ο Ιησούς ζητά να
πληροφορηθεί αν αυτοί πιστεύουν ότι μπορεί να τους βοηθήσει, και αφού
διαπίστωσε την ύπαρξη της πίστης, αγγίζει τα κλειστά μάτια τους με τα δάκτυλά
του και ξαναβρίσκουν οι τυφλοί το φως τους.
Στη
συνέχεια του έφεραν ένα κωφάλαλο που είχε καταληφθεί από το πονηρό πνεύμα,
εκβάλλει το δαιμόνιο και επανήλθε η ακοή και η λαλιά του.
Συμβαίνει
όμως το εξής περίεργο: Ενώ όλοι ομολογούν ότι ποτέ στο γένος τους δεν ξανάγιναν
τέτοια θαύματα, οι Φαρισαίοι έλεγαν, ότι ο Χριστός βγάζει τα δαιμόνια με τη
βοήθεια των δαιμόνων.
Ο
ι. ευαγγελιστής με τα θαύματα αυτά, αλλά
και όσα αναφέρονται στα ευαγγέλιό του, θέλει να μας δείξει δύο πράγματα: Πρώτον
ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας και δεύτερον ότι ο Κύριος καθαρίζοντας λεπρούς,
θεραπεύοντας παραλύτους, ανασταίνοντας νεκρούς, φανερώνει ποιο είναι ακριβώς το
έργο Του. Ο Χριστός μ’ ένα Του λόγο εκδιώκει ό, τι υπονομεύει και καταστρέφει
τη ζωή και απελευθερώνει τον άνθρωπο από τη φθορά και τον θάνατο.
Οι
περιπτώσεις των θαυμάτων που αναφέρουν τα ι. ευαγγέλια δεν είναι μόνο κάποια
έκτακτα υπερφυσικά γεγονότα που μπορούν να μας εντυπωσιάσουν. Είναι δείγματα
της αγάπης του Θεού προς τον αδύνατο και πάσχοντα άνθρωπο.
Το
θαύμα είναι σημάδι μιας γνήσιας πίστης, αλλά και εγγύηση της αλήθειας του
ευαγγελικού κηρύγματος. Το θαύμα δεν έχει καμία σχέση με την επίδειξη και την
εκμετάλλευση, που μπορούν να οδηγήσουν στη γελοιοποίηση την πίστη. Είναι
αποτέλεσμα της αγάπης του Θεού που οικοδομεί πνευματικά τον άνθρωπο. Σε άλλη
περίπτωση ο Χριστός αρνείται να κάνει ένα θαύμα, όπως στην πατρίδα του τη
Ναζαρέτ- γιατί έλειπε η πίστη. Για τον πιστό το θαύμα είναι ένα παράθυρο στο
μέλλον που μας επιτρέπει να δούμε για λίγο τον κόσμο του μέλλοντος, της
Βασιλείας του Θεού.
Είναι
γνωστό το πόσο οι άνθρωποι επιζητούν να δουν, έστω κι ένα θαύμα, και πόσο
εντυπωσιάζονται απ’ αυτό! Βέβαια η παρουσία του μπορεί να οικοδομεί, αλλά
πρέπει να γνωρίζουμε ότι έχει ένα προσωρινό χαρακτήρα, γιατί ακόμη κι αν
θεραπευθούμε από μία ασθένεια, πάλι θα αρρωστήσουμε και πάλι θα συναντήσουμε
δυσκολίες και προβλήματα στη ζωή μας.
Πρέπει
να συνειδητοποιήσουμε, ότι οι θαυματουργικές ενέργειες του Θεού στη ζωή μας
είναι αποτέλεσμα της αγάπης Του, την οποία αδυνατούμε να καταλάβουμε, αλλά όμως
καλούμαστε να πιστέψουμε. Μία τέτοια πίστη είναι πηγή δυνάμεως, όταν τα
πράγματα μας απογοητεύουν στη ζωή και μας δημιουργούν πνεύμα ηττοπάθειας, και
περιμένουμε ν’ ακούσουμε «κατά την πίστιν υμών γενηθήτω».
Εκτός
όμως από την πιστή έχουμε και την αρνητική τοποθέτηση των ανθρώπων απέναντι
στην θαυμαστή αγάπη του Θεού. Θυμίζουν τους Φαρισαίους του σημερινού ευαγγελίου,
οι οποίοι παραμορφώνουν την πραγματικότητα, για να διαστρεβλώσουν την αλήθεια.
Επιδιώκουν να συσκοτίσουν την αγάπη του Θεού για τους πονεμένους από τη φθορά
και την αμαρτία ανθρώπους, καταλογίζοντας τη θαυμαστή θεραπεία στις δαιμονικές
ενέργειες.
Αλλά
μία τέτοια στάση των αδίστακτων κατηγόρων της αγάπης και της δύναμης του Θεού,
τη συναντάμε και σήμερα και σε ανθρώπους κάθε εποχής. Πρόκειται για ανθρώπους
εγκλωβισμένους στη φυλακή του ορθολογισμού που φθάνουν στο σημείο ν’
απορρίπτουν ακόμη και τα πιο φανερά θαύματα. Τα αποδίδουν σε φαντασιώσεις, στη
τύχη, στη σύμπτωση, σε ανεξήγητα φαινόμενα κ.α. παρά στη δύναμη του Θεού.
Και
φυσικά δεν υπάρχουν λογικές αποδείξεις των θαυμάτων του Θεού. Αυτά τα
αναγνωρίζουν οι πιστοί και ταπεινοί τη καρδία άνθρωποι, οι απλοϊκοί και οι
καλοπροαίρετοι.
Τελικά
μόνο με τη νέκρωση της λογικής και την καταπολέμηση του εγωισμού μας μπορούμε
να ζήσουμε τη νέα ζωή η οποία θα μας προσφέρει καθημερινές εκπλήξεις βλέποντας
και βιώνοντας τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού.
π.
γ. στ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου