Ιερά Προσκυνήματα – Εικόνες της Παναγίας (α΄)
Παναγία η «Τρυπητή»
Ένα από τα θεομητορικά Προσκυνήματα της Πελοποννήσου είναι η Παναγία η «Τρυπητή» στο Αίγιο. Σύμφωνα με την παράδοση περί το 1550 ένας ναυτικός με το πλοιάριό του έπλεε ανοιχτά στη θάλασσα του κορινθιακού κόλπου. Ύστερα από θαλασσοταραχή ναυάγησε, το πλοίο βυθίστηκε και ήρθε η νύχτα. Ο ναυαγός πάλευε με τα κύματα προσευχόμενος μέσα στο σκοτάδι. Παραδόξως είδε ένα φως να ξεπροβάλλει. Συγκέντρωσε τις δυνάμεις του και προχωρούσε προς εκείνο το σημείο. Έχοντας μέσα του ελπίδα συνέχισε να παλεύει με τα κύματα, ώσπου διαπίστωσε ότι πάτησε στην ξηρά. Γύρω του ερημιά, ησυχία, όμως το φως εκείνο λίγο πιο πάνω συνέχιζε να φωτίζει. Περπατώντας με κόπο έφτασε στο βράχο που ήταν το φως και διαπίστωσε πως δεν ήταν φως αλλά εικόνα της Παναγίας που φωτίζει και φεγγοβολεί από το βραχώδες αυτό σπήλαιο. Προσκύνησε την εικόνα και ευχαρίστησε την Παναγία για τη σωτηρία του.
Όταν ξημέρωσε, προχώρησε προς το μικρό τότε Αίγιο και ανήγγειλε τα της Εικόνος. Ιερείς και ορισμένοι κάτοικοι οδηγήθηκαν στο βραχώδες σπήλαιο, όπου βρισκόταν η Εικόνα χωρίς τώρα να εκπέμπει το φως που εξέπεμπε τη νύχτα. Ο άνθρωπος αυτός δε θέλησε από ευγνωμοσύνη να απομακρυνθεί από το χώρο εκείνο που η Παναγία τον έσωσε. Έζησε εκεί με άσκηση και προσευχή. Στη συνέχεια το σπήλαιο διαμορφώθηκε σε λατρευτικό ναό. Υπάρχει διώροφο κτηριακό συγκρότημα και ο ναός είναι στον πάνω όροφο. Πλάι, δεξιά από το τέμπλο, σε ξύλινο προσκυνητάρι δεσπόζει η θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας.
Το 1937 καθιερώθηκε η Παναγία η «Τρυπητή» ως πολιούχος του Αιγίου με επίσημη εορτή την Παρασκευή της Διακαινισίμου και λιτάνευση σε όλη την πόλη. Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας γράφει σε λεύκωμα : «Η ευλάβεια των κατοίκων του Αιγίου της εποχής εκείνης στην ανακαλυφθείσα Εικόνα έδωσε το όνομα «Τρυπητή» ή ακριβέστερο «Τρουπητή»… δια να δηλώνει εις το διηνεκές την βραχώδη αυτή τρύπα όπου ανευρέθη» . Και συμπληρώνει: « Είναι δε πολύ συγκινητικό να βλέπη κανείς κατά την διάρκειαν των ημερών της Πανηγύρεως πονεμένους ανθρώπους να προσέρχονται στο Ναό «με τα γόνατα», διασχίζοντας το μακρύ δρόμο ή να ανεβαίνουν «με τα τέσσερα»… για να προσκυνήσουν την χαριτόβρυτη και θαυματουργό Εικόνα, για να εκπληρώσουν κάποιο τάμα τους! ».
Κλείνοντας θα αναφέρουμε ένα θαύμα της Παναγίας που συνέβη κατά την περίοδο 1941-44. Η πόλη του Αιγίου δέχθηκε πολλές επιθέσεις των Ιταλών από αέρος, αλλά δεν έπαθε τίποτα. Κατά τον Απρίλιο του 1941 το Αίγιο βομβαρδίστηκε από ιταλικά και γερμανικά αεροπλάνα, αλλά όλες οι εχθρικές οβίδες έπεφταν στη θάλασσα. Στην παραλία του Αιγίου βρίσκεται το εργοστάσιο χαρτοποιίας που είχε γίνει στόχος των επιθέσεων. Μία βόμβα σφηνώθηκε στην καμινάδα, όμως δεν εξερράγη. Αν γινόταν αυτό, τα θύματα θα ήσαν πολλά. Μετά την απελευθέρωση της Πατρίδας Ιταλοί αεροπόροι ωμολόγησαν ότι δεν μπορούσαν να στοχεύσουν επιτυχώς, επειδή ένα νέφος πυκνό κάλυπτε την πόλη!
Τέλος στο προαναφερθέν λεύκωμα διαβάζουμε και τα εξής: « Ακόμη κίνδυνο διέτρεξε το Αίγιο, όταν έγινε απόπειρα δολοφονίας του αιμοβόρου διοικητού των ΕΣ ΕΣ Τένερ. Κάποιος έριξε εναντίον του χειροβομβίδα. Ο Τένερ πρόλαβε και την πέταξε πριν εκραγή. Ο Τένερ είχε σωθεί, η πόλις όμως διέτρεχε πάλι κίνδυνο καταστροφής. Κάτοικοι του Αιγίου, οι οποίοι έρχονταν σε επαφή με τον θηριώδη Τένερ, διέσωσαν την ομολογία του: πολλές φορές είχε αποφασίσει να καταστρέψει το Αίγιο, αλλά μια μαυροφορεμένη γυναίκα εμφανιζόταν και τον εμπόδιζε. Μάλιστα και τον απείλησε ότι εάν τολμήση να θίξη την πόλι Της «θα τον μαρμαρώση»! Οι Αιγιώτες με ευγνωμοσύνη τιμούν την «μαυροφορεμένη γυναίκα», την Παναγία».
(Διασκευή από το βιβλίο Σαράντα Εικόνες της Παναγίας, του αρχιμ. Νεκταρίου Ζιόμπολα)
Δροσοσταλίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου