«Ο
Οικουμενισμός, πραγματικά όπως έχει επικρατήσει να σηματοδοτείται ο όρος αυτός,
βεβαίως είναι αίρεση, γιατί σημαίνει
απάρνηση βασικών γνωρισμάτων της ορθοδόξου πίστεως, όπως είναι, φερ’ ειπείν, η
αποδοχή της θεωρίας των κλάδων, ότι δηλ. η κάθε Εκκλησία έχει ένα τμήμα
αλήθειας και πρέπει να ενωθούμε όλες οι
Εκκλησίες , να βάλουμε στο τραπέζι τα τμήματα της αλήθειας για να απαρτισθεί το
όλον. Εμείς πιστεύουμε ότι η Ορθοδοξία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική
Εκκλησία. Τέρμα, σ’ αυτό δε γίνεται συζήτηση και επομένως οποιοσδήποτε
πρεσβεύει τα αντίθετα μπορεί να λέγεται οικουμενιστής και επομένως να είναι
αιρετικός». (Αρχιεπ. Αθηνών Χριστόδουλος. Συνέντευξη στον Ραδ. Στ. Εκκλησίας, 24-5- 98).
Η
εμμονή στην Ορθοδοξία, δηλ. στη γνησιότητα της ζωής και η εμμονή στην αλήθεια
που ελευθερώνει και σώζει, δεν είναι εγωισμός, φανατισμός ή μισαλλοδοξία.
Εκφράζει την οικουμενική διάσταση, την αγάπη και τη φιλανθρωπία της Ορθόδοξης
Εκκλησίας. Και αποτελεί την ύστατη δυνατότητα που αυτή προσκομίζει, για μία
ριζοσπαστική πνευματική αλλαγή στο χώρο της Δύσεως, αλλά και για μια έξοδο της
Ανατολής από την αιχμαλωσία των ψεύτικων θεών.
Πηγή: Απόσπασμα από φυλλάδιον «Οικουμενισμός», Ι. Μ.
Παρακλήτου Ωρωπού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου