του ενορίτου μας Νικολάου Βοϊνέσκου
Όπως είναι
«μαθημένα τα βουνά στα χιόνια» έτσι και η Εκκλησία είναι συνηθισμένη στους
διωγμούς και στους άδικους κατατρεγμούς. Τα λόγια του Χριστού: «Ει εμέ εδίωξαν
και υμάς διώξουσι» και «εμίσησάν με δωρεάν» (με εμίσησαν άδικα, χωρίς λόγο)
είναι 2000 χρόνια τώρα για την Εκκλησία μία ζωντανή πραγματικότητα.
Εξ’ ίσου όμως επαληθεύθηκαν και τα λόγια του Χριστού:
«Επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω Μου την εκκλησίαν και ΠΥΛΑΙ ΑΔΟΥ ΟΥ
ΚΑΤΙΣΧΥΣΟΥΣΙΝ ΑΥΤΗΣ».
Ένας από τους φανατικώτερους και σκληρότερους διώκτες της
Εκκλησίας του Χριστού ήταν και ο αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης. Έκανε
στόχο του να εξαλείψει το Χριστιανισμό και να αναβιώσει την ψεύτικη και
δαιμονική θρησκεία των ειδώλων.
Κάποτε, για να έχει μια προσωπική ενημέρωση για τα
αποτελέσματα της προσπάθειάς του, έκανε μια μεγάλη περιοδεία σε διάφορες
επαρχίες της αυτοκρατορίας του. Έφθασε
και στην Αντιόχεια. Εκεί συνάντησε έναν παλιό του γνωστό. Το Χριστιανό Αγάθωνα,
που τον γνώριζε από τα νεανικά του χρόνια. Ο Ιουλιανός θέλησε να τον ειρωνευθεί
για την πίστη του στον Χριστό και να του πουλήσει πνεύμα. Τον χαιρέτησε λοιπόν και
τον ρώτησε εμπαικτικά:
-Τι γίνεται μ’ εκείνον τον μαραγκό από την Γαλιλαία; Πώς
πάνε οι δουλειές του; Έχει ακόμα δουλειά;
Ο Αγάθων τότε απάντησε:
-Βεβαίως, βασιλιά μου. Έχει αρκετή απασχόληση. Τώρα
τελευταία φτιάχνει ένα φέρετρο. Για την μεγαλειότητά σου.
Μετά από 6 μήνες ο Ιουλιανός πέθαινε σε μια μάχη εναντίον
των Περσών με την κραυγή: «Νενίκηκάς με, Γαλιλαίε!».
Πράγματι! Με πόση ακρίβεια η Ιστορία δικαιώνει τον άγιο
Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που παρατηρούσε :
«Από πόσους πολεμήθηκε η Εκκλησία. Αλλά ποτέ δεν
νικήθηκε! Πόσοι τύραννοι! Πόσοι στρατηγοί! Πόσοι βασιλείς! Ο Αύγουστος, ο
Τιβέριος, ο Γάιος, ο Κλαύδιος, ο Νέρων, άνθρωποι με τεράστια δύναμη, την
πολέμησαν, ενώ βρισκόταν ακόμη στα σπάργανά της. Αλλά δεν κατάφεραν να την
ξεριζώσουν…Πού είναι, όσοι πολέμησαν την Εκκλησία;» Δεν γίνεται πια λόγος γι’
αυτούς. Έχουν λησμονηθεί…
Πού είναι η Εκκλησία;
Υψώνεται υπεράνω του ουρανού και λάμπει περισσότερο και
από τον ήλιο.
Είναι οδυνηρό να κλωτσάει κανείς σε μυτερά καρφιά. Δεν
χαλάει τα καρφιά. Τα πόδια του ματώνει. Τα κύματα δεν την διαλύουν την πέτρα.
Αυτά διαλύονται σε αφρό…
Τίποτε δεν είναι δυνατότερο από την Εκκλησία, άνθρωπε.
Αν έχεις πόλεμο με έναν άνθρωπο, ή θα νικηθείς ή θα νικήσεις.
Αν έχεις πόλεμο, όμως, με την Εκκλησία είναι αδύνατον να
νικήσεις…
Ακουέτωσαν ταύτα Έλληνες.
Ακουέτωσαν Ιουδαίοι.
Πηγή: Από το βιβλίο «Δίδαξον με τα δικαιώματα σου» του
αρχιμανδρίτη Σάββα Δημητρέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου