Τῶν
Ἀποστόλων εἰσδεξάμενοι τὴν ἔλλαμψιν,
τῶν
Σλάβων ὤφθητε φωστῆρες καὶ διδάσκαλοι,
τὸν τῆς χάριτος κηρύξαντες πάσι λόγον.
Ἀλλὰ
ὢ Κύριλλε παμμάκαρ καὶ Μεθόδιε
πάσης βλάβης ἐκλυτρώσασθε καὶ θλίψεως
τοὺς
κραυγάζοντας, χαίροις ζεῦγος μακάριον.
Δύο
από τίς σπουδαιότερες προσωπικότητες της Εκκλησίας και της Βυζαντινής
Αυτοκρατορίας γενικότερα κατά τον 9ο αιώνα. Κατάγονταν από τη Θεσσαλονίκη και
από ευγενική οικογένεια. ο πατέρας τους ήταν αξιωματούχος του Βυζαντίου στη
Θεσσαλονίκη. ο μικρότερος Κωνσταντίνος (Κύριλλος) γεννήθηκε περί το 827, ενώ ο
μεγαλύτερος αδελφός του Μεθόδιος το 815. Έχασαν τον πατέρα τους σε μικρή
ηλικία, άλλ' ο λογοθέτης Θεόκτιστος ανέλαβε υπό την κηδεμονία του τον Κωνσταντίνο
και φρόντισε να σπουδάσει στην Κωνσταντινούπολη. Αντίθετα ο Μεθόδιος προτίμησε
τον διοικητικό κλάδο και διορίστηκε "διοικητής σλαβικής τινός
ηγεμονίας". Στην Κωνσταντινούπολη ο Κωνσταντίνος προφανώς μαθήτευσε κοντά
στον Φώτιο και πιθανότατα τον διαδέχτηκε όταν ο Φώτιος διορίστηκε
πρωτοσπαθάριος. "Ορισμένες όμως δυσάρεστες καταστάσεις, ανάγκασαν τον
Κωνσταντίνο να καταφύγει στη Μονή του "Ολύμπου Βιθυνίας, όπου
προηγουμένως, οικειοθελώς είχε καταφύγει και ο αδελφός του Μεθόδιος. ο Φώτιος,
όταν έγινε Πατριάρχης, ανέθεσε στους δύο αδελφούς αποστολή στους Χαζάρους προς
ύποστήριξιν της χριστιανικής πίστης ενάντια στον Ιουδαϊσμό και Μωαμεθανισμό. Ή
αποστολή αυτή είχε μέτρια επιτυχία άλλ' ευρύτερες και αξιόλογες συνέπειες ως
προς τη γνώση της πραγματικής κατάστασης των χριστιανών της Κριμαίας. Όταν
επέστρεψαν άπ' αυτή την αποστολή τους ο μεν Μεθόδιος έγινε ηγούμενος της Μονής
Πολυχρονίου, ο δε Κωνσταντίνος διορίστηκε καθηγητής της φιλοσοφίας στην
πατριαρχική σχολή των Άγιων Αποστόλων. Περί το 862 κατέφθασε στην Κωνσταντινούπολη
πρεσβεία από το κράτος της Μοραθίας, σταλμένη από τον ηγεμόνα Ραστισλά-6ο, πού
ζητούσε Ιεραποστόλους, γνώστες της σλαβικής, πού θα κήρυτταν τον χριστιανισμό
στους Μοραβούς (οι λόγοι όμως ήταν περισσότερο πολιτικοί παρά θρησκευτικοί). Το
Ιεραποστολικό αυτό έργο ανατέθηκε στους δύο αδελφούς, πού ήταν και καλοί
γνώστες της σλαβικής γλώσσας. ο Κωνσταντίνος εμπνεύστηκε αλφάβητο γνωστό ως
γλαγολιτική, στην οποία με τη βοήθεια του αδελφού του Μεθοδίου και των μαθητών
του μετέφρασε τίς Άγιες Γραφές και τα λειτουργικά βιβλία. ΟΙ Βυζαντινοί
Ιεραπόστολοι έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό στη Μοράβια. Μάλιστα λίγο πιο πέρα,
αναγκάστηκε να βαπτιστεί χριστιανός και ο Βόρις των Βουλγάρων. Παρά τίς
δυσχέρειες πού παρενέβαλλαν οι Φράγκοι επίσκοποι REGENSBURG και PASSAU, το έργο
των Βυζαντινών Ιεραποστόλων εύωδούτο. Δυστυχώς όμως, ο Κωνσταντίνος πέθανε την
14η Φεβρουαρίου 869 στη Ρώμη, όπου είχαν πάει μετά από πρόσκληση του Πάπα
Νικολάου Α', αφού προηγουμένως είχε γίνει μοναχός με το όνομα Κύριλλος. Τάφηκε
στη Βασιλική του Άγιου Κλήμεντος. Όλο το έργο τότε έπεσε στις πλάτες του
Μεθοδίου. Δυστυχώς όμως για τον Μεθόδιο ή πολιτική κατάσταση είχε αλλάξει
ριζικά στη Μοράβια και εις βάρος του Ιεραποστολικού έργου. Αυτό είχε σαν
αποτέλεσμα να συλληφθεί ο Μεθόδιος και να φυλακιστεί σ' ένα μοναστήρι της
Βαυαρίας στον Μέλανα Δρυμό για τρία χρόνια. Απελευθερώθηκε χάρη στην επέμβαση
του Πάπα Ιωάννη Η'. Κατόπιν πάλι συνάντησε δυσκολίες από τον φράγκικο κλήρο και
ιδίως στη χρήση της σλαβικής γλώσσας στη Θεία Λειτουργία, για την οποία τελικά
έλαβε την επικύρωση του πάπα. Μετά από πρόσκληση του αυτοκράτορα Βασιλείου Α',
ο Μεθόδιος πήγε στην Κωνσταντινούπολη (882), όπου έγινε δεκτός με εγκαρδιότητα.
Έπειτα από δύο χρόνια, στίς 6 Απριλίου 884, ο Μεθόδιος πέθανε, αφήνοντας
διάδοχο του τον Μοραβό μαθητή του Γοράζδο. Παρ' όλο πού ο φράγκικος κλήρος
υπονόμευσε σε μεγάλο βαθμό το έργο των δύο αδελφών, ή χρυσή εποχή της
Βυζαντινής Ιεραποστολής (9ος και 10ος αιών) δημιουργήθηκε χάρη στη γονιμοποιό
αυτή αναγέννηση, που αποδίδεται στις τρεις λαμπρές προσωπικότητες της
Βυζαντινής Εκκλησίας, δηλαδή τον πατριάρχη Φώτιο και τους δύο αποστόλους των
Σλάβων Κύριλλο και Μεθόδιο.
Πηγή:saint.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου