Το ερώτημα «τι κάνει η Εκκλησία;» σημαίνει: Τι κάνουμε εμείς;

Τι κάνει η Εκκλησία; Το ερώτημα το έχουμε ακούσει πολλές φορές, ίσως μάλιστα κάποιες από αυτές να το έχουμε διατυπώσει και εμείς οι ίδιοι... Τι κάνει η Εκκλησία; Τόσα προβλήματα... τόσες πλάνες... τόσες εις βάρος της πίστεως ενέργειες σκοτεινών κέντρων... πού είναι ή Εκκλησία;

  Το ερώτημα, όπως τίθεται, υπονοεί ότι Εκκλησία είναι οι επίσκοποι και οι ιερείς, και επομένως κατ’ ουσίαν προς αυτούς απευθύνεται. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Πρέπει να ομολογήσουμε ότι σ’ αυτή την αντίληψη κρύβεται κάποιο λάθος καίριο και ουσιαστικό και άκρως επικίνδυνο για την ίδια τη ζωή της Εκκλησίας. Λάθος που αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο για την Εκκλησία από οποιαδήποτε επιβουλή εκδηλώνεται εναντίον της. Ας προσπαθήσουμε να το εξηγήσουμε αυτό. Το πρώτο, βασικό και καίριο σημείο είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι ή Εκκλησία είναι ό ίδιος ό Χριστός, όχι μόνο οι επίσκοποι και οι ιερείς. Ή ’Εκκλησία είναι ο Χριστός ενωμένος μαζί μας, μαζί με όλους τους πιστούς. Οι επίσκοποι και οι ιερείς δεν είναι τοποτηρητές ούτε αντικαταστάτες του Χριστού, όπως θεωρείται ο πάπας στον Παπισμό. Ο Θεός δεν έχει, ούτε χρειάζεται αντιπροσώπους και τοποτηρητές. Οι ιερείς στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι διάκονοι και υπηρέτες του λαού του Θεού, των πιστών. Το αξίωμά τους είναι μέγιστο αλλά δεν είναι εξουσιαστικό είναι υπηρετικό. Προσφέρουν στους πιστούς τη θεία Χάρη, αυτή όμως δεν είναι δική τους. Είναι η χάρη του Χριστού, και εκείνοι είναι απλώς οι οικονόμοι, οι διαχειριστές της χάριτος. Το λέει πολύ ξεκάθαρα ό Απόστολος Παύλος: «Ούτως ήμάς λογιζέσθω άνθρωπος, ως ύπηρέτας Χριστού και οικονόμους μυστηρίων Θεού» (Α’ Κορ. δ’ 1)· κάθε άνθρωπος ας κατανοεί ότι υπηρέτες τού Χριστού για χάρη τού λαού του είμαστε εμείς οι Απόστολοι υπηρέτες και οικονόμοι των μυστηρίων τού Θεού.

Αυτός μάλιστα είναι και ό λόγος για τον όποιο οι ιερείς δεν είναι ξεχωρισμένοι από το υπόλοιπο σώμα των πιστών, ούτε είναι περισσότερο μέλη τού σώματος της Εκκλησίας από τούς άλλους πιστούς. Είναι και αυτοί μέλη τού ίδιου σώματος της Εκκλησίας, αποτελούν μαζί με τούς λαϊκούς τον λαό τού Θεού και έχουν την ίδια ανάγκη σωτηρίας που έχει ο οποιοσδήποτε άλλος πιστός. Άρα και οι κληρικοί και οι λαϊκοί είμαστε εξίσου υπεύθυνοι για τα μεγάλα ζητήματα της πίστεως και τα προβλήματα της Εκκλησίας.

Θεωρώντας άτι Εκκλησία είναι οι επίσκοποι και οι ιερείς, διαστρέφουμε πλήρως την αλήθεια της Εκκλησίας. Γιατί; Διότι η αντίληψη αυτή μεταβάλλει την ίδια τη φύση της Εκκλησίας, αλλάζει τον χαρακτήρα της, τη δομή της, τα πολίτευμά της.  Την μετατρέπει σε σύστημα ανθρώπινο, εγκόσμιο, αντιευαγγελικό. Γι’ αυτό και η φράση «τι κάνει η Εκκλησία;» (με την έννοια του τι κάνουν οι επίσκοποι και οι ιερείς) είναι απολύτως απαράδεκτη στα χείλη ενός Ορθόδοξου Χριστιανού. Άρα;... Άρα το ερώτημα όπως το διατυπώσαμε στην αρχή, δεν έχει θέση μάλλον έχει θέση άλλα διαφορετική από αυτή στην όποια συνήθως το τοποθετούμε. Στη σωστή θέση του το ερώτημα «τι κάνει η Εκκλησία;» σημαίνει: Τι κάνουμε εμείς; Τι κάνω εγώ για το συγκεκριμένο ζήτημα; Με τον τρόπο αυτό, το ερώτημα γίνεται ελεγκτικό για μας τους ίδιους. Είναι ένα αυστηρό και άτεγκτο αυτοκατηγορητήριο, μια αυτοκαταδίκη για τον καθένα από μας. Διότι είμαστε συνυπεύθυνοι όλοι μέσα στην Εκκλησία. Οποιαδήποτε τυχόν άλλη αντίληψη περί μονομερούς ευθύνης των κληρικών δεν είναι απλώς λάθος, είναι αίρεση, διότι, όπως είπαμε, μεταβάλλει την ουσία της Εκκλησίας.Αναμφιβόλως, λόγω της θέσεώς τους οι κληρικοί έχουν αυξημένη ευθύνη. Όμως και οι λαϊκοί έχουν ευθύνη. Όλοι, μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες.

 Είναι καιρός, είναι ή τελευταία ώρα, είναι η πιο κρίσιμη στιγμή να το συνειδητοποιήσουμε αυτό, διότι τρομερά γεγονότα επέρχονται ραγδαία και ο κόσμος μας όλος βυθίζεται στο πιο πυκνό σκοτάδι της ιστορίας του. Μπροστά σε μια τέτοια εφιαλτική προοπτική οφείλουμε όλοι μαζί, κληρικοί και λαϊκοί, να προχωρούμε αγκαλιασμένοι σε μια άρρηκτη ενότητα, για να σταθούμε ακλόνητοι και ασυμβίβαστοι στους μεγάλους πειρασμούς, πού ήδη μάς έχουν ασφυκτικά περικυκλώσει. Τότε και μόνον έτσι θα αισθανθούμε τη δύναμη τού Χριστού να μας ενισχύει, και θα αξιωθούμε να δούμε πάνω στα πράγματα τη συντριβή των σατανικών επιβουλών και έναν νέο ολόλαμπρο θρίαμβο της Εκκλησίας μας.

agiameteora.net