Στην απολογία του Νότη Μπότσαρη και του Στουρνάρη (κατά τον Κασομούλη) ο Καραϊσκάκης απευθύνθηκε προς τους δυο στρατηγούς σαν φερέφωνα του Μαυροκορδάτου και μιλώντας τους με άσχημη φωνή τους ανέφερε πώς θα προσπαθήσει να σταματήσει με οποιανδήποτε τρόπο την εκστρατεία αυτή σκοτώνοντας ακόμη και τους ίδιους (κατά πόσο ισχύουν τα λόγια του Καραϊσκάκη κανείς δεν είναι σίγουρος ,μέσα από τα απομνημονεύματα του Κασομούλη που ήταν και γραμματικός του Στουρνάρη μας διαβεβαιώνει πως έτσι έχουν τα πράγματα και πως μπροστά στη συζήτηση ήταν και ο ίδιος).
Ο Μαυροκορδάτος μετέβηκε στο Αιτωλικό για να διενεργήσει τις ανακρίσεις και στις 30 Μαρτίου δημοσίευσε προκηρύξη με την οποία καλούσε όσους γνώριζαν κάτι επάνω στο θέμα να καταθέσουν χωρίς τον παραμικρό φόβο γιατί όπως έλεγε ο ίδιος «..το έθνος όλο βοά εναντίον της επίβουλης και τούτο θέλει υπερασπιστεί όλους τους καλούς πατριώτας όπου φανερώσουν την αλήθεια .»
Την ίδια ημέρα ορίσθηκαν και οι κριτές του Καραϊσκάκη ο Επίσκοπος Πορφυρός της Άρτας , ο Στουρνάρης ο Πάνος Γαλάνης ,ο Τάτσης Μαγγίνας και ο Σωτήρης Γιώτης .Ο Μαυροκορδάτος φοβούμενος το κακό αποτέλεσμα για αυτόν από την δική, την όρισε
στις 6 Απριλίου ,άρχισε ακόμα όμως πιο νωρίς στις 1 του μηνός έχοντας σαν δικαστικό χώρο την εκκλησία της Πανάγιας .Θα πρέπει να σημειώσουμε την μοναδική παρουσία οπλαρχηγού υπεράσπισης του Καραϊσκάκη ήταν ο σουλιώτης Κίτσος Τζαβέλας ο οποίος είχε αφήσει στο περιθώριο την μεταξύ τους αντιπαλότητα στα Άγραφα που είχε αφήσει πίσω 5 νεκρούς από την μεριά του Τζαβέλα .
Την 1 Απριλίου λοιπόν ξεκινάει η δική καλώντας πρώτα τον Καραϊσκάκη να απολογηθεί για τις πράξεις του .Ο ίδιος με την μαχητικότητα και την εξυπνάδα του που δεν τον άφησαν ούτε στιγμή σε αυτή τη σημαντική στιγμή της ζωής του απέναντι στους κριτές ,ένα σύνολο από ανθρώπους που χαρακτηρίζονται όχι και τόσο με όμορφο τρόπο για την πρόσφορα τους στον αγώνα .
Αρχικά αναφέρθηκε στη ενέργεια του ενάντια στο Μεσολόγγι και τους γνωστοποίησε πως δεν ήταν δυνατό να περιμένει την τιμωρία των ένοχων και βλέποντας τον χτυπημένο ανιψιό του και έπραξε τόσο βιαστικά ,όμως σε καμία περίπτωση δεν είχε σκοπό να πάρει το νόμο στα χέρια του .Στη συνεχεία για τον Βουλπιώτη είπε πως πήγαινε για δικές του υποθέσεις για τα Ιωάννινα και πως δεν γνώριζε τις επαφές του με τον Ομέρ ,τέλος όσο για τις απειλές ενάντια της εκστρατείας του Μαυροκορδάτου είπε πως δεν διατύπωσε ποτέ κάτι τέτοιο και μόνο πάνω στο θυμό του ίσως να είχε πει κάτι όχι όμως να απειλήσει .
Χαρακτηριστική είναι η έκφραση του Καραϊσκάκη για το συγκεκριμένο θέμα «…Αν βάλλεται θεμέλιο εις τα λόγια μου, εκατό ζωές να έχω δεν γλιτώνω .Πλην ποτέ έργον δεν έκαμα».
Έτσι λοιπόν τελείωσε η πρώτη μέρα της απολογίας του οπλαρχηγού μιας απολογίας που έκανε πολλούς να δουν με άλλο μάτι τον Καραϊσκάκη .Μέσα από το ακαταπόνητο και σπινθηροβόλο βλέμμα του όλο και περισσότεροι συμπάθησαν και ήθελαν να τον υπερασπιστούν ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή κανείς δεν έπαιρνε το μέρος του .Την δεύτερη ημέρα της δίκης οι κριτές του συναντήθηκαν στο σπίτι του Γιώτη γιατί όπως έλεγαν ο Καραϊσκάκης θα μείωνε την αξιοπρέπεια και το κύρος του δικαστηρίου ,έτσι λοιπόν διάβασαν τις υπόλοιπες καταθέσεις και θα έβγαζαν την απόφαση .Σημαντικό είναι το γεγονός πως από το σπίτι του Γιώτη έλειπε ο Καραϊσκάκης κάτι που προκάλεσε το θυμό πολλών .
Το βαρύτερο στοιχείο ενάντια στον Καραϊσκάκη ήταν η κατάθεση του Βουλπιώτη μια κατάθεση που αναφέρει πως ο μαρτυράς είχε την διαταγή να φέρει σε επαφή τον οπλαρχηγό μαζί με τον Ομέρ Βρυώνη καθώς επίσης πως είχε σκοπό να συλλάβει τον Μπάιρον και τον Μαυροκορδάτο με την επικείμενη επικράτηση του στα Άγραφα .Ο Κίτσος Τζαβέλας έπειτα από αυτό σηκώθηκε και είπε με δυνατό ύφος «Στρατηγοί βλέπω ότι αδίκως θέλετε να βάψουμε τα χέρια μας με το αθώο αίμα του Καραϊσκάκη με τις ψευδές εξομολογήσεις του ψευτοβουλπιώτη .Εγώ δεν είμαι σύμφωνος αν εσείς αποφασίσετε τον θάνατο του ,το αθώων αίμα του να πέσει στα κεφάλια των πρωταίτιων και στα τεκνά τους .Στη συνεχεία μαζί με τους Σουλιώτες τον Κωνσταντίνο Βέρο και τον αξιωματικό Τσόγκα αποχώρισαν από το δωμάτιο .Μετά από την αποχώρηση η δίκη συνεχίστηκε ενώ σε πολλούς άλλαξε η αρχική τους γνώμη .Όμως το μίσος προς το πρόσωπο αρκετών ήταν τόσο μεγάλο που τελικά η απόφαση βγήκε καταδικαστική για τον στρατηγό της Ρούμελης .
Σας αναφέρουμε παρακάτω κάποια σημεία από την καταδικαστική απόφαση που υπογράφτηκε από «έλληνες» στρατηγούς και καπεταναίους .Θα πρέπει να σημειώσουμε πως κανείς τους δεν σκεφτικέ ούτε για μια στιγμή να καταδικάσουν τον Καραϊσκάκη σε θάνατο ,γιατί σε όλους τριγύρναγε η σκέψη πως άδικα γινόταν όλη αυτή η δική και πως καμία σχέση δεν μπορούσε να έχει αυτή η μεγάλη προσωπικότητα με τις κατηγόριες που τον βάραιναν .
Στην αρχή της απόφασης γίνεται λόγος για τα αξιώματα που δόθηκαν στον Καραϊσκάκη και τη προδοσία που έπραξε ο ίδιος στη συνεχεία . Αναφέρθηκε ακόμα πως η πατρίδα έχει ανάγκη από πραγματικούς αγωνιστές και πατριώτες .Τέλος του γίνεται η σύσταση να αναγνωρίσει το λάθος του και να ζητήσει συχώρεση από όλους τους Έλληνες και κυρίως από την εξουσία του κράτους .
Μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την απόφαση όχι καταδικαστική αλλά καθαρά κίνηση τις διοίκησης και της εξουσίας .
Όπως λοιπόν έγραφε η απόφαση ο Καραϊσκάκης εντός 2 ημερών έπρεπε να φύγει από το νησί 
,όμως δεν ήταν δυνατό να φύγει χωρίς να αντιμετωπίσει στα λόγια τον Μαυροκορδάτο .«…ε ρε Μαυροκορδάτε ,εσύ την προδοσία μου την έγραψες στο χαρτί ,και ελπίζω και εγώ γρήγορα να στη γράψω στο μέτωπο να φανεί ποίος είσαι ...»
Ο πόνος όμως για την απομάκρυνση από το αρματολίκι ήταν μεγάλος και φυσικά μεγαλύτερος ήταν ο πόθος για επιστροφή του στα Άγραφα .Ο Καραϊσκάκης μπόρεσε να μεταφερθεί στο πολιορκημένο από το στρατό Τούρκων και του Ραγκού ,στο μοναστήρι της Βράχας .
Από την επίθεση Ελλήνων και Τούρκων στα Άγραφα καταλαβαίνουμε αμέσως πως οι κατηγορίες προς το πρόσωπο του Καραϊσκάκη ήταν εντελώς ψεύτικες .Αντίθετα στο πρόσωπο του προδότη Ράγκου που είχε συνεχεία επαφές με τους Τούρκους αλλά και που πολέμησε τους ίδιους τους Έλληνες ούτε ο Μαυροκορδάτος ούτε κανείς άλλος τον κατηγόρησαν .Στο ανθελληνικό βιβλίο «Ελληνικά Χρονικά» του Ιάκωβου Μάγερ αναφαίρετο ο Ράγκος σαν μια ηρωική μορφή της επανάστασης ενώ ο Καραϊσκάκης σαν μια σπουδαία αλλά στη συνεχεία προδοτική για το έθνος μορφή .
Στις 27 Μαρτίου 1824 ο Καραϊσκάκης έκανε χρήση της παραγράφου ζητώντας από τον Μαυροκορδάτο άφεση αμαρτιών μόνο και μόνο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τους Τούρκους αλλά και όλους τους προδότες που κυνηγούσαν την εξουσία για δικό τους και όχι της πατρίδος το συμφέρον .Μια ενέργεια που προκάλεσε τον θαυμασμό πολλών ελλήνων κάτι που ήρθε σε αντίθεση με αυτό που πίστευε ότι θα συνέβαινε ο Μαυροκορδάτος .Για μια ακόμη φορά ο στρατηγός της Ρούμελης έδειχνε το πραγματικό του πρόσωπο απέναντι στον άνανδρο πόλεμο από τους προδότες πολιτικούς της επανάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου