Μέσα στην πολυσύχναστη και πολυθόρυβη λεωφόρο,ένας τυφλός καθισμένος στην άκρη του πεζοδρομίου, παίζει με το βιολί του απαλές αρμονίες. Ο κόσμος γύρω του φωνάζει, βιάζεται, τρέχει. Ο τυφλός βιολιστής είναι « νεκρός» για τις μέριμνες του βίου. Αυτός ζει εκείνες τις στιγμές σε έναν κόσμο διαφορετικό : ήρεμο , γαλήνιο , αρμονικό .
Το ίδιο συμβαίνει και στις στιγμές της περισυλλογής, της σιωπής και της προσευχής. Η ψυχή ανυψώνεται και απομονώνεται από την τρέχουσα ζωή. Νεκρώνεται για τα πολλά, τις μέριμνες και τις γήινες επιθυμίες και με τις μυστικές της κεραίες αρχίζει την επικοινωνία της με τον Θεό .
Είναι στιγμές που η ψυχή ζει σε ένα κόσμο γαλήνης και ομορφιάς. Είναι οι ώρες που το βιολί της ψυχής παίζει τις πιο γλυκές μελωδίες της αγάπης για τον Χριστό .
Αυτές οι στιγμές είναι το λίκνο της πνευματικής ζωής. Ενώ αναβαπτίζεται η ψυχή και ανανεώνει τις δυνάμεις της. Ενώ αποκτά καινούργια φτερά για το πέταγμά της στο χώρο του πνεύματος .
Θα ήταν μεγάλη ευλογία και χαρά αν μπορούσαμε να απολαμβάνουμε συχνά αυτές τις μυστικές αρμονίες της πνευματικής ζωής .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου