Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς
Αν στρέψουμε την προσοχή μας στον νου μας, θα παρατηρήσουμε ένα χείμαρρο αλλεπάλληλων λογισμών και ιδεών. Ο χείμαρρος αυτός είναι αδιάκοπος, τρέχει γοργά προς κάθε κατεύθυνση και κάθε στιγμή – στο σπίτι, στην εκκλησία, στην εργασία, όταν διαβάζουμε, όταν συζητούμε… Συνήθως το ονομάζουμε «σκέψη», γράφει ο Επίσκοπος Θεοφάνης ο Έγκλειστος, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια διαταραχή του νοός, ένα σκόρπισμα, μια έλλειψη συγκέντρωσης και προσοχής. Το ίδιο συμβαίνει και στην καρδιά. Έχετε ποτέ παρατηρήσει την ζωή της καρδιάς; Δοκιμάστε να το κάνετε, έστω για ένα μικρό διάστημα, και παρατηρήστε τι θα ανακαλύψετε: Προκύπτει κάτι δυσάρεστο, και ταράζεστε. Σας βρίσκει κάποια δυστυχία, και νοιώθετε λύπηση για τον εαυτό σας. Βλέπετε κάποιον που δεν συμπαθείτε, και αμέσως αναβλύζει μέσα σας η εχθρότητα. Συναντιέστε με κάποιον ισότιμό σας, ο οποίος εν τω μεταξύ σας έχει προσπεράσει κοινωνικά, και αρχίζετε να τον φθονείτε. Αναπολείτε τα ταλέντα σας και τις ικανότητές σας, και αρχίζετε να νοιώθετε υπερηφάνεια. Όλη αυτή η σαπίλα: ματαιοδοξία, σαρκική επιθυμία, λαιμαργία, ακηδία, κακία, η μία στοιβαγμένη πάνω στην άλλη, τελικά καταστρέφουν την καρδιά. Και όλα αυτά μπορούν να διαπεράσουν την καρδιά μέσα σε λίγα μόνο λεπτά. Για τον λόγο αυτό, κάποιος ασκητής που ασκούσε αυστηρό έλεγχο στον εαυτό του, είπε -πολύ σωστά- ότι «η καρδιά του ανθρώπου είναι γεμάτη από δηλητηριώδη φίδια. Μόνο οι καρδιές των αγίων είναι απαλλαγμένες από αυτά τα φίδια: τα πάθη».
Τέτοια όμως απαλλαγή αποκτάται μονάχα μέσω μιας μακροχρόνιας και δύσκολης διαδικασίας αυτογνωσίας, προσωπικής ενασχόλησης και επιφυλακής προς την έσω ζωή μας, δηλαδή, την ψυχή.
Να είστε προσεκτικοί. Να είστε σε επιφυλακή για την ψυχή σας! Να στρέφετε τους λογισμούς σας μακριά από εκείνα που γρήγορα παρέρχονται, και να τους προσηλώνετε σε εκείνα που είναι αιώνια. Έτσι θα βρείτε την χαρά που ποθεί η ψυχή σας, και για την οποία διψά η καρδιά σας.
15 σχόλια:
Εξαιρετικό κείμενο.Τελικά οι Ρώσοι Ορθόδοξοι νομίζω ότι βιώνουν πιο πνευματικά την ορθοδοξία, απ΄ότι εμείς.
Εμείς δεν την έχουμε εκτιμήσει αρκετά.
Ευχαριστούμε α.Β, αν και είχες πολύ πολύ καιρό να μας γράψεις.
Γνωρίζω εκ των προτέρων ότι με την ερώτησή μου αυτή θα πικράνω μια μερίδα φίλων.
Από πότε ο ενάρετος και σοφός αυτός άνδρας συγκαταριθμείτε στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας;
Ποιά ημέρα τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος τον αναφέρουν ως εορτάζοντα;
Έχω διαβάσει κείμενα και βιβλία του. Ο λόγος του πραγματικά ωφέλιμος. Όμως από ότι μπορώ να γνωρίζω ο Ιωάννης Μαξίμοβιτς δεν είχε ΚΟΙΝΩΝΙΑ με την Εκκλησία μας. Ως εκ τούτου το θεωρώ υπερβολή να τον ονομάζουν κάποιοι Άγιο, όσο ενάρετος και αν είναι.
Ο άνθρωπος αυτός θεωρούσε την Εκκλησία της Ελλάδος ότι ΔΕΝ είναι η Εκκλησία.
Η σύγχυση του οικουμενισμού ξεκινά και από τέτοιες μικρές αναγνωρίσεις ως αγίων ενάρετων ανθρώπων που δεν είναι μέλη της Εκκλησίας.
Τέλος ξεκαθαρίζω, ότι δεν με ενοχλεί το να διαβάζω έργα του, όμως όχι υπό τον τίτλο Άγιος.
Αν σφάλω, και η Εκκλησία μας τον έχει αναγνωρίσει άγιο, ζητώ, και Του ζητώ συγνώμη.
Στους φίλους που γνωρίζω πως με τα όσα έγραψα τους πίκρανα, απλά τους λέω ότι έγραψα αυτό που η συνείδηση μου επιβάλει. Έτσι και αυτοί δεν αναγνωρίζουν πολλούς Αγίους του 20ου αιώνα αφού τους θεωρούν εκτός του «πατρίου» εορτολογίου τους.
Την αγάπη μου σε όλους.
Φίλε Αναστάσιε,
έχεις πολύ άδικο. Δεν αναγνωρίζεις ως άγιο τον Ιωάννη Μαξίμοβιτς, αλλά προφανώς τιμάς ως αγίους αμφιλεγόμενες προσωπικότητες που ανακηρύχθηκαν άγιοι από την Ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία.
Μήπως θες να μας πεις την γνώμη σου για τον άγιο Χρυσόστομο Σμύρνης ; Γνωστό Εβαραιομασόνο ; Οι πάντες βοούν για την ιδιότητά του στις μασονικές στοες;, αλά η Εκκλησία τον ανακήρυξη άγιο.
Τελικά τι έχει σημασία η τυπική ανακήρυξη ενός αγίου από την Εκκλησία, έστω και αν ο ανακηρυγμένος δεν πληροί τις προϋποθέσεις αγιοποίησης ή η ενάρετη ζωή και πνευματική και ΄κυριολεκτικά Άγια, έστω καινα δεν έχει επισήμως ανακηρυχθεί άγιος ;
Αναστάσιε, ορθώς ετόνισες ότι δεν έχει αναγνωριστεί ως Άγιος. Ας πάψει επιτέλους αυτή μανία ενίων χριστιανών να αναγνωρίζουν ως αγίους ανθρώπους εναρέτους μεν, αλλ' ουχί αγίους.
Έχουμε μόνοι μας αγιοποιήσει Ευφραίμ Νέας Μάκρης, Παίσιο, Πορφύριο, Ιάκωβο κ.α΄
Όλα εν καιρώ αγαπητοί αδελφοί. Μη βιαζώμεθα. Το πλήρωμα του χρόνου και της Εκκλησία θα το ορίσουν πότε.
Ευχαριστώ θερμώς δια την φιλοξενίαν,
Θεόδωρος Αλεξίου,
Συνταγματάρχης
Πρώτε ανώνυμε, αν δεν κάνω λάθος δεν είναι ρώσος ο άνθρωπος , αλλά Σέρβος.
Όλοι οι Ιεράρχες που τον γνώριζαν μιλούσαν για την ασκητική του ζωή. Μια ζωή όλο αγώνα πνευματικό που δεν είχε ξαπλώσει για 40 χρόνια σε κρεβάτια από τότε που έγινε μοναχός, που κοιμόταν μόνο μία ή δύο ώρες το βράδυ είτε όρθιος, είτε γονατιστός και σκυφτός στο πάτωμα, πολλές φορές κοιμόταν για λίγο απαντούσε κανονικά στο τηλέφωνο, όπως μαρτυρεί κάποιος που έτυχε να' ναι μπροστά του στο δωμάτιο του, ενώ μιλούσε του έπεσε το ακουστικό λίγο πάνω στα γόνατα και κοιμισμένος, όπως ήταν, απαντούσε σαν ν' άκουγε τον συνομιλητή του. Όλοι ένοιωσαν ότι είχαν μείνει ορφανοί γιατί ο Άγιος έδειχνε κατανόηση στον καθένα τους και πολλή αγάπη. Τον κήδεψαν στις 7 Ιουλίου το απόγευμα. Το σώμα του τόσες μέρες δεν είχε κανένα σημάδι αποσύνθεσης και όλοι ακουμπούσαν επάνω του σταυρούς λουλούδια και νήπια για να πάρουν την ευλογία και μερικοί Ιεράρχες τα εγκόλπιά τους.
Ο Ναός ήταν αφιερωμένος στην Παναγία, «στην Χαρά όλων των θλιβομένων». Εδώ υπηρέτησε τον Θεό και τους ανθρώπους και εδώ αναπαύεται ο Άγιος. Μετά το τελευταίο ασπασμό έγινε 3 φορές η λιτάνευση του Ιερού λειψάνου του γύρω από τον Ναό. Το φέρετρο το βάσταζαν ορφανά που ο Άγιος είχε σώσει και μεγαλώσει στην Σαγγάη. Ένας Ιεράρχης παρομοίασε την λιτάνευση του Αγίου με την λιτάνευση του Επιταφίου του Χριστού την Μεγ. Παρασκευή. Ετάφη σ' ένα μικρό υπόγειο παρεκκλήσιο κάτω από το Ιερό. Όλοι έφερναν στην μνήμη τους τον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ που τους είχε υποσχεθεί ότι και μετά την κοίμηση του θ' άκουγε τις προσευχές τους και τις θλίψεις τους όπως συμβαίνει σ' έναν ζωντανό άνθρωπο. Έτσι πήγαιναν τακτικά στον τάφο τους. Το φθινόπωρο του 1993 η Σύνοδος των Επισκόπων της Αμερικής με υπεύθυνο τον Αρχιεπίσκοπο Αντώνιο του Σαν Φρανσίσκο, αφού έγινε μία παννυχίδα στον τάφο του Αγίου, αποφάσισαν να τον ανοίξουν. Μόλις άνοιξαν την λάρνακα, είχε σκουριάσει λίγο το φέρετρο γιατί ήταν μεταλλικό, άνοιξαν με φόβο Θεού και προσευχή το φέρετρο. Το πρόσωπο του Αγίου ήταν σκεπασμένο με τον αέρα (κάποιο πανί) και η ματιά τους έπεσε στ' άφθαρτα χέρια του Αγίου. Ξεσκέπασαν και το πρόσωπο του και αποκαλύφθηκε και το άφθαρτο πρόσωπο του. Μια υπερκόσμια πνευματική γαλήνη, μια ευλαβική σιωπή απλώθηκε παντού. Βίωναν όλοι στιγμές θείας Χάριτος μπροστά στον Άγιο του Θεού. Αποφασίστηκε και την επόμενη χρονιά το 1994 στις 2 Ιουλίου να γίνει η ανακήρυξη του Αγίου επίσημα πλέον.
http://www.impantokratoros.gr/Ioannis-Maximovits.el.aspx
Απολυτίκιον.
Ήχος πλ. Α'
Τον συνάναρχον Λόγον.
Ιωάννη Μαξίμοβιτς, αγγελόμορφε, ιεραρχών θεοφόρων και διδασκάλων σοφών εκλαμψάντων άρτι σάπφειρε πολύτιμε, ως Ορθόδοξων ασκητών καλλονήν και ποταμόν αστείρευτον θαυμασίων, σε ανυμνούντες ευχάς σου θερμάς προς Κύριον αιτούμεθα.
Κοντάκιον
Ήχος πλ. δ'. Τη Υπερμάχω
Τον ταπεινόν, απλούν, φιλόθεον, φιλάρετον, σεμνόν, μακρόθυμον, πραυν και ευμπάθητον, ευφημήσωμεν Ορθόδοξον ιεράρχην, Ιωάννην τον Μαξίμοβιτς, μελίσμασιν ως θαυμάτων φρέαρ όντως ακεσώδυνον, πόθω κράζοντες, Χαίροις, χάριτος σκήνωμα.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις, ιεράρχα νεοφανές, μάκαρ Ιωάννη, ταπεινώσεως κορυφή, χαίροις, ο ανύσας ουρανοδρόμον άρτι πορείαν και θαυμάτων κρήνη γενόμενος.
Κοιμήθηκε ἐν Κυρίῳ τὸ στὸ Σιάτλ (2-7-1966). Γνώριζε ἐκ τῶν προτέρων τὴν ἡμέρα τοῦ θανάτου του. Τάφηκε στὸ καθεδρικὸ ναό του σὰν Φρανσίσκο ποὺ ὁ ἴδιος ὁλοκλήρωσε. Ἡ ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων τοῦ ἔγινε τὸ 1993 καὶ τὸ σῶμα τοῦ εὑρέθηκε ἄφθαρτο καὶ παραμένει ἔτσι. Ἡ ἐπίσημη ἀναγνώρισή του ὡς ἁγίου ἀπὸ τὴ σύνοδο τῶν Ρώσων ἐπισκόπων της διασπορᾶς ἔγινε στὶς 2-7-1994 τὴν ἡμέρα τῆς κοιμήσεώς του. Ἔκτοτε πλῆθος κόσμου ἀπ’ ὅλες τὶς χῶρες τῆς γῆς ἐπισκέπτεται τὸ λείψανό του, τὸ προσκυνᾷ καὶ ζητᾷ τὴ μεσιτεία του καὶ τὴν εὐλογία του.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς θὰ κηρύττει συνεχῶς στὶς μέρες μας, μὲ τὴν περίπτωσή του, ὅτι ἡ ἁγιότητα καὶ γιὰ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους τοῦ 21ου αἰῶνα δὲν εἶναι ἕνα ἄπιαστο ὄνειρο. Ἀκόμη καὶ σήμερα καὶ μάλιστα σὲ χῶρες κοσμικές, δελεαστικές, ποὺ εἶναι παραδομένες στὴ ὕλη, στὸ χρῆμα, στὴ ξέφρενη ἡδονή, στὴν ἀλόγιστη κατανάλωση, ποὺ μὲ τὰ τεχνολογικά τους ἐπιτεύγματα ἔχουν δημιουργήσει ἐπίγειους ὑλικοὺς παραδείσους καὶ ἔχουν λησμονήσει ἐντελῶς τὸν ἀληθινό, παρουσιάζονται ἄνθρωποι ποὺ ζοῦν ὅπως οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ καὶ ἀσκητὲς καὶ εἶναι κατάφορτοι ἀπὸ τὴ χάρη καὶ τὴν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Ἃς παραδειγματισθοῦμε ἀπ’ αὐτοὺς καὶ ἂς τοὺς μιμηθοῦμε.
ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ
http://www.pmeletios.com/ar_meletios/agioi/ag_ioannis_maximovits.html
Στο ευαγγελιο αναφερετε οτι ειχαν παει στον Ιησου Χριστο να τον επισκεφτουν Ελληνες και οταν του ειπαν οι μαθητες του τον Ιησου οτι τον ζητουσαν Ελληνες αμεσως γυρισε και ειπε:Ελληνες στον τοπο σας θα δοξαστει το oνομα μου και στη γλωσσα σας θα γραφτει ο λογος μου.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΕ ΑΠΟ ΠΟΤΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΜΑΚΡΗΣ ΣΥΓΚΑΤΑΛΕΓΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;;;
Ποιά ημέρα τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος τον αναφέρουν ως εορτάζοντα;
ΑΝ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΚΑΙ ΓΩ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΡΩΤΑΣ
Θα μας κουζουλάνεις Αναστάσιε τελείως;;;
Είναι Άγιος ο Σμύρνης Χρυσόστομος και δεν είναι ο Ιωάννης Μαξίμοβιτς;
Είναι Άγιος ο Εφραιμ της Νέας Μάκρης;
Πότε και με ποια απόφαση της Ι.Συνόδου έχει ανακηρυχθεί Άγιος;
Είσαστε εσείς που στο βιβλιοπωλείο σας έχετε φυλλάδα με την ακολουθία του «αγίου» Γερβασίου Παρασκευοπούλου;
Πότε ανακηρύχθηκε άγιος από την Ι.Σύνοδο και πότε;
Όχι δύο μέτρα και δυο σταθμά αγαπητέ κ.Κωστόπουλε.
Με αγάπη Ν.Σ.
Θεωρώ πως πολλές φορές οι Ιερές Σύνοδοι κάνουν και λάθη. Άλλοτε μεν κάνουν αγίους ελαφρά τη καρδία ανθρώπους που θα έπρεπε να αφήσουν καιρό το πλήρωμα της Εκκλησίας να αποφανθεί και άλλες φορές αργοπορούν υπεροβολικά.
Όπως και να έχει το πράγμα, ίσως θα έπρεπε να είμαστε πιοπροσεκτικοί για αγίους που έχουν ανακηρύξει άλλες εκκλησίες και όχι η δική μας.
πρόσφατο παράδειγμα ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Τον ανακήρυξε άγιο η Σερβική Εκκλησία και όχι η Ελληνική. Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησία της Ελλάδος δεν τον έχει κατατάξει στα Δίπτυχά της.
Εν τούτοις όμως αγαπητέ μου Αναστάσιε και εσύ και ο αγαπητός κ.Χαράλαμπος μας έχει βομβαρδίσει τον τελευταίο καιρό με αναρτήσεις για τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς. Τον χαρακτηρίζετε και οι δυο ΆΓΙΟ.
Βρες μου αγαπητέ μου Αναστάσιε πότε η Εκκλησία της Ελλάδος τον έκανε άγιο. Ποτέ. Πολύ απλά όμως, ο ανακηρυχθείς άγιος σε άλλη αδελφή ορθόδοξη εκκλησία, είναι και για μας άγιος. Αυτό άλλωστε φανερωνει και την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας. Αλλιώς, μάλλον μιλάμε για τοπική επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. ¨οταν το Άγιο Πνεύμα ειναι στην Σερβία, απουσιάζει από την Ελλάδα ή την ρωσία.
Διαλέξτε και πάρτε, αγαπητοί μπλόγκερς Χαράλαμε και Αναστάσιε.
Μεγάλος Αγιος.
Τα λεγόμενά του δεν τα ξέρω.
Ξέρω όμως τα αιρετικά λεγόμενα του αγ.Γρηγορίου Νύσσης,του Ι.Αυγουστίνου κ.α...
Δεν είναι άγιοι;
Τυχαίο;
Δεν νομίζω!!!
Δεν περίμενα τέτοιο σχολιασμό από ένα πρώην ομαδάρχη μου.
Άλλα μου μάθαινε στον Αλισσό, όταν ήμουν παιδάκι.
Ο αρχηγός αρνείται την αγιοποίηση ενός ήδη αγίου;
Έχουμε το δικαίωμα κ. Αρχηγέ να αμφισβητούμε τους ανακηρυγμένους αγίους της εκκλησίας μας ; Μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο; Τότε αυτομάτως θα καταρρεύσει όλο το οικοδόμημα της διοικούσας εκκλησίας, αν καθένας και καθεμία αμφιβάλλει για τις αγιοποιήσεις. Τότε γιατί να είναι άγιος ο Μέγας Κωνσταντίνος ; Επειδή κατέσφαξε κόσμο και κοσμάκη ; Γιατί είναι άγιος ο Γρηγόριος, επειδή ο αδελφός του Βασίλειος τον γλίτωσε τελευταία στιγμή από αφορισμό εξ αιτίας των αιρετικών του απόψεων ;
Ας μην αναφέρουμε άλλα.
Ελπίζω ο κ.Αρχηγός να μας αιτιολογήσει καλύτερα τα προαναφερθέντα.
Γ.
Δημοσίευση σχολίου