ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - Ματθ. 6, 22-33

Η ΜΕΡΙΜΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΧΘΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΗΜΕΡΑΝ ΒΙΟΥ

Πριν από τη Μεγάλη Είσοδο ο ψάλτης μας προτρέπει μ’ ένα ακροτελεύτιο στίχο του Χερουβικού Ύμνου να απωθήσουμε «πᾶσαν τήν βιοτικήν μέριμναν», για να υποδεχτούμε «τόν Βασιλέα τῶν ὅλων».

Με τον υπέροχο αυτό ύμνο η Εκκλησία εξαγγέλλει με μυσταγωγικό τρόπο το κύριο αίτημα του σημερινού Ευαγγελίου και μας προσκαλεί να συγκρίνουμε τις ανάγκες του βίου με τις ανώτερες αξίες της ψυχής.

Το αίτημα διατυπώνεται συνοπτικά στην εντολή «μή μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε μηδέ τό σῶμα ὑμῶν τί ἐνδύσασθε…». Το αίτημα αυτό « φωτογραφίζει» την εποχή μας. Ποτέ άλλοτε οι μέριμνες του βίου, οι συνεχείς εμφανιζόμενες ανάγκες δεν απορρόφησαν τόσο πολύ τον άνθρωπο, όσο σήμερα.

Η αύξηση των δυνατοτήτων για ικανοποίηση ακόμη και των πιο εξωφρενικών και ματαιόδοξων επιθυμιών οδηγεί σ’ ένα φαύλο κύκλο με τραγικές συνέπειες. Σήμερα ζούμε αυτή την τραγωδία που οδηγεί σε κατάρρευση την κοινωνία και τον κόσμο.

Η παραπάνω προτροπή προβλέποντας αυτές τις συνέπειες απευθύνεται σήμερα σε μας και μας προσκαλεί να δώσουμε μαρτυρία εγκράτειας, ασκητικότητας και αυτοθυσίας, ώστε να πείσουμε άλλους με τη στάση μας, να δοξάζουν μαζί μας «τόν πατέρα ἡμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς»

Υπάρχουν βέβαια και οι «κρίνοντες» που λένε, ότι η εντολή αυτή δεσμεύει και τη χρήση των υλικών αγαθών και την ελευθερία του ανθρώπου. Ίσως αυτοί αγνοούν, ότι η Εκκλησία όχι μόνο απελευθερώνει τον άνθρωπο, αλλά επιτρέπει και ευλογεί τη χρήση των αγαθών μέσα από τη θεία Λατρεία και τις ευχές της που έχουν καθιερωθεί γι’ αυτό το σκοπό.

Η έκρηξη του καταναλωτισμού που φανερώνει άγνοια, αν όχι απόρριψη, στην πράξη της εντολής του Θεού, είναι σήμερα η μεγαλύτερη απειλή για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Η αντιμετώπιση της με όπλο το πνεύμα της συγκεκριμένης εντολής θα συμβάλλει στη διάσωση του φυσικού κόσμου από μια επικείμενη καταστροφή.

Αλλά το σπουδαιότερο^. θα λυτρώσει τον άνθρωπο από τον κίνδυνο του πνευματικού θανάτου που προκαλούν οι αυξανόμενες βιοτικές μέριμνες της υπερκατανάλωσης και τα αλόγιστα πάθη.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει, ότι για την μανία της υπερπαραγωγής και της υπερκατανάλωσης, που έχει καταλάβει τις πλούσιες χώρες, ευθύνονται άλλοι βαθύτεροι λόγοι πιο επικίνδυνοι, για το μέλλον της κοινωνίας.

Είναι γνωστό, ότι πίσω από το μύθο της ευμάρειας κρύβονται τα άνομα συμφέροντα μιας ολιγαρχίας που σε λίγο θα ελέγχει πλήρως την παγκόσμια οικονομία και κοινωνία. Αυτό εμείς σήμερα το νοιώθουμε πολύ έντονα, γι αυτό και οι έντονες αντιδράσεις του λαού μας. Διότι πρόκειται για τον έλεγχο της ελευθερίας , της δικαιοσύνης και των δικαιωμάτων των λαών.

Παρ’ όλα αυτά τα συμφέροντα, με τα οποία συμμαχούν και τα ΜΜΕ, κλασικά μέσα προπαγάνδισης και πλύσης εγκεφάλου, είναι αλήθεια ότι κάθε άνθρωπος κατά βάθος επιθυμεί να υπακούσει στην εντολή του Θεού και να την εφαρμόσει στη ζωή του. Δηλαδή κάθε λογικός άνθρωπος θα δεχόταν τον δραστικό περιορισμό της υπερκατανάλωσης, που υποδουλώνει αντί να ελευθερώνει.

Ποιός αγνοεί, ότι περιορίζοντας την απληστία βάζει φραγμό σε άλλες κατώτερες επιθυμίες και ορέξεις;

Ποιος δεν γνωρίζει, πως αν ο περιορισμός των πρόσθετων αναγκών γινόταν άσκηση, θα αναχαιτιζόταν αμέσως το ρεύμα του θράσους των πολυεθνικών εταιριών και ο κίνδυνος πνιγμού των ανθρώπων στην θάλασσα της υλοφροσύνης του;

Σε μια τέτοια αντίσταση-ελεύθερα βέβαια- κριτήριο σταθερό πρέπει να είναι η αξιολογική ρήση: «οὐχί ἡ ψυχή πλεῖον ἐστίν τῆς τροφῆς καί τό σῶμα τοῦ ἐνδύματος»;

Το πιο σημαντικό δεν είναι η καταπολέμηση της υλοφροσύνης και τα θετικά που προκύπτουν για την υγεία μας από τον περιορισμό της τροφής, αλλά η απελευθέρωση της ψυχής μας από την τυραννία και τη δουλεία των παθών.

Και όπως βεβαιώνει ο Ιησούς, αυτό θα συμβεί, όταν οι επιθυμίες και οι αναζητήσεις αυτού του κόσμου καθώς και τα παντοειδή αγαθά εκτιμηθούν σωστά και πάρουν τη θέση που τους ανήκουν. Όταν δηλ. η αξία του Θεού αναγνωρισθεί και βιωθεί ως πρώτο και κύριο μέλημα της ζωής μας. ( Ματθ.6,33, Λουκ.12-31).

π.Γ.Στ.