Tα δάχτυλα (και η θέληση) του πιανίστα

Tης Mαριαννας Tζιαντζη

Ο Λιου Γουέι είναι ένας πιανίστας χωρίς χέρια, που παίζει πιάνο με τα δάχτυλα των ποδιών. Παίζει μέτρια, καλά, θεσπέσια; Δεν μπορώ να κρίνω, όμως παίζει.

Και τα δύο χέρια του είναι κομμένα ψηλά στο μπράτσο, σχεδόν στο ύψος των ώμων, επειδή όταν ο Λιου ήταν 10 χρόνων, χτυπήθηκε από ηλεκτρικό ρεύμα ενώ έπαιζε κρυφτό. Οπως εξηγεί στο βίντεο, οι γονείς του τον ενθάρρυναν να ντύνεται, να τρώει, να βουρτσίζει τα δόντια του και να κάνει ένα σωρό δουλειές μόνος του, χρησιμοποιώντας τα δάχτυλα των ποδιών του ώστε να μπορεί να φροντίζει τον εαυτό του όταν αυτοί θα έχουν γεράσει. Ο Λιου άρχισε να μαθαίνει πιάνο μόνος του, στα 18 του χρόνια, αφού ένας δάσκαλος τον είχε αποθαρρύνει λέγοντάς του ότι δεν θα τα κατάφερνε ποτέ!

Διόλου περίεργο που το δάκρυ στο στούντιο του «Κίνα έχεις ταλέντο» έτρεχε κορόμηλο. Εκλαιγαν οι κριτές, έκλαιγε και το κοινό, μόνο ο Λιου δεν έκλαιγε (προφανώς, έχει κλάψει πολύ στη ζωή του και δεν είχε ανάγκη να κλάψει ξανά).

«Είχα δύο επιλογές», εξηγεί με ψυχραιμία ο Λιου στους κριτές. «Η μία ήταν να εγκαταλείψω όλα τα όνειρά μου, κάτι που θα με οδηγούσε σ' ένα γρήγορο θάνατο. Η άλλη ήταν να αγωνιστώ, έστω και χωρίς χέρια, για να ζήσω μια ξεχωριστή ζωή».

Το παιδί αυτό αγωνίστηκε, ξεπέρασε τα όριά του (και τι όρια!). Ο θαυμασμός, το δέος μπροστά στη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης είναι μια αυτονόητη αντίδραση. Εξάλλου, γι' αυτό τον διάλεξαν για το τάλεντ σόου: για να συγκινηθούμε, όχι για να τον κρίνουμε ως μουσικό. Όμως «επιτυχία» για τον Λιου Γουέι δεν είναι το να συμπεριληφθεί στην τριάδα των νικητών του «Κίνα έχεις ταλέντο», όπως ο ίδιος δήλωσε ότι επιδιώκει. Επιτυχία είναι το γεγονός ότι δεν υποτάχτηκε στη μοίρα του, ότι έμαθε να παίζει πιάνο. Επιτυχία, για την Κίνα και όλο τον κόσμο, θα ήταν να μην υπήρχαν ανάπηρα παιδιά που ζητιανεύουν, που δεν μπορούν να πάνε σε ειδικά σχολεία, επιτυχία θα ήταν να μην υπήρχαν κοινωνικοί Καιάδες και, πάνω απ' όλα, να μην υπήρχαν ανάπηροι πολέμου, είτε ενήλικες είτε παιδιά.