Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ



 Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΥΣΟΣ

Αρχιμ. Τιμοθέου ΚΙΛΙΦΗ 

            Ένας πλούσιος νεανίσκος πλησιάζει το Χριστό και ζητάει δύο εντελώς αντίθετα πράγματα στη ζωή του: Το χρυσό- το χρήμα- και το Χριστό. Τα χρήματα τα κατέχει, αλλά θέλει να κατακτήσει και το Χριστό. Δηλ. την αιωνιότητα. Ήθελε, όπως ήταν βολεμένος καλά στη γη να βολευτεί και στον ουρανό. Γι’ αυτό πλησίασε το Χριστό και τον ρώτησε: « τι να κάνω για να κατακτήσω την αιωνιότητα;» Και ο Χριστός του απάντησε: « να χρησιμοποιήσεις σωστά το χρυσό» . Δεν δέχτηκε όμως τον όρο και έφυγε λυπημένος. Μια λύπη που ήταν πρόγευση θανάτου. Ήταν αποτέλεσμα της διχασμένης προσωπικότητας του. Ζητούσε τ’ ασυμβίβαστα. Ήθελε να ζει μέσα στη φιλαυτία του και την εγωιστηκότητα και να κερδίσει και την αιωνιότητα.
            Αυτά δημιουργεί ο πλούτος, όταν δεν τοποθετείται σωστά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο χάσμα από το χάσμα μεταξύ χρυσού και Χριστού. Ο Χριστός είναι η αιώνια αξία. Είναι το παν. Ο χρυσός παραπλανά. Ο Χριστός καθοδηγεί στην αλήθεια. Ο χρυσός, το πολύ, ακολουθεί τον άνθρωπο έως τον τάφο. Ο Χριστός ακολουθεί τον άνθρωπο αιώνια.
            Και εν τούτοις υπάρχει μια γέφυρα μεταξύ χρυσού και Χριστού : είναι η φιλανθρωπία, ου στηρίζεται στη δικαιοσύνη και στην αγάπη. Όταν ο χρυσός γίνει αγάπη και δικαιοσύνη, τότε ο άνθρωπος, που ον προσφέρει, γίνεται δίκαιος.
Ο χρυσός καθ’ εαυτόν δεν είναι κακός ή καλός. Ούτε η φτώχεια καθ’εαυτή είναι αρετή ή κακία. Η φτώχεια και ο πλούτος. Όταν χρησιμοποιηθούν σωστά, προσφέρουν ουράνια αγαθά.
            Υπάρχουν φτωχοί που δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, και υπάρχουν και φτωχοί γιατί μοιράζουν τα κέρδη τους. Οι δεύτεροι αξίζουν.
            Ο πλούτος χωρίς τη φιλανθρωπία είναι μια σκέτη αθλιότητα. Περισσότερη δυστυχία δημιουργεί σ’ αυτούς που τον έχουν, παρά σ’ αυτούς που τον στερούνται.
            Τίποτα δεν είναι απόλυτα δικό μας.. Απόλυτη κυριότητα έχει μόνο ο Θεός. Ό, τι φυλάμε απόλυτα για τον εαυτό μας είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας. Ο άνθρωπος είναι κοινωνία αγάπης. Έξω από την κοινωνία της αγάπης είναι θηρίο. Είναι το αγριότερο θηρίο.
            Αυτό δυστυχώς, πάει να χαρακτηρίσει την εποχή μας. Ο ατομισμός και η πλεονεξία κυριαρχούν στη σημερινή ακοινώνητη κοινωνία μας. Το κοινωνικό πρόβλημα καθημερινά γίνεται οξύτερο. Ούτε θα λυθεί ποτέ αν δεν εφαρμοσθούν οι αρχές του Ευαγγελίου
Το ιερόν Ευαγγέλιο μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα μας, αρκεί να θελήσουμε να το υιοθετήσουμε ως κανόνα της ζωής μας.

            π.Γ.Στ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: