Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

            Μία κορυφαία μορφή του αιώνα μας στο χώρο του ορθόδοξου Μοναχισμού είναι ο Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος. Πρόκειται για ένα κορυφαίο πνευματικό ανάστημα, λαμπρό λειτουργό του Θεού, κτήτορα πολλών ευαγών ιδρυμάτων, πρύτανη των πνευματικών. Ένας πνευματικός που καθοδηγούσε με λόγους, συμβουλές, νουθεσίες και πράξεις. Υπολογίζονται σε δέκα χιλιάδες οι επιτολές του προς πνευματικά του παιδιά, ενώ δύο χιλιάδες είναι γνωστές.

            Έγραψε ακολουθίες για τον Άγιο Αρσένιο, την Παναγία και την Ζωοδόχο πηγή. Η προσήλωση του στην ορθή πίστη ήταν αρκετή για να χαριτωθεί από τον Θεό με την θαυματουργία.

            Η μεγάλη αποδοχή του Γέροντα από τον λαό, οδήγησε το επιτελείο της Ι. Μητροπόλεως Παροναξίας στην πραγματοποίηση  εκδηλώσεων το 2010, με την συμπλήρωση τριάντα χρόνων από την κοίμηση του.Η εκτίμηση που τρέφουν οι Παριανοί για τον Γέροντα Φιλόθεο, προέρχεται από τα δύσκολα χρόνια της κατοχής, όπου με την ιδιαίτερη ευφυΐα του, έσωσε 125 νέους από το εκτελεστικό απόσπασμα.

            Ο Γέροντας ευεργετούσε τους πάντες, σε ό,τι του ζητούσαν, για τούτο και στα σπίτια της Πάρου υπάρχουν παντού φωτογραφίες του, ενώ οι Παριανοί διηγούνται θαυμαστές επεμβάσεις στη ζωή τους, γι’ αυτό και είναι πολλά τα αφιερώματα στο λείψανο του.

            Ο Γέροντας Φιλόθεος ήταν ένας πνευματικός με διάκριση, αγάπη, καλοσύνη, υπευθυνότητα και φόβο Θεού που διακόνησε τις πονεμένες ψυχές. Είχε δυνατή μνήμη και διηγούνταν περιστατικά από το Γεροντικό, η εξομολόγηση πολλές φορές διαρκούσε μία και δύο ώρες. Θεωρούσε το επιτίμιο θεραπευτικά για να ζητηθεί το έλεος του Θεού, ενώ δεν σταματούσε να μιλά για τα ευεργετικά αποτελέσματα της εξομολόγησης.

            Θεωρούσε την Εκκλησία ως παράδειγμα θείας οικονομίας και διάκρισης. Έλεγε δε πως όποιος δεν εξομολογείται με κατάνυξη, πρέπει να προβληματίζει τον πνευματικό και  να τον κάνει τούτο το γεγονός προσεκτικό, αλλά και για όσους δεν διορθώνονται ο πνευματικός να μην είναι προσβλητικός.

            Περιόδευσε την Ελλάδα και όχι μόνο και αναδείχθηκε άγγελος παρηγοριάς. Χαρακτηρίσθηκε ως εξέχουσα φυσιογνωμία του 20^ου αι. χριστομίμητη, χαρισματική , οσιακή μορφή, που διακρίθηκε για την θερμουργό πίστη του, την ταπείνωση, την αγάπη, ην αγαθή του συνείδηση τη δύναμη της ευσέβειας, το ήπιο του χαρακτήρα του, το ανεξίκακο, την πραότητα του. Οίκος ευσπλαχνίας χαρακτηρίσθηκε, αληθινός δάσκαλος, ήρεμη δύναμη που μαγνήτιζε ψυχές.

            Τέτοιους Γέροντες- πνευματικούς οδηγούς έχουμε ανάγκη σήμερα στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε για να μας οδηγούν απλανώς εις καιρούς αναψυχής.

            Να έχουμε την ευχή του αγιασμένου Γέροντα.

       

     π.Γ.Στ.