Ο άνθρωπος δεν είναι μία ύπαρξη στατική, ένα καλάμι ριζωμένο στο έλος της γης. Είναι μια προσωπική ύπαρξη σε πορεία προς το αιώνιο και απόλυτο μέλλον του, δηλ. τον Θεό.
Ο άνθρωπος δεν είναι μια τέλεια στιγμή, που ορίζει μια περίοδο ζωής, δακρύων και αθλιότητας, αλλά ένα ζωντανό βέλος που διασχίζει το φράγμα της ζωής και προχωρεί προς το στόχο του : τον Θεό.
Η ψυχή του ανθρώπου είναι εκ φύσεως χριστιανική, πράγμα που κάνει τον άνθρωπο να είναι ανήσυχος αναζητητής του Δημιουργού του: « ανήσυχη είναι η ψυχή μας, ω Θεέ, μέχρις ότου σε βρει και αναπαυθεί σε σένα». ( ι. Αυγουστίνος)
Ο άνθρωπος είναι νοσταλγός του Θεού, όπως το περιγράφει ο προφήτης Δαβίδ: « ον τρόπον επιποθεί η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων, ούτως επιποθεί η ψυχή μου προς σε ο Θεός» (Ψαλμ. 41,1).
π.Γ.Στ.
1 σχόλιο:
http://www.inpp.gr/
Δημοσίευση σχολίου