Το δίλημμα αυτό είναι ανύπαρκτο και απαράδεκτο για ένα χριστιανό που δέχεται ολόκληρο το Ευαγγέλιο και προσπαθεί να το βιώσει σωστά και χωρίς προκαταλήψεις. Ο χριστιανός δεν είναι συντηρητικός γιατί δεν δέχεται την στασιμότητα ως πνευματικό σώμα της ζωής του.
Είναι συντηρητικός μόνον όταν πρόκειται για την διασφάλιση της αλήθειας και της διατήρησης της αγάπης του Χριστού. Το ίδιο δεν είναι κατά της προόδου ο χριστιανός, όταν η πρόοδος ανυψώνει, σέβεται και εξυπηρετεί τον άνθρωπο ως εικόνα Θεού. Είναι μόνον εναντίον μιας εσφαλμένης θεωρίας για την πρόοδο που αδιαφορεί για τον άνθρωπο και αντί να τον ελευθερώνει τον κάνει δούλο των δημιουργημάτων του.
Κοντολογίς : ο χριστιανός είναι υπέρ της συντήρησης του πραγματικού και αληθινού πνεύματος του Χριστού, που αλλάζει σταθερά και σίγουρα τον άνθρωπο και τον κάνει εικόνα Θεού.
Και για τον ίδιο λόγο είναι και προοδευτικός, αφού βαδίζει προς τη μεταμόρφωση του κόσμου και την αναγέννηση του ανθρώπου, μέχρι την τελική επικράτηση της βασιλείας του Θεού πάνω στη γη
1 σχόλιο:
Μου γεννήσατε κάποιες σκέψεις...
O χριστιανισμός μας είναι ορθόδοξη Εκκλησία. Δηλαδή ένας οργανισμός πού φέρει συγχρόνως και αϊδίως την αιωνίως θάλλουσα νεότητα του Χριστού και την ιερή απαράλλακτη και έγκυρη σοβαρότητα των αρχαίων πραγμάτων. Ταυτόχρονα αυτό αποτελεί την μόνη αντικεμενική αλήθεια πού κρίνει τις κοσμικές καταστάσεις της προόδου και της συντήρησης υποκειμενικές και σχετικές,εγκόσμιες.Γι'αυτό και δεν είμαστε ούτε προοδευτικοί, ούτε συντηρητικοί. Είμαστε αυτό που λέμε παραδοσιακοί.¨Εχουμε την δική μας χριστοκεντρική αυθεντικότητα.
Καλό σαρανταήμερο. Καλές γιορτές.Εύχεσθε.
Δημοσίευση σχολίου