π. Ιωάν. Ρωμανίδη
Ο Παράδεισος και η Κόλαση υπάρχουν εξ επόψεως του ανθρώπου και όχι εξ επόψεως του Θεού. Ο Θεός θα εμφανισθεί σε όλους τους ανθρώπους και άλλοι θα δουν τον Θεό ως Φως, επειδή είχαν καθαρίσει το νοερό της ψυχής και είχαν αποκτήσει αυτοπτικό όμμα, οπότε αυτό είναι ο Παράδεισος, και άλλοι θα δουν τον Θεό ως πυρ και αυτό είναι η Κόλαση. Όταν καθίσει κανείς κάτω από τον ήλιο και ανοίξει τα μάτια του τα οποία δεν μπορούν να ανθέξουν την όραση αυτή θα τυφλωθεί. Αυτό είναι η Κόλαση. Με αυτήν την έννοια λέγεται ότι ο Θεός είναι και φως και πυρ, γιατί άλλους φωτίζει και άλλους κατακαίει.
Ο Χριστός στη διδασκαλία Του, μιλώντας για την Κόλαση χρησιμοποίησε τις λέξεις « σκότος» και «πυρ». Αλλά το αισθητό σκότος δεν είναι πυρ το οποίο φωτίζει, και όταν υπάρχει το πυρ δεν υπάρχει το σκότος. Αυτό σημαίνει ότι η Κόλαση δεν είναι ούτε πυρ ούτε σκότος, όπως γνωρίζουμε εμείς τα στοιχεία αυτά στη κτιστή πραγματικότητα, αλλά είναι βίωση του ακτίστου Φωτός ως σκότος λόγω της ασθένειας του ανθρώπου. Επομένως δεν έκανε ο Θεός την Κόλαση, αλλά ο άνθρωπος βιώνει τον Θεό ως Κόλαση και ούτε η Κόλαση είναι μια κτιστή πραγματικότητα, αλλά είναι η άκτιστη Χάρη του Θεού που βιώνεται ως πυρ κατανιλίσκον. Ο Θεός θα αγαπά όλους τους ανθρώπους, δικαίους και αδίκους, αλλά οι άδικοι δεν θα μπορούν να καταλάβουν την αγάπη του Θεού.
Οι Άγιοι στη βασιλεία του Θεού θα έχουν διαρκή πρόοδο στη μέθεξη της δόξης του Θεού, δεν θα υπάρχει μια ευδαιμονία, δηλ. μια στατική κατάσταση και οι κολασμένοι θα έχουν πώρωση και θα μετέχουν του Θεού πυρός. Μετά θάνατον δεν υπάρχει μετάνοια, αλλά υπάρχει πρόοδος στην μετάνοια, που σημαίνει ότι, όταν ο άνθρωπος αρχίσει να μετανοεί από αυτή την ζωή, η μετάνοια θα ολοκληρωθεί στην άλλη.
( Δογματική π. Ιωάν. Ρωμανίδη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου