ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ(του παραλύτου) Ευαγγέλιο: Ιωάν. 5, 1-15

ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΛΥΣΗ

          Εν ολίγοις

          Σήμερα τετάρτη Κυριακή από του Πάσχα η Εκκλησία όρισε να αναγινώσκεται η ευαγγελική περικοπή της θεραπείας του παραλύτου στην κολυμβήθρα της Βηθεσδά. Ένας λόγος που επιλέχτηκε το κείμενο αυτό είναι για να φανεί το μέγεθος και η ποιότητα της δωρεάς του Θεού προς τον άνθρωπο. Και αυτή είναι ότι ο Χριστός θεραπεύει τον άνθρωπο από τη σωματική και την ψυχική παράλυση και του χαρίζει την αληθινή ζωή.

          Ο Χριστός μ’ ένα Του λόγο χαρίζει την αληθινή ζωή στον παράλυτο που την είχε στερηθεί, δίνοντάς του την δυνατότητα να σταθεί στα πόδια του, να σχετισθεί πάλι με τους συνανθρώπους  του, που λόγω της καταστάσεώς του τον είχαν απομονώσει από το κοινωνικό περιβάλλον. Εκτός αυτού όμως του προσφέρει κάτι σημαντικότερο: την θεραπεία της ψυχής του από κάθε παράλυση. Και αυτό φαίνεται όταν αργότερα τον συναντάει στο ναό των Ιεροσολύμων και του απεύθυνε τα λόγια: «Ίδε υγιής γέγονας, μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρον σοί γένοιται».

          Πολλοί παράλυτοι θεραπεύθηκαν από τον Ιησού Χριστό, ανάμεσά τους και ο σημερινός του ευαγγελίου. Όμως η περίπτωσή  του έχει μια ιδιαιτερότητα, γι’ αυτό και εξιστορείται με περισσότερα λόγια.

          Αρχικά ήταν ασθενής πολλά χρόνια -38- και βρίσκονταν καθηλωμένος σ’ ένα ξυλοκρέβατο, χωρίς να μπορεί να περπατήσει. Μέσα του όμως είχε μια κρυφή ελπίδα μήπως ζήσει κι αυτός όπως και οι άλλοι απολαμβάνοντας κάποιες μικροχαρές της ζωής. Γι’ αυτό και κατέφυγε στην κολυμβήθρα της Βηθεσδά, όπου συνέβαιναν θαυματουργικές θεραπείες, όταν Άγγελος Κυρίου ετάραζε τα νερά, και προλάμβανε να μπεί πρώτος στη δεξαμενή.    Μάταια όμως περίμενε ξαπλωμένος μέχρι που έφθασε εκεί «ο μεγάλης βουλής άγγελος», ο Ιησούς Χριστός, για να τον θεραπεύσει από τη σωματική παράλυση και να δεχθεί την ίαση της ψυχής του.

          ‘Όπως διαπιστώνουμε στο σημερινό θαύμα ο Χριστός αποβλέπει στη διπλή θεραπεία του ανθρώπου. Θεραπεύει τα συντρίμματα των ψυχών και των σωμάτων. Προνοεί όχι μόνο για το σώμα, αλλά και απαλλάσσει την ψυχή από τον μολυσμό της αμαρτίας.

          Ο λόγος του Θεού επιβεβαιώνει την καταθλιπτική αντίληψη για την παραλυσία της ψυχής από την υποταγή στην αμαρτία. Λ.χ. ο νους του ανθρώπου που έχει απογυμνωθεί από κάθε έννοια και ιδέα του Θεού και από κάθε αρετή, είναι ένας παράλυτος νους. Ο απ. Παύλος λέγει,  οι άνθρωποι αυτοί «εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών». Έχουν αδόκιμον νουν και ο άγιος Γρηγ. Παλαμάς θα πει: «Ο νους του ανθρώπου μακριά από τον Θεό γίνεται κτηνώδης ή δαιμονιώδης».

          Και αυτό δεν είναι υπερβολή. Σήμερα όλοι μας διαπιστώνουμε τη φρικτή αυτή αλήθεια, όταν διαβάζουμε ή βλέπουμε προϊόντα που παράγουν αρρωστημένα μυαλά, χωρίς να έχουν ίχνος του πνεύματος του Θεού. Είναι έργα που προέρχονται από νους δαιμονιώδεις ή κτηνώδεις και τα οποία αισχρόν έστιν και λέγειν. Και ο μεν σωματικά  παράλυτος δεν μπορεί να βλάψει κανέναν. Όμως ο νους που είναι διεστραμμένος, ψεύτης και απατηλός οδηγεί πολλούς στην απώλεια. Αυτός μπορεί να συσσωρεύσει μεγάλες συμφορές ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους και δυστυχώς πολλοί έχουν χαθεί από τέτοια νοσηρά διανοήματα.

          Δεν έχουμε όμως μόνο παράλυση του σώματος έχουμε και παράλυση της ψυχής. Όπως παραλύει ένα ανθρώπινο μέλος, όταν δεν επικοινωνεί με τον εγκέφαλο, κατά παρόμοιο τρόπο και η ανθρώπινη ψυχή, όταν διακόψει τη σχέση της με τον Θεό και το νόμο Του γίνεται κι αυτή παράλυτη και νεκρώνεται. Η Αγ. Γραφή αυτά τα κατορθώματα της ψυχής τα χαρακτηρίζει ως «έργα νεκρά».

          Η έκφραση αυτή φανερώνει πώς είναι η ζωή του ανθρώπου μακριά από τον Θεό, αλλά φαίνεται πως υπάρχει μία αντίφαση. Διότι τα έργα φανερώνουν ζωή, κίνηση, δημιουργία. Πώς μπορεί να είναι νεκρά; Ο Απ. Παύλος κάνει λόγο για μετάνοια «από νεκρών έργων», ή ότι ο Χριστός καθαρίζει τη συνείδησή μας από νεκρών έργων;». Διότι ναι μεν φαίνονται ως έργα συνέπεια της δράσης μας, αλλά είναι «νεκροποιά», νεκρικά και φθαρτικά της ψυχής.

          Νεκρά έργα είναι τα διάφορα κοινωνικά συστήματα που αναπτύσσονται μακριά από το πνεύμα και την αλήθεια του ευαγγελικού νόμου, τα οποία ταλαιπωρούν έθνη και λαούς με τους αντίθεους νόμους που θεσπίζουν και επιβάλλουν και δημιουργούν θύματα κατά συρροήν. Νεκρά έργα είναι ακόμη τα ρυπαρογραφήματα που παρουσιάζονται ως δήθεν έργα τέχνης-λογοτεχνικά ή εικαστικά- που προβάλλονται χωρίς αιδώ εκμαυλίζοντας αθώες παιδικές και νεανικές ψυχές. Ακόμη νεκρά είναι η απατηλή θρησκευτική παραγωγή των ποικίλων αιρετικών προβατόσχημων λύκων που οδηγούν σε αδιέξοδα πολλές ψυχές που βρίσκονται σε σύγχυση. Νεκρά είναι τέλος τα έργα μας που εμπνέονται από τα πάθη μας και τις αδυναμίες μας.

          Συνεπώς η παραλυσία προσβάλλει τόσο το σώμα όσο και την ψυχή του ανθρώπου. Παράλυτοι δεν είναι μόνο οι ατυχείς συνάνθρωποί μας που βρίσκονται στο αμαξίδιο, αλλά και όσοι διαλογίζονται νοσηρά και πονηρά.

          Υπάρχει όμως και θεραπεία της παραλυσίας. Ο Κύριος περιδιαβαίνοντας τη  σύγχρονη κοινωνία μας απευθύνει το ίδιο ερώτημα: «Θέλεις υγιής γενέσθαι;», και είναι διατεθειμένος να μας ελευθερώσει από οποιαδήποτε μορφή παράλυσής μας. Και τούτο το διαπιστώνουμε με τα άπειρα παραδείγματα ανθρώπων που βρήκαν την ειρήνη της ψυχής τους, όταν έγιναν «μωροί» κατά Χριστό. Πόσοι αλήθεια δεν βρήκαν τη θεραπεία της ψυχής τους κραυγάζοντας προς τον Χριστό: «Την ψυχήν  μου Κύριε δεινώς παραλελυμένην, έγειρον τη θεϊκή σου επιστασία. Ώσπερ και τον παράλυτον ήγειρας πάλαι, ίνα κράζων σεσωσμένος , οικτίρμων δόξα, Χριστέ τω κράτει Σου».

Χριστός Ανέστη!

π. γ. στ.