Εθνική μειοδοσία από το Υπουργείο παιδείας

Πλήγμα κατά των πολυτέκνων αποτελεί το νομοσχέδιο που το Υπουργείο Παιδείας κατέθεσε στη Βουλή προς ψήφιση. Σύμφωνα με την πρόταση του εν λόγω νομοσχεδίου, καταργείται το προνομιακό καθεστώς που απολάμβαναν μέχρι τώρα στους διορισμούς τους ως εκπαιδευτικοί οι πολύτεκνοι. Συγκεκριμένα, από το 1944 μέχρι σήμερα, σε επίπεδο προσλήψεων εκπαιδευτικών από το Δημόσιο, οι πολύτεκνοι προτάσσονταν σε πίνακες αναπληρωτών- διοριστέων, ενώ τους δίνονταν και επιπλέον ποσοστά επί του συνολικού αριθμού των προσλήψεων. Η προνομιακή αυτή μεταχείριση υπέρ των πολυτέκνων-σημειωτέον σε μια περίοδο που το δημογραφικό πρόβλημα στην πατρίδα μας έχει κορυφωθεί και το μεταναστευτικό απειλεί την υπόστασή μας ως έθνους-πλέον καταργείται!

          Επιτέλους που οδηγεί τις καταστάσεις η σημερινή Πολιτεία; Τι να υποθέσει πλέον κανείς; Δικαίως με επιστολές τους και σχετικό υπόμνημα οι αδιόριστοι, καθώς και αναπληρωτές πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί διαμαρτύρονται προς τη Βουλή των Ελλήνων και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό...... Οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί υπογραμμίζουν ανάμεσα στα άλλα πως το μέχρι τώρα προνομιακό προς αυτούς καθεστώς τους έδινε το κίνητρο να συνεισφέρουν στο ελληνικό κράτος με τις γεννήσεις των παιδιών  τους, πρακτική η οποία τώρα ανατρέπεται βίαια, όπως και τα εργασιακά τους  δικαιώματα. Κι’ όλα αυτά τη στιγμή που το ισχύον Σύνταγμα( άρθρο 21, παρ. 2) διαλαμβάνει, ότι οι πολύτεκνες οικογένειες .... έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος, ενώ παράλληλα σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας αναφέρουν, ότι η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος των πολυτέκνων αποτελεί εξυπηρέτηση του γενικότερου δημοσίου συμφέροντος, προ του οποίου και αυτή η αρχή ισότητας των Ελλήνων απέναντι στο νόμο υποχωρεί λόγω του δημογραφικού προβλήματος της χώρας.

          Τι έχει σε όλα αυτά τα αντισυνταγματικά να απαντήσει το Υπουργείο Παιδείας; Αλλά μήπως είναι το μοναδικό αντισυνταγματικό μέτρο, και μάλιστα κατά της οικογένειας, του κυττάρου αυτού του έθνους , που ψηφίζεται τελευταία από τη Βουλή των Ελλήνων; Μέχρι πότε άραγε θα συνεχίσουμε να θεωρούμε πως σ’ αυτή τη χώρα υπάρχει σεβασμός στη δημοκρατία;

      “ΣΩΤΗΡ”, τ. 2192