Ζωή δια θανάτου

 

Ζωή δια θανάτου, ή όπως γράφει ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος στην επιστολή του προς Εφεσίους 7, 2, «εν θανάτω ζωή αληθινή». Δια του σταυρικού θανάτου του Σωτήρος Χριστού, λοιπόν, ελάβαμε τη ζωή, τη ζωή ως ανάσταση από τον θάνατον εκούσιον. Ταυτοχρόνως η σωτηρία μας ολοκληρώθηκε και «ετελειώθη» πάνω στο Σταυρό, «δια του αιματος του Σταυρού». Και βεβαίως όχι μόνον με τα σεπτά και φρικτά Πάθη επάνω στο Σταυρό. Έτσι καταπατήθηκε ο διάβολος, καταργήθηκε ο θάνατος και δωρήθηκε στον κόσμο η αιώνια ζωή. Ο Χριστός, η Ζωή, ανεστήθη από τον τάφο και η ζωή η δική μας επήγασε από τον τάφο. Γι’ αυτό γράφει και ο αείμνηστος π. Γ. Φλωρόφσκυ:

          «Η Ζωή μας φανερώνεται διά θανάτου και εις αυτό έγκειται όλο το μυστηριώδες (παράδοξον) της Χριστιανικής πίστεως(….). Ζωή από τον τάφον και εκ τάφου: Ιδού το μυστήριον του ζωοδόχου και ζωοποιού τάφου: Τα επί μέρους άτομα, μπορούν να γεννηθούν εις αληθινήν και αιωνίαν ζωήν μόνον (αν νεκρωθούν) εν τω Βαπτίσματι, μόνον αν δια του Βαπτίσματος (συνταφούν) τω Χριστώ και μπορούν να αναγεννηθούν εν Χριστώ μόνον από την κολυμβήθραν- τάφον».

          Γι’ αυτό την Κυριακή του Πάσχα ψάλλουμε γεμάτοι βαθιά συγκίνηση, ιερή χαρά και μυστική αγαλλίαση:

          «Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, άδου την καθαίρεσιν, άλλης  βιοτής, της αιωνίου απαρχήν».

          Οι Χριστιανοί γιορτάζουμε σήμερα την νέκρωση του θανάτου, γιατί αυτός έχασε την εξουσία του πάνω στους ανθρώπους. Γιορτάζουμε και τη συντριβή του άδου, αφού ο Χριστός έσπασε τις αιώνιες πύλες του και ελευθέρωσε τις ψυχές που κρατούσε αιχμάλωτες ο άδης. Γιορτάζουμε και την έναρξη της άλλης, της αιώνιας και αθάνατης ζωής.

          γ.