Η ΩΦΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ

Γέροντος Πορφυρίου Καυσοακλυβίτου

Θα πρέπει να δοξάζουμε και να ευχαριστούμε τον Θεό που έδωσε στους Αγίους τη Χάρη Του για να αποτυπώνουν στη ζωή και στα γραπτά κείμενα και ύμνους που τα έχουμε στη διάθεσή μας και τα απολαμβάνουμε, αλλά χρειάζεται τέχνη και τρόπος για να τα αφομοιώνουμε.

Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει: «καταγίνου εις την μελέτη των τροπαρίων και των καθισμάτων , εις την μνήμη του θανάτου και εις την ελπίδα των μελλόντων αγαθών. Διότι όλα αυτά συνάγουσιν τον νουν και δεν τον αφήνουν να μετεωρίζεται, έως ότου ήθελέ σοι επέλθει η αληθής θεωρία ˙ Επειδή η δύναμη του Αγ. Πνεύματος είναι ισχυροτέρα από τα πάθη καταγίνου δε και εις την μελέτην των μελλόντων και εις την ενθύμησιν του Θεού και εννόησον καλώς το νόημα των τροπαρίων»

Το μυστικό είναι , ότι με τη μελέτη μπορείς να γίνεις Άγιος γρήγορα και αναίμακτα. Όταν μελετάς με ζήλο και θείον έρωτα τα τροπάρια και ιδιαίτερα τον κανόνα κάθε Αγίου , το πετυχαίνεις. Τα ενστερνίζεσαι, τα ερωτεύεσαι, τα αγαπάς, τα ζεις, γίνεσαι ένθεος. Και όταν γίνει αυτό με επιμέλεια και συνέπεια, αγιαζόμαστε. Με ό,τι και αν ασχοληθούμε , είναι αγιασμός. Είτε μουσική, είτε αγιογραφία, είτε….

Η μελέτη των τροπαρίων και των ύμνων σε κάνει να ευφραίνεσαι , να νοιώθεις ηδονή και αγάπη στον Θεό. Είναι λόγια ερωτικά, άγια, αυτά που περιέχονται στο ψαλτήρι , στην Παρακλητική, στα Μηναία, γιατί απευθύνονται στον Χριστό εκ μέρους των Αγίων ανθρώπων, οι οποίοι εμφορούνται υπό Θείου έρωτος και Θείας αγάπης.

Να μάθουμε το βάθος των λέξεων αυτών, για να μπορέσουμε να τις ζήσουμε συναισθηματικά. Τα Θεία λόγια τα μαθαίνουμε για να τα ζούμε. Και όσο τα ζούμε , τόσο αγιαζόμαστε. Έπειτα από ένα χρονικό διάστημα προσέχοντας και ευφραινόμενοι με τα λόγια του ψαλτηρίου, των τροπαρίων, των κανόνων, αγιαζόμαστε. Αποφεύγουμε το κακό σε αυτή την Αγία απασχόληση θέλουμε μόνο το καλό.

Ό,τι επιθυμούμε, ό,τι θέλουμε μέσα μας, το βρίσκουμε στα τροπάρια. Εμείς ένα κόπο θα κάνουμε , θα αγαπήσουμε την μελέτη , και αυτό θα μας βάλει την αγιοσύνη.

Η μελέτη μας αγιάζει. Έτσι είναι. Όταν συναναστρεφόμαστε με τους αγίους γινόμαστε Άγιοι. Να διαβάζουμε όμως, και τα αντίθετα για να καταλαβαίνουμε καλύτερα. Λ.χ. βαδίζεις σε ένα δρόμο . Αν έχεις μελετήσει τη διαδρομή, τις δυσκολίες που θα βρούμε, για τα μονοπάτια, τους κλέφτες, για τα θηρία, θα περπατήσεις με μεγάλη προσοχή και έτσι μπορείς να φύγεις σώος, όταν περάσεις αυτά, χωρίς να πάθεις τίποτα. Άμα όμως δεν ξέρεις, μπορεί να πάθεις πολλά στο δρόμο.

Έτσι γίνεται και στα πνευματικά. Αγνότης και άγνοια δεν συνδυάζονται. Αυτός που έχει άγνοια έχει ομίχλη και σκοτάδι. Για να αποφύγεις την άγνοια , πρέπει να έχεις πλησιάσει τον Θεό. Όταν μας επισκιάσει η Θεία Χάρις , μας βοηθάει να έχουμε διάκριση. Δεν μπορείς να είσαι αγνός , εάν έχεις άγνοια γιατί θα την πάθεις.

Η ζωή έχει και δύσκολα μονοπάτια , γι’ αυτό να μαθαίνεις και τα αντίθετα. Είδες, αν είσαι αγνός και έχεις άγνοια πρέπει να ζεις μόνο ανάμεσα από Αγγέλους.