Σε κάποιον ιεραπόστολο, ο οποίος με φλογερή καρδιά κήρυττε το Χριστό σε αγρίους, κάποιος εκ των ακροατών έκανε την εξής ερώτηση: «Γιατί τόσο πολύ αγαπάς το Χριστό;». Σ’ αυτή την ερώτηση ο ιεραπόστολος απάντησε με ένα παράδειγμα: έσκυψε στη γη , σχημάτισε έναν κύκλο, επάνω δε στην περιφέρεια του κύκλου τοποθέτησε ξερά ξύλα, έβαλε φωτιά και όταν όλα τα ξύλα άναψαν και σχημάτισαν έναν πύρινο κύκλο, τότε ο ιεραπόστολος πήρε ένα σκουλήκι και το έριξε μέσα στον κύκλο. Το σκουλήκι αισθάνθηκε τη φωτιά και άρχισε να κινείται πότε δεξιά και πότε αριστερά, προσπαθώντας να βρει διέξοδο και να βγει από τον πύρινο κύκλο. Αλλά δεν το κατόρθωνε. Σίγουρα θα καιγόταν. Ο ιεραπόστολος όμως έσκυψε και το πήρε και το έβαλε στο χέρι του. Έτσι έσωσε το σκουλήκι από τη φωτιά.
Τότε ο ιεραπόστολος είπε στον άγριο: «Κατάλαβες τι σημαίνει αυτό που είδες; Η φωτιά είναι η αμαρτία, η οποία από όλα τα μέρη έχει περικυκλώσει τον άνθρωπο. Το σκουλήκι είμαι εγώ που κινδύνευα να καώ. Και ο Χριστός είναι εκείνος, που έσκυψε και πήρε εμένα τον αμαρτωλό και με έσωσε και με ασφάλισε στους κόλπους του. Πώς, λοιπόν, έναν τέτοιο Σωτήρα να μην τον αγαπώ;».
Τότε ο ιεραπόστολος είπε στον άγριο: «Κατάλαβες τι σημαίνει αυτό που είδες; Η φωτιά είναι η αμαρτία, η οποία από όλα τα μέρη έχει περικυκλώσει τον άνθρωπο. Το σκουλήκι είμαι εγώ που κινδύνευα να καώ. Και ο Χριστός είναι εκείνος, που έσκυψε και πήρε εμένα τον αμαρτωλό και με έσωσε και με ασφάλισε στους κόλπους του. Πώς, λοιπόν, έναν τέτοιο Σωτήρα να μην τον αγαπώ;».
1 σχόλιο:
Ευχαριστουμε πατερ Γερασιμαγγελε πολυ πνευματικα θεματα για την τροφοδοσια της ψυχης μας
την ευχη σας
Δημοσίευση σχολίου