Με τα οστά του Αυξεντίου βρέθηκε κι η στρατιωτική ταυτότητά του, στον ομαδικό τάφο Αγνοουμένων στις Κλαψίδες Αμμοχώστου.«Παρά να πιαστώ αιχμάλωτος, καλύτερα νεκρός», έλεγε ο 19χρονος υποδεκανέας του 201ΤΠ της Αμμοχώστου Ανδρέας Αυξεντίου Γεωργίου, στους γονείς του, στην Εφτακώμη της Καρπασίας, όπου πήγε με ολιγόωρη άδεια, λίγο πριν από τον δεύτερο Αττίλα.Στις 15 Αυγούστου 1974, τ’ απόγευμα, «ξεχασμένοι - ανειδοποίητοι» από τη μονάδα τους, στο λιμάνι της Αμμοχώστου, ο υποδεκανέας Αυξεντίου, με τον συμπολεμιστή του, τον 18χρονο Χρίστο Καψούλη απ’ τ’ Αργάκι Μόρφου, χειριστής ο δεύτερος, γεμιστής ο πρώτος, αντιαρματικού, έριξαν τα τελευταία τους βλήματα με το ΠΑΟ
Ο Καψούλης πιάστηκε αιχμάλωτος, υπέστη φρικτά βασανιστήρια, μεταφέρθηκε στις φυλακές της Τουρκίας απ’ όπου επέστρεψε 27 Οκτωβρίου 1974, με σπασμένες ως σήμερα μασέλες.
Ο Ανδρέας Αυξεντίου Γεωργίου, από τότε και επί 35 χρόνια στον μακρύ φρικτό κατάλογο των Αγνοουμένων. Μέχρι πριν από λίγες μέρες που τα μαρτυρικά του οστά εντοπίστηκαν σε ομαδικό τάφο στις Κλαψίδες της σκλαβωμένης Αμμοχώστου και ταυτοποιήθηκαν με την μέθοδο του DNA. Μαζί με τα οστά και άλλων αγνοουμένων συμπολεμιστών του, των:
- Γιώργου Κυριακού Πελία, 23χρονου εφέδρου του 201ΤΠ από τη Λύση,
- Παναγιώτη Χριστοφόρου Κιοττή, 27χρ. επίσης του 201ΤΠ, από την Αμμόχωστο, πατέρα δύο θυγατέρων
- και ενός 16χρονου μαθητή, του Παναγιώτη Γεωργίου Αρέστη που διέμενε εκεί και μαρτυρίες αναφέρουν ότι εκτελέστηκε εν ψυχρώ από τους Τούρκους στην περιοχή.
Υπολείμματα της στολής και της ζωστήρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου