Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΜΑΣ

       

Η Εκκλησία μας καλεί αυτό το διάστημα να νηστέψουμε. Σαράντα μέρες ο Χριστός νήστεψε  μετά τη βάπτιση Του και έμεινε στην έρημο. Σαράντα μέρες νηστεύουμε κι’ εμείς πριν από τις δύο μεγάλες εορτές της Εκκλησίας τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.

        Η νηστεία είναι αρχαίος θεσμός της Εκκλησίας και δεν είναι εφεύρημα του ανθρώπου, αλλά εντολή του Θεού. Η πρώτη που έδωσε ο Θεός στους πρωτοπλάστους μέσα στον παράδεισο. Όλα ήταν επιτρεπόμενα και στη διάθεση του ανθρώπου, εκτός από ένα δένδρο τους είπε να μη φάνε καρπό. Αυτή την εντολή παρέβησαν οι πρωτόπλαστοι και αυτή ήταν η αιτία για να έλθουν τόσα κακά στον κόσμο και πρώτ’απ’όλα ο θάνατος. Όχι πως έφταιγε το δένδρο ή ο καρπός, αλλά η προαίρεση των πρώτων ανθρώπων, που δεν υπολόγισαν την εντολή του Θεού.

        Το προπατορικό αμάρτημα λοιπόν ήταν παράβαση εντολής, που ήταν εντολή νηστείας.

        Αλλά τι θα πει και τι είναι νηστεία όπως την ορίζει η Εκκλησία;

        Πολλοί χριστιανοί δεν το ξέρουν, γι’αυτό άλλοι καταργούν τελείως τη νηστεία, κι’ άλλοι που νηστεύουν δεν ξέρουν πώς να νηστέψουν.

        Νηστεία θα πει, σε κάποιους καιρούς και μέρες της ζωής πρέπει να ζούμε προσεκτικότερα. Σ’ όλη μας τη ζωή πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, αλλά περισσότερο στις ημέρες της νηστείας.

        Νηστεία λοιπόν πάει να πει πως δεν απέχουμε μόνο από ορισμένες τροφές, αλλά μαζί μ’αυτό  φυλαγόμαστε από πολλές άλλες απροσεξίες μας και ηθικές παρεκτροπές. «νηστεύσωμεν σωματικώς, νηστεύσωμεν και πνευματικώς».

        Η νηστεία είναι ένας σωματικός και ψυχικός καθαρισμός και προετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη εορτή που έρχεται.

        Η αξία της δεν είναι μέσα στις διάφορες τροφές, αλλά στην υπακοή και τη συμμόρφωση του πιστού χριστιανού σε ό,τι λέει ο Θεός και ορίζει η Εκκλησία.

        Η νηστεία η ίδια δεν είναι αρετή, αλλά ένα μέσον και μια άσκηση για ν’αποκτήσουμε αρετή. «Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή ουράνια χαρίσματα λαβών…». Έτσι ψάλλουμε σε διαφόρους οσίους ασκητές, που πάει να πει πως με τη νηστεία, τις αγρυπνίες και την προσευχή οι άγιοι έλαβαν ουράνια χαρίσματα. Και νηστεία δεν είναι μόνο τι θα φάγει κανείς, αλλά και πόσο θα φάγει. Η λίγη και μετρημένη τροφή είναι κι’αυτό νηστεία.

        Εξ άλλου μπορούμε να νηστέψουμε όλοι, και οι άρρωστοι, και οι γέροι και όσοι εργάζονται βαριά κι’οσοι τυχών δεν έχουν στο σπίτι τους παρά ψωμί και νερό. Όποιος  δεν ξεχνάει και δεν περιφρονεί σαν χριστιανός την Εκκλησία, αυτός ξέρει τι ακόμα να κάμει, όταν νηστεύει, να συμφιλιωθεί με όποιον τυχών έχει  κάποια έχθρα, να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει. Γι’αυτό νηστεύουμε και ετοιμαζόμαστε, για να πλησιάσουμε καθαροί κι’αγαπημένοι στο Άγιο Ποτήριο, όταν θα καλέσει ο τελετουργός ιερέας : «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε».  

Καλό Σαρανταλείτουργο

Πρωτ. Γερ.Στανίτσας